parliament pazar gecesi sineması

çocukluğun en güzel günlerinden hatıralarda kalanlardandır. pazar günü hava güzelse tüm gün dışarıda oynamışsındır. annen pencereden çağırıp durur ödevlerini yapmadığın için. anne ne kadar bağırsa da eve girmezsin, ardından "bak baban geliyor şimdi!" tehdidi gelir ve eve dönmek zorunda kalırsın. ödevleri tamamlayıp banyoya girersin. annen ya da baban derini sökercesine keseleyip yıkar ve sonra televizyon başına dönersin. bizimkiler vardır ekranda, merakla izlersin. ardından da o meşhur müzik ve "parliament sinema kulübü" yazısı gelir. fakat senin için yatma vakti gelir. gözlerin dolu dolu odana gidip uyumak zorunda kalırsın. "bir gün büyüyeceğim ve her pazar bu filmleri izleyeceğim!" dersin ama olmaz, çünkü biz büyüdük ve kirlendi dünya. artık o naifliği bulmak dünyanın en zor şeylerinden birisi.

bir zamanlar parliament sinema kulübü tarafından sunulan sinema geceleri. sonraları "star sinema kulübü" olarak değişmişti. şimdilerde ise "pazar gecesi sineması" olarak yeniden aramızda.

pazar gecesi sineması adıyla geri dönmekte olandır.

parliament ifadesinin neden kaldırıldığını açıklamaya lüzum yok sanırsam.

(bkz: efsane geri döndü)

daha müziği bitmeden "kapa gözünü,, sabah okul var" sözünü işittiğimdir... bir türlü izleyememiştim. tam izleyecek yaşa geldim, kuşağı kaldırdılar

müziği akıllardan çıkmayan sinema kuşağı.

karla bonoff - all my life

http://www.youtube.com/watch?v=2XeyWFoNZQc

2. reklam arasında uyku saatimin geldiği, hayatımın en büyük ikilemini yaşayarak uyuduğum kuşak.