çocukluğun en güzel günlerinden hatıralarda kalanlardandır. pazar günü hava güzelse tüm gün dışarıda oynamışsındır. annen pencereden çağırıp durur ödevlerini yapmadığın için. anne ne kadar bağırsa da eve girmezsin, ardından "bak baban geliyor şimdi!" tehdidi gelir ve eve dönmek zorunda kalırsın. ödevleri tamamlayıp banyoya girersin. annen ya da baban derini sökercesine keseleyip yıkar ve sonra televizyon başına dönersin. bizimkiler vardır ekranda, merakla izlersin. ardından da o meşhur müzik ve "parliament sinema kulübü" yazısı gelir. fakat senin için yatma vakti gelir. gözlerin dolu dolu odana gidip uyumak zorunda kalırsın. "bir gün büyüyeceğim ve her pazar bu filmleri izleyeceğim!" dersin ama olmaz, çünkü biz büyüdük ve kirlendi dünya. artık o naifliği bulmak dünyanın en zor şeylerinden birisi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
