ilk gidilen beşiktaş maçı

Herkesin bir ilki vardır.Benim istanbulspor deplasmanıydı.2-1 kazanmıştık.Goller : İlhan mansız,ahmet dursun

inönü de bursaspor maçıydı.2-1 yada 3-1 yenilmiştik tam hatırlamıyorum[ybkz]swh[/ybkz][ybkz]swh[/ybkz]

(bkz: 3 aralık 1995 beşiktaş vanspor maçı)

2002-2003 sezonuydu soğuk bir gün olduğunu hatırlıyorum altay-beşiktaş maçı . 0-1 kazanmıştık.altaylıların içinde oturmuştuk.golden sonra babamın sırtına yüzümü kapattım öyle yaşadım sevincimi..golü kim attı hatırlamıyorum. [ybkz]swh[/ybkz]

96-97 sezonu…dersane yılları… öncesinden galatasaraylı olan dostlardan “bizle gelirsen altay galatasaray maçına, beşiktaş karşılaşmasında yalnız olmasın” biçiminde alınmış bir taahhüt… 4-0 kazandığımız, 13 nisan 1997 altay-beşiktaş karşılaşması, izmir atatürk stadında izlediğim ilk ve tek beşiktaş maçı.

88-89 sezonu ankaragücü-beşiktaş maçı. cebeci inönü stadındaydı hey gidi günler.

2004-2005 sezonunun ilk haftalarına tekâbül eden, denizlispor deplasmanı idi.

fakat denizlispor tribününden izlemek durumunda kalmıştım maçı, ne yazık ki; zaten berbat bir oyunla da 3-1 kaybetmiştik. murat şahin'den nefret etme sebebim olmuştur aynı zamanda. baki mercimek falan oynuyordu sol bekte, aklıma geldikçe içim ürperiyor la sözlük.

senesi yanlış hatırlamıyorsam 1994 eskişehirspor maçıydı.babamın patronunun kombinesiyle numaralı tribünde izlemiştik.(b: 1-1) bitmişti ve golün adı(b: şifo mehmet)ti. çok heyecanlanmıştım halen daha maça gittiğimde o ilk heyecanı yaşıyorum

5 şubat 2011 karabük maçı. Kurs çıkışında arkadaşın bilet var sende maça gel demesiyle apar topar heyecanla stadın yolu tutulur. içten içe, ezbere bildiğim marş ve tezahüratların yok denecek kadar az olması sebebiyle hayıflanmalar, paniklemeler yaşanır. Herkes bağırırken ben susacağım diye korkulur. Stada girilir,biletler vip. maçın başlamasına 20 dk var, tribünlerde kıyamet kopuyor, maç başladı tribünler yıkılıyor ama biz tenis maçı izler gibi oturuyoruz. Gözüm yeni açık ve kapalı da kalmıştı. şimdi orada olmak vardır diye.[ybkz]swh[/ybkz]

##186640

2003-2004 sezonu devre arasında Antalya'da oynanan Beşiktaş-Feyenoord maçı...
WOW Stadyumunda oynanmıştı ve stadyuma girerken çubuklu formayla ilhan Mansız'ı görmüştüm. işte o an,anlatılmaz...

2001-2002 sezonu inönü de yimpaş yozgat ı 4-2 yendiğimiz maç. yer tabiki kapalı

beşiktaş-anakaragücü19 eylül 2011 macı.sidnei nin 2golu,cenkin önümüzde boşa çıkışı gözümün önünden gitmez.quaresma oyunda cıkarken alkışlıyorduk tv ye bile çıktık.şortlu olan benim!eylülde istanbulda başka kim şortla gezer ki zaten.

16 mart 1986 bjk 3-3 altay . tabiki 3-0'dan 3-3 klasik bjk

15 ocak beşiktaş- bursaspor maçı. saolsun kuzenim götürmüştü. beşiktaş inönüde 3-1 yenmişti.
mükemmel bir maç mükemmel bir atmosferdi.

1989 dı yanılmıyorsam, sarıyer maçı, 5-0 almıştık, golleri metin ali feyyaz atmıştı da kim kaç tane attı o kadarını hatırlayamıyorum. aklımda kalan maçın gündüz olduğu( eh,haliyle) ,kapalıda olduğumuz(normal olarak)ve metin'in hakikaten sarı fırtına olduğudur.

16 mayıs 1987 beşiktaş 4 fenerbahçe 0

stad ali sami yen gündüz maçıydı, dolmabahçe sanırım bakımdaydı biz yol tarafından kapalıya girmiştik emin olmak için o günün gazetelerine baktım kadromuz jurkoviç - rıza -ulvi-samet -kadir-gökhan -ali- fikret- metin(hüsamettin)- feyyaz-sinan (paprica)

goller rıza(p) feyyaz 2 metin

sahada da tirübünde de ezmiştik

16 şubat 2008 tarihinde oynanan beşiktaş-ankaraspor maçı.kapalı tribünde "sosyal mesaj yok hepimiz asosyaliz''mesajı eşliğinde, gordon schildenfeld efsanesinin(!) ilk kez beşiktaş forması giydiği maç.maçta 2 farkla öne geçip skoru 2-2 ye getiren başında ertuğrul sağlamın olduğu ve son dakikada 3. golü bulmuş bir beşiktaş vardı.kar nedeniyle neredeyse iptal edilecek bir maçken bizim 87. dakikada staddan çıkmamız sebebiyle 3. golünü göremediğim maç oldu.bir de fenerbahçeli babamın sırf benim için evde misafirleri bırakarak beni götürdüğü, gollere benimle birlikte sevindiği maç.

kesinlikle yazılması gereken hikayelerdir.

nasıl unutulur ki? "ilk görüşte aşk'a inanırmısın?" sorusunun cevabıdır.

1983-1984 sezonunun açılışıydı ve beşiktaş'ımız sakaryaspor ile özel maç yapıyordu. sarı fırtına metin tekin o zamanlar kızıla yakındı. "nur içinde yatsın" rahmetli babam ve gedikpaşa'dan iş arkadaşlarıyla gitmiştik maça.

kapalı tribünde tam olarak iki direk arasındaydık. babamın omuzundaydım. yanlış hatırlamıyorsam maçı 2-1 kazanmıştık. sarı fırtına sağ kanatta topla buluştuğunda tribünde öyle bir "yürü be oğlum" uğultusu kopuyordu ki anlatılmaz. ilk görüşte aşk vardı işte ve ben 5 yaşında çocuk yüreğimle aşkı tanımıştım. rahmetli babamın sayesinde o gün yüreğime işlenen aşk o günden sonra babamın başına bela olmuştu resmen. tüm hafta çalışan adamcağız uykuya hasretken ben pazar sabahları 7'de yatak odasında dikilirdim başına "baba bugün maça gitmeyecekmiydik?".

91-92 sezonunun şampiyonluk maçına kadar aralıklarla babamla arşınladık mabedin yollarını. sonra "tamam artık kendin gidebilirsin" diyerek babamın cebime maç harçlığı koymasıyla 91-92 sezonunun şampiyonluk maçıyla kendim gitmeye başladım mabede. en büyük üzüntüm rahmetli babamla tekrar bir maça gitmemek oldu. çok ısrar etmeme rağmen gelmek istemedi benimle maça. belki babalığı gereği benimle maça gelerek harcayacağı 100-150 lirayı yine benim geleceğim için tasarruf etmek istemesinden belki de rahmetli süleyman seba'ya yaptıklarımızdan dolayı olan kırgınlığından, bilemiyorum.

(bkz: ilk gidilen beşiktaş maçı)
(bkz: aramaya inanmak)