cihan tekin

hayatımda izlediğim ilk maç, dolayısı ile beşiktaş'ımın izlediğim ilk maçı. ankara-bursa taraftarının mide bulandıran ilişkisine şahit olduğum yetmezmiş gibi bir de gol izleyemeden döndüm eve... bir de ibrahim kaş'ı izlemek zorunda kaldım düşün artık. nasıl bir günah işlediysem allah bana bunu uygun gördü.

yahu! o muzip bir çocuk gibi bıyık altından, sinsi gibi gülüşü ile böyle sakince açıklamaları yok mu? bayılıyorum. ligin ikinci yarısında şöyle bir şey hayal ediyorum:

‎- evet sayın seyirciler türkiye futbol tarihinde bir ilk gerçekleşiyor şu an! beşiktaş takımı sahaya 6 kişi çıkıyor. Cenk, Ernst, Guti, Quaresma, Simao ve Almeida. şu an yanımızda Serdal ADALı var. Sayın ADALı bu ne anlama geliyor?

- şimdi ...canım. şöyle ki;
Bu maç için yeter diye düşündük yani. Ne bileyim. öyle işte.

ehehe... yakışır mı? evet!
hakkı mı? sonuna kadar!

hastası olduğum herhangi bir grubun hastası olduğum bir şarkısını dinlemeye başladığım anda gözlerimi kapatıp onbinlerce insana konser veriyorum hayali kurmak.

beşiktaş inönü stadında bir gol attığımı ve artık nasıl bir hırsla sevinç yaşıyorsam her şeyi aşıp ağlayarak kapalının içine daldığımı hayal etmek. ama ağlayarak bak... kapalıya dalmak... bir düşünsene.

Bol benzetmeli cümleler ile anlatılır sandığım zamanlar
geleceğin günü anlatmayı

Edebiyat utanmıştı senden
bana ilk geldiğin gün

Gelişin
sessiz ve mahçup

Yaygara basmadan
ve mağrur

Ne olur
Hep orada dur

O esintili Ankara akşamı
Ankara otogarı

iki yüz küsür numaralı peron
Hep aynı heyecan ile bekleyeyim seni

Seni hiç kırmadım farz et
Hiç ağlamadın ki
Yokuz henüz

Matematikte birer etkisiz elemanız
Anne karnındaki cenin bile değiliz

Ellerini hiç tutmadım
Dudaklarının tadını bile bilmiyorum

Tanrı tarafından indirilmemiş birer vahiyiz
Peygamberimiz bile doğmamış henüz

Bize de yaşayacak
birkaç güzellik kalsa sevgilim

Keşke,

keşke Beatles
Yesterday’i bestelememiş olsa henüz

July 6, 2007 – 12:36 am
Ankara

Ecel, kaza, savaş, politika, sersemlik
O kadar çok sebebi var ki gelmek için Hiç bu kadar kahpe ölmemiştik
Hiç bu kadar alenen gelmemişti kitleler ile alay eder gibi
Sureti bu kadar bana benzememişti
Gülüşü, sesi, ve ince telli saçları
Hiç bu kadar onuruma dokunmamıştı şu mavi olduğu iddia edilen,
gizemli yolculuk

Bu soruyu
ilk kez,
küçük bir çocukken sormuştum
Babamın ilk kez uzaklara gidişinde
Bu kadar içten
Neden?

çaylıkların kokusunu da bilirdim oysa
Peştemal yapan kadınları
Karayemişinden de tatmışlığım vardır
Küçük ellerim ile
Dere kenarlarında ilk sigaramı içmişliğim

Benim de senin yaşadığın yerlerde ölmüşlüğüm vardır Kazım
Yeşiller arasında şiir yazmışlığım
Ne de güzel gelir bembeyaz gecelikleri ile ince,
dağ patikalarından ilham perileri
Sevginin, sevgilinin, onurun ve insanlığın kılığında

öyle bir işler ki ruhuna
işte, horonun coşkusu tam buradan gelir bölge halkına
Hep biz; Hep biz gördük memleketin başındaki belaları
Annemizin bedeni gibi gördük toprağımızı,
içini, dışını, doğusunu, batısını

Biz deliyiz, arızalıyız be Kazım!
Başka muhitlerin çığırtkanlığını yapmadık
Bir doğrularımız var bizim, birimizin gitar teli,
diğerimizin mürekkebi, kağıdı, kalemi

Biz deliyiz be Kazım!
Gözümüz kara bizim
önümüzü göremeyelim, kukla olmayalım, hiçe yaşamayalım,
yalnız, kendi doğrularımız ile ölelim diye,
Allah, burnumuzu büyük yaratmış bizim

Karadenizli analar / babalar bu deli çocukların acısını hafifletmek için
fıkralara döşemiş çocuklarını
Güldürmüşler yedi alemi, ağlanacak halimize

Ah! Koca burunlu Kazım!
Buna rağmen gördün gelişini ölümün
Yine, burnunu boyundan büyük işlere soktun
Sen, kaçıncı gelişini simgeliyordun kim bilir
Ardından gelenler kaç defa daha üstlenecek bu rolü

Ardından: Kefene dolanmış, ilham perisi kılığında
binlerce Azrail her gece iniyor ince, patika yollardan,
yeşil / mavi memleketin üzerine

Ecel, kaza, savaş, politika, sersemlik
O kadar çok sebepleri var ki gelmeleri için
Siyaha boyuyorlar mavilikleri / yeşillikleri
çaylıklar da koşturan güzel yüzlü çocuklar
bir bir alıyor fıkralarda ki yerlerini

O kadar çok sebepleri var ki fıkralara karışmak için
Büyük bir burun, yeşil ve mavi, çaylıklar, dalgalar,
ilham perileri, delilik, şarkılar, şiir,

sen…
…gidişin

July 3, 2007 – 9:17 pm
Ankara [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz]

sanırım türkiye kupası'nda bu sene de gruplardan çıkamayarak, bir kupaya hasret kalma rekorunun artık bokunu çıkartacak taraftar kitlesi... yemin ediyorum ben alıp vereceğim artık bunlara kupayı... ne yapacaklar çok merak ediyorum, görmek istiyorum aslında artık...

aslında her şey tamam da benim gibi halı sahada kalecilik yapanlar ve sevenler için iyi bir kaleci forması alternatifi gibi de olabilir sanki. [ybkz]swh[/ybkz] malum, kaleci formamız yok sanırım satışta. arkasına yazdıracaksın ismini "1" numarası ile mis olur mis.

http://www.bjk.com.tr/tr/medya.php?rn=31694&tipi=B

geldiğinde sevinmemiştim ya da üzülmemiştim
gidiyor ve yine hiçbir şey hissetmiyorum... sevinç ya da üzüntü...
o kadar nötrüm kendisine karşı yani... düşün artık...

çok iyi niyetliydi, taraftar da bunu gördü ve sevdi tamam ama adam belki de kariyerinin en güzel golünü fenerbahçe'ye salladı ve gidiyor. güle güle fink. sırf o golü atmak için gelmiş gibiydin. ve biz seni çok sevdik.

kartal sözlük'te de yakama yapışmış illet. kaderim. (bkz: bebişim benim)

aynı anne babadan olmayan abimdir benim. olur mu? olur. evet.