"alayına isyan" etmektir özünde.
hiçbir haksızlığı, hiçbir baskı ve sömürüyü, hiçbir adaletsizliği, hiçbir vicdansızlığı kaldıramazsın; ve aslâ da susamazsın bunların karşısında. "eyvallah" diyemezsin. o yüzden dir ki, hep kaybedersin. onların dilinden, yani tırnak içerisinde bir kaybetmek...
rûhun sivriliğidir ve hiçbir eğe yoktur törpüleyecek.
sifonu çekince vazgeçilen kararlardır.
bok kokusu nöronları nasıl bi uyarıyorsa artık, kimya'ya küsersin yeminlen.
bok kokusu nöronları nasıl bi uyarıyorsa artık, kimya'ya küsersin yeminlen.
bir entarisiyle, sözlüğü tüm nilgünlere küstürmüş olan yazardır.
nice güzel seneleri olmasını temenni ettiğim yazarımız.
gebze'den geçerken, deplasman otobüsünün arkasına koala misali yapışacağım organizasyondur.[ybkz]swh[/ybkz]
charles barkley forması ve arızalı iki bilekle katılacağım, tarihi meçhul organizasyon.
bir faullük işim var, yedekli düşünelim.[ybkz]swh[/ybkz]
bir faullük işim var, yedekli düşünelim.[ybkz]swh[/ybkz]
bazı yazarlara mesaj göndermek olanaksız durumda. sorun da "bazı" olması sanırım.
aynı yöntemle birçok kişiye mesaj gönderebilmeme rağmen, bazı arkadaşlara nedense ulaşmıyor.
gidiyorum bu, huzur tribünde, champion, newcastle, pepük, zago30, sirti donuk orta saha, fani madida, forzaquila, dingoc aklıma gelenler.
engelleme durumu varsa da afişe etmiş oldum buradan; şimdi onlar düşünsün.[ybkz]swh[/ybkz]
şaka bir yana, sorun benim hesabımla da ilgili olabilir, bahsettiğim arkadaşların hesabıyla da. random bir bug olması pek mantıklı gelmiyor zira. sonuçta, karşı taraf bana mesaj gönderebiliyor, o noktada bir sorun yok. ilk adımı atmama izin vermiyor sözlük.[ybkz]swh[/ybkz]
dik not: belirttiğim arkadaşların bazıları ile, diğer iletişim kanalları aracılığıyla ulaştık bir şekilde. ulaşamadığım arkadaşlar mesaj lambamı yakarsa, bir şey deneyeceğim.
aynı yöntemle birçok kişiye mesaj gönderebilmeme rağmen, bazı arkadaşlara nedense ulaşmıyor.
gidiyorum bu, huzur tribünde, champion, newcastle, pepük, zago30, sirti donuk orta saha, fani madida, forzaquila, dingoc aklıma gelenler.
engelleme durumu varsa da afişe etmiş oldum buradan; şimdi onlar düşünsün.[ybkz]swh[/ybkz]
şaka bir yana, sorun benim hesabımla da ilgili olabilir, bahsettiğim arkadaşların hesabıyla da. random bir bug olması pek mantıklı gelmiyor zira. sonuçta, karşı taraf bana mesaj gönderebiliyor, o noktada bir sorun yok. ilk adımı atmama izin vermiyor sözlük.[ybkz]swh[/ybkz]
dik not: belirttiğim arkadaşların bazıları ile, diğer iletişim kanalları aracılığıyla ulaştık bir şekilde. ulaşamadığım arkadaşlar mesaj lambamı yakarsa, bir şey deneyeceğim.
"iyi ki 100'lük almışım"
satch[ybkz]swh[/ybkz]
satch[ybkz]swh[/ybkz]
istanbul'a, mabede, yuvaya çok uzakta yaşayan kartallar için deplasman niteliğinde olan hayatın; yuvaya dönüş bestesidir.
en zor aşama olan forma seçme işlemi hâlledilir, çanta bile alamazsın çoğu zaman yanına, tam da bu saatlerde koyulursun otogar yoluna; kalbinde hep aynı, hep o azalmayan çarpıntılarla...
en zor aşama olan forma seçme işlemi hâlledilir, çanta bile alamazsın çoğu zaman yanına, tam da bu saatlerde koyulursun otogar yoluna; kalbinde hep aynı, hep o azalmayan çarpıntılarla...
bırak 2023'ü, 2017'ye kadar dahi sürse boku çıkabilecek olan dizidir.
bölüm süreleri kısa olsa da, işin dram boyutunu ön plana çıkarmaya çalışmak istiyor olsalar ve bu nedenle uzadıkça uzuyor olsa da, 13 sezonluk dizi mi olur lan?!
bölüm süreleri kısa olsa da, işin dram boyutunu ön plana çıkarmaya çalışmak istiyor olsalar ve bu nedenle uzadıkça uzuyor olsa da, 13 sezonluk dizi mi olur lan?!
adamın amına koyan şarkılar serisinden bir tnk şarkısıdır.
derindeyim, çok derindeyim
çok karanlık, bu ben miyim
tutun beni, son nefesteyim
söyle ruhum söyle
hiç yenildin mi böyle
düşmemek için
hiç atladın mı söyle
söyle, sen de söyle
hiç yenildin mi böyle
acılar biter diye
sen bittin mi söyle
ben kaybettim bile kendimi
yaşayamadım zaten beni
ben istedim olan her şeyi
söyle ruhum söyle
hiç yenildin mi böyle
düşmemek için
hiç atladın mı söyle
söyle, sen de söyle
hiç yenildin mi böyle
acılar biter diye
sen bittin mi söyle
yine de biter
bir gün gider
rüzgar diner
bir ömür geçer
hayat yine
aşk yine
içine siner
içine girer
hayat biter diye
güldün mü söyle
söyle ruhum, söyle
hiç yenildik mi böyle...
derindeyim, çok derindeyim
çok karanlık, bu ben miyim
tutun beni, son nefesteyim
söyle ruhum söyle
hiç yenildin mi böyle
düşmemek için
hiç atladın mı söyle
söyle, sen de söyle
hiç yenildin mi böyle
acılar biter diye
sen bittin mi söyle
ben kaybettim bile kendimi
yaşayamadım zaten beni
ben istedim olan her şeyi
söyle ruhum söyle
hiç yenildin mi böyle
düşmemek için
hiç atladın mı söyle
söyle, sen de söyle
hiç yenildin mi böyle
acılar biter diye
sen bittin mi söyle
yine de biter
bir gün gider
rüzgar diner
bir ömür geçer
hayat yine
aşk yine
içine siner
içine girer
hayat biter diye
güldün mü söyle
söyle ruhum, söyle
hiç yenildik mi böyle...
çok fazla bir erdem yener şarkısıdır.
belki bir parça ömür bulunur, bir yerde
belki içine biraz hayat konulur
belki ölmeden insan olunur, yine
belki biraz da hava solunur
belki bir gün...
ağaçlar kök salınca
hepsi göğsüme batınca
tek odalı kâğıttan şatomda
uyanırım belki
yalnızken kırık yatağımda
alışırım zamanla
bu kadarı var bana hayatta
yetinirim belki
belki bir parça akıl bulunur bir yerde
belki içine zekâ konulur
belki bir gün...
ağaçlar salınınca
rüzgar göğsüme dokununca
camdan dışarı bakınca
anlarım belki
yatağımı onarınca
dayanamam yalnızlığa
daha fazlası var hayatta
isterim belki
belki bir parça ömür bulunur, bir yerde
belki içine biraz hayat konulur
belki ölmeden insan olunur, yine
belki biraz da hava solunur
belki bir gün...
ağaçlar kök salınca
hepsi göğsüme batınca
tek odalı kâğıttan şatomda
uyanırım belki
yalnızken kırık yatağımda
alışırım zamanla
bu kadarı var bana hayatta
yetinirim belki
belki bir parça akıl bulunur bir yerde
belki içine zekâ konulur
belki bir gün...
ağaçlar salınınca
rüzgar göğsüme dokununca
camdan dışarı bakınca
anlarım belki
yatağımı onarınca
dayanamam yalnızlığa
daha fazlası var hayatta
isterim belki
pesimist, samimi bir redd şarkısı.
kahvenin sütüyle acısından kaçarım hayatın
kırılmaz kalpler icat ederken çok temiz kan harcadım
eski bir ceketin cebinde kalmış kelimeler gibi
sanki geçmişi unutmak için bugünü yaşamak yeter mi
yarın daha güzel olacak derken yalan söyleriz değil mi
birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı... hayır
kendime uzaktan baksam çok sevmezdim belki de
yalnızlığın tarifi yakından yapılmaz mıydı sence
herşeyi yok saymak için önce kendimi silsem
yağmura yetişmeyen silecekler gibi
onu bile beceremesem bir şey değişir miydi sanki
birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı
kahvenin sütüyle acısından kaçarım hayatın
kırılmaz kalpler icat ederken çok temiz kan harcadım
eski bir ceketin cebinde kalmış kelimeler gibi
sanki geçmişi unutmak için bugünü yaşamak yeter mi
yarın daha güzel olacak derken yalan söyleriz değil mi
birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı... hayır
kendime uzaktan baksam çok sevmezdim belki de
yalnızlığın tarifi yakından yapılmaz mıydı sence
herşeyi yok saymak için önce kendimi silsem
yağmura yetişmeyen silecekler gibi
onu bile beceremesem bir şey değişir miydi sanki
birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı
jehan barbur'un, albümüyle aynı ismi taşıyan şiiridir.
bir ara sokakta öldüm
dün
öylece yani
birdenbire
boşluğa düşer gibi
sarı bir sessizliğin içinde
granit duvarlı binanın anlamsızlığına
şehrin boşu boşunalığına içerlerken
bırakmışım son nefesimi kaldırıma
bitmiş
öylesine yani
birdenbire
yan binadaki otel odasından izliyordu oğlan
yüz ifadesini göremesem de
anlamış mıydı acaba öylece oturmadığımı
o sokakta bitti her şey
öğleden sonralarını bir bardak sütle geçiştiren
apartman sakinlerini düşlerken
sıkıntıdan
ölmüşüm
dün
arka odada ütü yapıp
buharını burnuna çeken kadını
mutfağında her öğün için soğan doğrayıp
gözyaşını kabuklara saklayan madam mari'yi
kocasıyla artık sevişemediği için
kapı komşusu, gar sabunu satan adamı düşleyen servi'yi düşündükçe
ölüvermişim
dün
böylece bitmiş yani
birdenbire
sıkılmışım derinden zahir
tutunca da nefesimi
portakal kabuklarıyla çay demini döktükleri çöpe iki kedi de bulanınca
kaldıramamış nefsim, demlenmiş portakal kedilerini
balkabağı mevsimi bile değilken
dönüşüvermiş her şey baldan kabağa
ve saat henüz 12'yi vuramamışken
kalkmış otobüsler durmamaya
mecal mi bulamamışım
yere döktükleri bala mı basmışım
hatırlamam ama
öylece kalakalmışım
kalkamamışım
şehrin insanı haberdar değil mi bu öldüresiye sıkıntıdan
vagonlar boş
birkaçı kiremit taşıyor topraktan
kayıklar da serseri misinalar
otobüsler kimseyi almadan, durup durup geçiyorlar duraktan
arabalar, yürüme mesafelerini öldürüyor her gün, her öğle, her gece
bisikletleri balkonlarında unutanlar
her an yağmur yağsın diye dua ediyor
üç öğün yemek yiyip, dört öğün uyuyorlar
buna rağmen erken uyanıp, geç yatıyorlar
aynı kuru kahveciden gün aşırı, iş olsun diye
yüzer gram kahve alıp evde, iş olsun diye, öğütüyorlar
ve bir gün bile sormuyorlar öğütülmüşünü
kimse sormuyor "iş olsun diye yapılan iş, iş midir" diye
bunlar olurken ölmüşüm o ara sokakta
balkondaki beyaz brandalar rüzgarla sökülürken
sökülüvermişim şişip patlayan bir eteğin dikişi gibi
sıkıntı işte
ya da ölmek yerine
iki adım yol yürüyeydim de
konuşuverse miydim şu gelin çiçeğiyle.
gitmek yerine…
bir ara sokakta öldüm
dün
öylece yani
birdenbire
boşluğa düşer gibi
sarı bir sessizliğin içinde
granit duvarlı binanın anlamsızlığına
şehrin boşu boşunalığına içerlerken
bırakmışım son nefesimi kaldırıma
bitmiş
öylesine yani
birdenbire
yan binadaki otel odasından izliyordu oğlan
yüz ifadesini göremesem de
anlamış mıydı acaba öylece oturmadığımı
o sokakta bitti her şey
öğleden sonralarını bir bardak sütle geçiştiren
apartman sakinlerini düşlerken
sıkıntıdan
ölmüşüm
dün
arka odada ütü yapıp
buharını burnuna çeken kadını
mutfağında her öğün için soğan doğrayıp
gözyaşını kabuklara saklayan madam mari'yi
kocasıyla artık sevişemediği için
kapı komşusu, gar sabunu satan adamı düşleyen servi'yi düşündükçe
ölüvermişim
dün
böylece bitmiş yani
birdenbire
sıkılmışım derinden zahir
tutunca da nefesimi
portakal kabuklarıyla çay demini döktükleri çöpe iki kedi de bulanınca
kaldıramamış nefsim, demlenmiş portakal kedilerini
balkabağı mevsimi bile değilken
dönüşüvermiş her şey baldan kabağa
ve saat henüz 12'yi vuramamışken
kalkmış otobüsler durmamaya
mecal mi bulamamışım
yere döktükleri bala mı basmışım
hatırlamam ama
öylece kalakalmışım
kalkamamışım
şehrin insanı haberdar değil mi bu öldüresiye sıkıntıdan
vagonlar boş
birkaçı kiremit taşıyor topraktan
kayıklar da serseri misinalar
otobüsler kimseyi almadan, durup durup geçiyorlar duraktan
arabalar, yürüme mesafelerini öldürüyor her gün, her öğle, her gece
bisikletleri balkonlarında unutanlar
her an yağmur yağsın diye dua ediyor
üç öğün yemek yiyip, dört öğün uyuyorlar
buna rağmen erken uyanıp, geç yatıyorlar
aynı kuru kahveciden gün aşırı, iş olsun diye
yüzer gram kahve alıp evde, iş olsun diye, öğütüyorlar
ve bir gün bile sormuyorlar öğütülmüşünü
kimse sormuyor "iş olsun diye yapılan iş, iş midir" diye
bunlar olurken ölmüşüm o ara sokakta
balkondaki beyaz brandalar rüzgarla sökülürken
sökülüvermişim şişip patlayan bir eteğin dikişi gibi
sıkıntı işte
ya da ölmek yerine
iki adım yol yürüyeydim de
konuşuverse miydim şu gelin çiçeğiyle.
gitmek yerine…
fikrinin normalleştirilme sürecinin tamamlandığı düşünülmüş ve zikren de ifade edilmiş olan hede.
evet hede, zira hâlâ bilmiyoruz efendilerin tam olarak nasıl bir içerikten bahsettiklerini.
he ayrıca, kurulursa falan öyle bir "şey" hakikaten, şehitlerimizin "kelle" olma süreci de tamamlanmış olacaktır. niyazi de diyebilirlermiş aslında...
evet hede, zira hâlâ bilmiyoruz efendilerin tam olarak nasıl bir içerikten bahsettiklerini.
he ayrıca, kurulursa falan öyle bir "şey" hakikaten, şehitlerimizin "kelle" olma süreci de tamamlanmış olacaktır. niyazi de diyebilirlermiş aslında...
demba ba için beşiktaş'ın transfer görüşmesi yapıyor olduğunu, her 10 dakikada bir twitter'dan hatırlatmakta olan site.
(bkz: muhsin sen bir su iç)
(bkz: muhsin sen bir su iç)
(bkz: sıçtıktan sonra sıvamak)
"rodrigo barbosa tabata beşiktaş'ta" filminin devam niteliğinde olan; olayın galatasaray'da geçtiği ikinci filmin baş rol oyuncusu.
belirli periyotlarla değişmekte, lâkin düzülen sabitini ellememekte olan; sonu, başından belli bir filmin adı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?