metallica

türkiye'de ilk duyulmaya ve dinlenmeye başladıkları dönemlerde duvarlara metalika olarak işlenmiş dünyaca ünlü metal grubu.

27 haziran 2010 pazar günü inönü stadında festival kapsamında konser veren dünyanın en iyi metal müzik grubu, stadı yıktı şerefsizler.

dunyanın en cok tanınan metal grubu

1982 yılında Kill 'Em All ile piyasaya giren efsanevi gruptur...efsanevi derken james'in sesini,kirk'in sololarını,cliff'in bas gitarını,lars'ın drumlarını kastediyorum...yada hit the ligths ile delirirken;orion'la düşünmeyi falan...yeni bir tarzı hatta bir felsefeyi ortaya koyabilen bir isimden söz ediyorum ya işte...Metallica böyledir işte,her bir parçasında aynı metallica hazzını yaşatıp;ayrı şeyler hissettirmek...nothing else mattersda dinletir,franticte,master of puppetste,orionda,unforgivenda,hit the ligthsda,low man lyricde,tuesdays goneda,the day that never comesda,turn the pagede,lovermande...uzar gider bu liste...

bir iki kez mutlak dinlenen lakin aynı zamanda en az yüz kez küfür yiyen grup.

dave mustaine ve cliff burton olsaydı şimdi pop grubu olmayacağını düşündüğüm gruptur. eski şarkılarına lafım yok fakat son zamanlarda iyice piyasa grubuna bağladılar.

iyi grup hoş grupta bi megadeth değil bence

her gencin en az 1-2 kere dinlediği grup

önce geçmiş albümlere hürmeten diz çöküp selamlamak , büyüksünüz abi !!!demek gerekir. daha sonrada bugünün hesabını sorup tekme tokat dalmak gerekir.

yaptıkları müzik ile dünyaya bir çok mesaj veren grup.

son albümlerindeki her şarkıdan 3'er şarkılık riff, solo, ritm çıkar ve hâlâ cobain diye nick alan tipler bu adamlar hakkında "piyasa oldular yea" diye yorum yazıyor, varın siz düşünün ne çektiklerini... allah yardımcıları olsun, gerçekten...

one , the day that never comes,turn the page gibi enfes şarkılara ve daha nicelerine imzalarını atmıi şükela insanlar topluluğu.

klişe veya bayık olabilir ama, hayatımın fon müziği diyorum ben bu namussuzlara...

1997 kışında, HBB denen şimdinin mefta Tv kanalında, kesilip biçilmiş " cunning stuntus/ poor touring me " konserini izlememle başladı herşey...sonra Black album, Reload, Load derkene tüm albümler, o güzellikler keşfedildi. Kendimi çok zeki ve farklı zannettiğim o denyo ergenlik dönemlerimde, yazdığım yazılarda, üzüntü ve hatta mutluluklarımda bile hep bu herifler çaldı arkada...ne Load'a pok attım şekil olsun diye, ne de "ben Master of Puppets'çıyım treşçiyim çok sertim" triplerine girdim..St. Anger denen "şeyi" bile anlamaya çalıştım.( gerçi son Lou Reed'li albümde içim şişti ama Metallica'dır didim, sustum )

ve bugün, yıl olmuş 2011 yaş olmuş nerdeyse 28, evliyiz, çocuğumuz var...ama ulan hala morale, gaza, sinir boşaltmaya ihtiyacım olduğunda bu heriflere başvuruyorum. ve sanırsam bu, ölene kadar gidecek böyle...

http://tinyurl.com/c9y25k8

edit: link bahane. gerçekten ama gerçekten "thank you marianne"...

İlk dinlediğin yabancı rock gurubu ve psikolojimi altüst eden müzik adamları.

(bkz: yaşayan efsane)

unforgiven ve nothing else matters şarkılarıyla zamanı yenmiş grup.

vokalde james hetfield, davulda lars ulrich, lead gitarda kirk hammett ve bas gitarda robert trujillo ile bir dönemin aklını almış hâlâ da almaya devam eden efsane, lisede haluk levent dinleyen ergenlik zamanlarımda "artık bir üst kademeye geçmeliyim olm, sikeyim anadolu rockı" diyerekten biraz da kızlara hava atmak amacıyla dinleyip, dinledikçe de bağlandığım grup

turn the page ve the day that never comes in günde 2 den fazla dinlenilmemesi gerekir fazlası depresyona sokabilir.

nothing else matters şarkısında dans eden çiftleri düşündükçe kendileri adına üzüldüğüm grup.