4 nisan 2004 galatasaray beşiktaş maçı

olimpiyat stadı'ndaki beşiktaş galibiyetlerinden biridir. ilie ve pancu'nun penaltı golleriyle mücadeleyi 2-1 kazanmıştık.

26 ağustos 2012 beşiktaş galatasaray maçına karşılık bir takım galatasaray taraftarının karşı atağa geçip sağda solda video paylaştığı karşılaşmamız.

neymiş uydurma penaltı nasıl yapılırmış izleyinmiş.. Ulan şu videodaki golünüz bile leşken hala onu görmeyip penaltıya laf ediyorsunuz ya ne diyeyim size bilmiyorum..

http://tinyurl.com/8sne6m4

(bkz: 25 ocak 2004 beşiktaş samsunspor maçı) [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz]

##222638 bahsetmiştim burada, kılıf aramada üstlerine yoktur kendilerinin.

bula bula buldukları şey de, bildiğin eziklik reçetesidir.

tanım: devreleri yakmış bulunan galatasaray taraftarının; sekiz küsür yılın ardından, daha bir komik duruma düşmesini sağlayan maçtır.

galatasaraylı lavukların kendi şerefsiz futbolcularının hareketlerini örtbas etmeye çalışırken şu sıralarda sardıkları maç. bre esteban'ın torunları bu taraftar gördüğünü söyler sizin gibi asenavari hareketler yapmaz, ahmed hassan'ın penaltısında kimse anlayamadı ne olduğunu, ahmed hassan dahil. kimse de savunmadı, bu penaltıydı diye. sırf bu saçma penaltı verilip maçı kazandık diye sanki arkasında olmuş oluyoruz bu yanlışlığın..

ama normal bu amına koduğum dünyasında insan karşısındakini kendisi gibi sanıyor hep.

algı muhataplığını tanımlamada kendilerine karşıtlık atfeden ilizyonistlerin güdük kalmış tarihsellikle isim babası olmaya çalıştıkları müsabaka. lâkin "abra kadabra" telaffuzunda düştükleri kekemelik hâli öyle boyutlara ulaştı ki, varlıkları (b: sermet erkin)'e serenat yaptırır oldu.

beşiktaş'a gönül verenler olarak referans adreslerimizi yüklediğimiz değerlerimizi tekrarın tekrarında yazıp çizmeye gerek yok. ancak söz konusu maç ile ilgili şunun altını tekrar çizelim ki, aganigi muhabbetlerinden takım taraftarlığına yükselenlerin irtifa heybetine kapılırken yüklendikleri kompleksler kendi inlerinde anlamını bulsun.

beşiktaş taraftarı bu tip durumlarda kendi konumlarını tanımlarken; ne yasin sülün'ü ne ahmed hassan'ı "abi şimdi tüm medya bu çocukların üstüne gidecek. sahip çıkmamız lâzım" noktasında bir abuklamaya tâbi kılmamıştır, kılmaz. çünkü bu camianın en büyük hasletlerinden birisi de takımdaşlık adına yanlış olanın üzerini kapatmayıp; birilerinin ikramlarına asla tenezzül etmemesidir.

dolayısıyla başkalarının hakkının yenilmesi uğruna kendi lehlerine yapılan hataları görünce, karşıtlığını belirlerken muhataplarına "ama şu şu yıllarda da böyle olmuştu, onu da söyleyin." tarzından kolpa meşrulaştırmalara gitmeyen bir takımın mensuplarına karşı konuşacağınız zaman biraz daha kendilerini analiz etmenizde fayda var. sportif etik bakaımından müflis tüccarlığınız dillere destan oldu onu biliyoruz da, veresiye defterleriniz tahmin ettiğiniz kadar çok değil, emin olun. öbür türlü aynı anda hem metin oktay'ı hem de burak yılmaz'ı çok seven bir yapıya bürünüyorsunuz. oy bu ne yaman çelişki anne?

adem adam olmayınca adam etmez ademi; ademe adam gerek, adam ede ademi.

anlaşılmadı mı? peki şöyle bitirelim o vakit.

kurda sormuşlar "ensen niye kalın?". "kafamın kalın olmasından iyidir." demiş.