umudun tükenirse gökyüzüne bak

(bkz: göğe bakma durağı)

ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım

falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım

senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım

(bkz: turgut uyar)

(bkz: etek altı)

(bkz: karanlığın ardından güneş doğacak)

(bkz: çocuklar inanın inanın çocuklar)

"...görmek istersen denizi
yukarıya çevir yüzü
deniz gibidir gökyüzü
aldırma gönül, aldırma..."

dizelerine serbest çağrışımla zıplatan en güzel bestelerimizden birinin en güzel dizelerinden biri

'karanlığın ardından güneş doğacak' ile devam eden, beşiktaş hayattır hayat da beşiktaş bestesine ait, en can alıcı cümlelerden yalnızca bir tanesi.

(bkz: benim hala umudum var)