oyuna sonradan giren oyuncu

Küçüklüğümden beri hep dikkatimi çekmiştir. çünkü başkaları gibi sap değil sorgulayan, ne istediğini bilen, zeki bir çocuktum. Bu nedenle küçüklüğümden itibaren toplumsal tespitler yapıyorum. Ana temadan fazla uzaklaşmayalım. ilk onbir, her ne kadar futbolda bir futbolcu için çok şey ifade etse de sonradan oyuna giren oyuncudaki asalet bambaşkadır gözümde. Dakika 60 takım 2-1 geride sen giriyorsun oyuna. Benim lan bu takımın kurtarıcısı, yine bi bok yediniz ama bakın ben kurtarmaya giriyorum havası.

iyi izleyin, hızlı adımlarla dördüncü hakemin yanına gelir girerken şöyle bir çayıra sürter baş parmağını sonra onu öper, bir de girdikten sonra sağa sola hemen talimat verirler. Hamdi sen siktir git. Küçük Cemil sen top toplayıcıyla değiş. Domingez Domaldagez sen de gel iki sakso at yavrum vs. vs. Ben olsam kalecinin yanına gider. Sonradan oyuna girsem futbolda takım yenik durumdayken. Bak evlat şu karşıki ufak tribünü ben yarattım. Oralar eskiden armutluktu, çayır çimendi falan derim. Galiba böyle profesyonellikten nasip almayan biri olduğum için asla futbolcu olamayacam.

Amma velakin; Sümüğüyle uğraşan bir Servet pek oyuna da bu hisse de muktedir olamaz. Daha çok rakip takımın forvetlerine talimat verir sağımdan atın solumdan geçin diye. Yok yok direk sağımdan atın sağımdan geçin o kadar uğraşmanıza da lüzum gelmez der.

Hülasa, güzel şeydir oyuna sonradan girmek.

oyuna girerken yedek kulübesine doğru attığı bakış ile hapisten çıkarken arkadaşlarına bakan mahkum gibidir. ben oyuna girip, pirimi kapıyorum. darısı sizin başınıza der gibi.

hep bir karizma, bir ulakalık, bir küçük dağları ben yarattım havasında olan oyuncudur bu. neticede takımın kötü gidişatını önlemek amaçlı "kurtarıcı" göreviyle girer oyuna. şöyle bi burnunu kaldırır, sağa sola talimat verir; "siz benim dediklerime uyun gerisi bende merak etmeyin" edalarında koşar durur.