her gün metrobüse binip her gün aşık olmak

stop düğmesinin büyük aşkın son noktası oldupu durumdur.

(bkz: sabahları onbinlerce taş hatunun önünüzden geçip gitmesi)

her sabah ve akşam yaşadığımdır

imkansız olduğunu düşündüğümdür. metrobüste içten içe küfretmediğim dakika yoktur, ya sıkışıklıktan montumu çıkartamayıp terlemiş ve bir kaşık suya dönüşmüşümdür ya da bağıra bağıra çiğnenen sakız, yenen yemek ve dinlenen kötü müzik sesinden midem helak olmuştur. Böyle bir ortamda alıcı gözüyle bakılamaz etrafa. . itici, sıkıcı. Ne mutlu aşkı metrobüste bulana.

hangi metrobüs hattında yolculuk yapıldığını merak ettiğim hadisedir zira avcılar-zincirlikuyu hattında bırak başkasına aşık olmak kendimden nefret etmekteyim..

istanbul'da yolculuk yapmanın eğlenceye dönüştürülmesidir.

metrobüste olmasa da iett'de hergün yaşadığım durum. [ybkz]swh[/ybkz]

(bkz: iett de aşklar yalan)

ankara. metrobüs yok aşk yok. (bkz: no woman no cry)

metrobüs güzergahında yolculuk yapan insanların başına gelebilecek sabah güzelliği, şöyle gelişir uykulusundur kafanda bugün akşam olurmu gibi türlü düşünceler var, kafanı cama yaslarsın uyudun uyuyacak durumdasın, birden onu görürsün evet bu sabahın aşkı o dur, bilemezsin kaç durak sürecek bu fırtınalı aşkınız, çaktırmadan karşı cins kesilir ilk göz göze teması çok önemlidir kısa bir bakışmadan sonra gözler kaçırılır, sonrasın da ara ara yine bakılır, o an herşey senindir taki araçtan inene kadar, o iner ve garip bir aşk acısı basar üzerine ama merak etme en fazla 20 saniye sürecek bir daha suratı aklına bile gelmeyecek.

(bkz: aka da konan boka da konan gönül)

içerideki kokudan bayılmak üzere olup "allah'ım biraz oksijen" diye yalvarırken imkansız olan olay.