gecenin bir vakti sıkılan can

kalemi kağıdı ele aldıran durum. yastık altlarında gizlenmiş, küflenmiş duyguların traşlanması gibi.

çığlık

Hiç bilmediğimiz yerde buluşsaydık.
Sen’inde ben gibi ürkek olduğunu hissettirecek bir yerde.
Tahta iskemlelerde,
gölgenin görünemediği kadar karanlık kıyıda,
kentin tükürmüş olduğu ara sokaklardan uzak...
Yollar, duvarlar ardımızda kalsın.
gitmek sadece bu olmalı...
dilimizde iki hecelik hayatımız,
ve sığdırabildiğimiz şarkılarımızla.
çığlıklarımızı sadece gölgelerimiz duymalı.
şehri terk etmiş gibi,
aşkın şehri terk ettiği gibi...
geceye dökülsün her şey
gömülsün karanlıktaki sert dalgalara.
korkularımızı alalım koltuk altımıza,
kahkahalara boğalım geceyi.
şafak sökene kadar cenneti yaşayalım seninle...
küçücük omuzların çok ağırlaştı biliyorum.
gece mazeret kabul etmiyor,
hafiflet kendini,
kurtul bir bir yüklerinden...

pepük

Uykusuzluk sebebidir.

normale döndürmek için çeşitli girişimlerde bulunulan candır.

ama önce sormak gerek o cana sen normale dönmek istiyor musun diye.