gece

ruhumun içine işleyen günün güneşsiz kalan kasvetli kısmı

sabahında sınav olmayınca daha kolay bitendir

mümkünse deniz kenarında geçirilmesi gereken, günün karanlık evresi.

kulaklarında dalgaların en tiz ve bas sesleri art arda çınlıyor, bira kutusunun (ki, sahilde kutu bira içilir, poşet optimizasyonu malûm) götünü kumlara saplamışsın, efkârına sığmamış derin nefes çektiğin sigaranın çıtırtısı...

günün en sevdiğim zamanı. yalnızlığından, sakinliğinden, derinliğinden ötürü; herhalde ondandır uyumaya inadım, bilemedim ben.

aydınlığın karanlığı, artı'nın eksisi, hüzün kovan kuşların uyuklama saatlerine denk gelmekte olan günün güneşsiz saatleri.
yalnızlığın soğuk kadar net içine işlediği, kanamasız yaralanmaların, ağrısız sancıların yaşandığı ıssız saatler.

günün geri kalanıdır. arda kalan, yalnız bırakılan... bu yüzdendir yalnızlıkların gece ile buluşması, bu yüzdendir gecelerin daha serin oluşu.

gün içinde biriken duyguları bir an önce dışarı çıkartmak için fırsat kollar. sen siyahsın diye bizde mi hep siyah olalım, anlamadım ki.

samimi, ama soğuktur. tedirgin bir güven duygusu yaşatır.

ama, korkmazsan saldırmaz diyorlar. bilmiyorum.

tüm dünyanın, şehrindeki tüm binaların ve tüm trafik ışıklarının, sokaktaki uyuşuk köpeğin, titreyen sokak lambasının, odandaki tüm eşyalarının, ve hatta tüm bu sessizlik içinde, yaktığın sigaranın; oynatmaya az kaldığın zihninle baş başa kaldığı yalnızlık saatleridir.

susuyor hepsi bir anda ve karşında oturmuş, pür dikkat, bir şeyler söylemeni bekliyor sanki.

gündüz kelimesinin karşıt anlamlısı.

--zeki demirkubuz--

gündüz iyi, doğru, güzel ve ahlaklı olan ne varsa giyilir, akşama kadar oynanır, ama gece olup karanlık çökünce kurt adam gibi gerçeği ortaya çıkar. işkence tezgâhları kurulur, güçlüler güçsüzlere, erkekler kadınlara, onlar çocuklara, kısacası gücü yeten yettiğine. yalanlar söylenir, her türlü zulüm yapılır. ertesi gün bir kısmını gördüğünüz üçüncü sayfa haberlerinin çoğu geceleri yaşanır, geceleri tasarlanır. ama ertesi gün hiçbir şey yokmuş gibi yola devam edilir. çıplak gerçekle ilgilenen herkes bu toplumda çelişkili, anlaşılmaz ve marjinal karşılanır ve toplum bu insanları asla affetmez.

--zeki demirkubuz--

bütün gün etrafına gülücükler saçtıktan sonra gerçeklerle yüzleştiğin zaman.

piyasada yeni yeni ayak izlerini gördüğümüz müzik grubu.

(bkz: hepimiz 21 haziranız)

insanın, en yalansız saatlerinin adı..

gece rüya görmek içindir...gündüz ise hiçbirinin gerçek olmadığını anlamak için.

karanlık zaman dilimi

ben öldüm adlı şarkısı meşhur olan grup.

karanlıktır,daha soğuktur,güneşin ve aydınlığın yanıltıcılığından artık gerçeklerin yüzüne çarpıldığı zamandır...kendinle başbaşa kalırsın çoğu zaman herşey daha net ama bir yandan daha gerçek gelmeye başlar...en iyi kararlar gece verilir her şeyin farkına gece varılır...hatta en güzel şarkılar gece yazılır:
(bkz: bu gece son)
(bkz: haram geceler)
(bkz: bu gece)
(bkz: kal bu gece)
(bkz: ben bu gece ölmezsem)
(bkz: uykusuz her gece)
(bkz: sen benim her gece efkarım)
(bkz: in the air tonight)
(bkz: need you tonight)
(bkz: waiting for tonight)
(bkz: wonderful tonight)
(bkz: are you lonesome tonight)
(bkz: can you feel the love tonight)
(bkz: day and night)
(bkz: last night)
(bkz: because the night)
(bkz: into the night)
(bkz: still of the night)
(bkz: when i dream at night)
(bkz: strangers in the night)
(bkz: where did you sleep last night)

gece midir insanı hüzünlendiren,
yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen?...[ybkz]swh[/ybkz]

hayatın ta kendisidir aslında...gündüz birçok şey ile başa çıkmış olmanın verdiği yorgunlukla huzurla karışık başlar...sesler birbiri ardına kesilir yavaş yavaş...kendinle başbaşa kalma vaktidir...sadece günün değil, geçmekte olan hayatın muhasebesi yapılır...gülümseyen maskeler çıkarılır...müzik yavaşlar...her şey olması gerektiği gibi berrraklaşır çoğu zaman...müziğe ve sessizliğe eşlik etmek için bir arakdaş aranır...kimi su kaynatır...kimi soğuk su çıkarır dolaptan...ve eskiler çağırmaya başlar bir bir...- nerelerdesin?...- sorma ya...iş güç işte..uğrayamıyoruz...- e madem geldin...şerefe o zaman...geçerler gözünün önünden bir bir...vay amına koyayım dersin...ne çabuk geçmiş zaman...dönüp küllüğe bakınca anlarsın zamanın geç olduğunu....- ben kalkayım yavaştan...malum sabah iş var...geçirirler seni yatağına kadar...kimi zaman orda bile yalnız bırakmazlar ya...neyse...ve bütün ışıklar göz kapatılınca kapanır aslında...hayat susar...sen susarsın...her şey alarm sesine kadar....