endüstriyel futbol

dünyanın yüzümüzde patlayan bir diğer tokadı. hani mahallede canı sıkılınca topunu alıp eve giden çocuk vardı ya, o hesap dünyanın sevdiğimiz her şeyi elimizden almasına iyi bir örnek. parayı veren düdüğü çalar gibisinden bir yaklaşımının temeli

oyuncusuna küfür eden, para verdik para! diye bağıran, takım yenemiyosa bestelere katılmayan, armanın değilde armayı taşıyan yıldızların peşinden koşan taraftarın yaratıcısıdır, babasıdır.

son dönemde bizi doğrudan hedef alan, yıllardır kapalı olarak tarihe geçen tribünü elimizden almak için çabalayan sistemdir.
parayı veren düdüğü çalar mı gerçekten. bu sene olmasa da bir kaç sene içinde olacak korktuğumuz sanırım

futbolun içindeki amatör ruhu öldürme çabasında olan bir katildir.

bölücüdür aynı zamanda. taraftarla futbolcu arasında, yönetim arasında uçurumlar açandır. nihat kahveci' ye sövdüren, guti' yi alkışlattırandır. tabata' ya milyon dolarlar verdiren, bobo' yu yuvadan uçurandır. asla bir ilhan mansız veya pascal nouma değildir. bildiğin tümer metin' in ta kendisidir...
canımı en çok yakandır son günlerde, içimi en çok acıtandır. kaptanımı başkanımı çalışanımı tutuklatandır. gözyaşlarımdır endüstriyel futbol, aşka uzaklaştırandır...

haindir.taraftarı müşteri olarak gören,futbolcuyu ve kulüpleri meta olarak gören zihniyettir.parayı veren düdüğü çaların yeşil sahalara entegre olmasıdır.ilk ciddi örneği chelsea idi,o zamanlar tepkiyle karşılansa da giderek alışıldı buna,ne idüğü belirsiz,futbolun tarihini,felsefesini bilmeyen bir zengin,(ki çoğunlukla kara para aklama amacıyla bu işlere girilir)birçok transfer ve akabinde gelenler.taraftar profili bile değişir,10 yıl önce delicesine tezahürat eden taraftarların yerini müşteri tavırlı,sessiz insan yığınları,hatta çoğunlukla turistlerin oluşturduğu sahte kalabalıklar almıştır.chelsea'den sonra manchester city,şimdi de psg ve anzhi.ve devam edecek,türkiye'de bu tarz bir hamle tepki çekebilir,ama kim bilir belki bir gün o kirli eller bizim takımlarımıza da dokunacak,önce karşı çıkacağız,sonra sus payı olarak 4 tane yıldız oyuncu getirecekler,takım cillop gibi gidecek,bilet fiyatları yükselecek bu arada.dünya basını bizden bahsedecek sürekli.manchester united'da 8 milyon sterlin alan oyuncu sırf burada 14 milyon sterlin kazanmak için tercihini bizden yana koyacak,biz takımımızın maçlarına senede bir gün anca gidebileceğiz,belki başarı gelecek ama insanlar metin-ali-feyyazlı,rızalı zamanları özleyecek.süleyman seba'nın başkanlığını yad edecekler.söylenecek çok şey var da,bir ah çekiyorum işte.

beşiktaşımızın malesef ki diğer çoğu takım gibi yenik düştüğü,ruhun değil paranın kazandığı futbol.

livorno'nun karşı olduğudur.

bulduğu her delikten sızan, her boşluktan giren, oyunun ruhunu ele geçirendir.

diğer değerlerimiz gibi ruhumuz da uçup gittikten sonra, geriye gelen saçma sapan şeydir.

(bkz: cıvık müdürüm afedersin)

uzun bir zamandır beşiktaş'ımızın da kucağında oturduğu, kapitalizmin yarattığı, futbolla zerre alakası olmayan, paranın tek hakim olduğu sektördür. bu duruma en başta karşı çıkması gereken hatta karşı çıkmak zorunda olan taraftarımız ise yavaş yavaş devre dışı kalmakta, uyuşmakta, uyumaktadır.

ne zaman uyanacaksınız ahali? (b: değer)'lerimiz, (b: şeref)'imiz, (b: hakkı)'mız, (b: aşk)'ımız, (b: inönü)'müz, (b: beşiktaş)'ımız elimizden alındıktan sonra mı?

http://tinyurl.com/7lkqguc

ama o çalım atıyor safsatasıyla adam kandıran, para sever futbol akımı.

şuaralar okuduğum uyku tulumundan spora adlı kitapta çok fena işlenen konu.

herkese tavsiye ederim. okuduktan sonra isteyene ulaştırabilirim.

kitapta bir sürü tarihsel futbol olayı, bir sürü tıkandığını sandığımız konunun açıklaması var.

endüstriyel futbol konusunda da hepimizin tıkandığını düşünüyorum.

çünkü sistem öyle bir ağ ki.. eskiden bırakın locayı, eski açık, yeni açık, kapalı gibi tribünlerinin arasında para farkı olmazmış.
bu kadar kitleyi başka bir yerde toplayamayacağını anlayan kapitalist zihinler, parayı nerden nasıl vururum hesabına düştükçe; farklar, farkların sonucunda da ayrımlar, ve hep daha güzelini,daha pahalısını isteme metaforu...

ilerde hipermarketler gibi statlar bizi bekliyor...

inönü'yü bi 20 sene sonra tanıyamayacağız belki de...iyice bakmakta fayda var...

(bkz: biz büyüyünce gol atarız)

çok değil 5-10 yıl içerisinde formalarda altın işlemeli numara fontları,maçların oynanacağı futbol toplarında altın işlemeler vb. şeyler görürüz..

artan bilet fiyatlarıyla da futbol maçı izlemek zengin insanların yapabileceği bir aktivite olur. [ybkz]swh[/ybkz]

24 nisan 2012 barcelona chelsea maçından sonra hayal ürünü haline dönüşendir.

her hangi bir futbolcu yıllık 2 milyon euro aldıkça, iddia gibi oyunlardan firmalar yılda milyar dolar kazandıkça, gerçeğin birebir kendisi olan futboldur. futbol oyunun önündedir, futbol heyecanının da katilidir

sürekli olarak sarsıntıdadır. mutlak galibiyetlere karşı engeldir aslında.

rakamlardan oluşur.

hatta öyle ki, bu olguyu eleştirdiğiniz anda çağın gerisinde kalmış olmakla itham edilirsiniz "(b: her dönemin adamları)" tarafından...

ancak şu bilinmelidir ki, içinde duygu, hırs ve tarih barındırmayan hiçbir şey uzun sürmez. bizler[ybkz]swh[/ybkz] borsa kağıtlarını sevdiğimiz gibi sevmeyiz futbolu.

bir bir adam olanları bitirmekle ünlüdür. zamanında endüstriyel futbol'a düşman olanlar şimdi bekçiliğini yapmakta herşeyin üstüne çizik atıp türk futbolunun amına koymakla meşgul ler hepsine ayrı ayrı teşekkürler. futbolu izlenilesi spor olmaktan çıkarttınız itin köpeğin maskarası yaptınız.

en basitinden bir petrol zenginini,son parasını takımı için harcayan,yağmurda çamurda maça gelen,takımını karşılıksız seven gariban adama tercih etmektir.