17-18 yaşına gelip de şu hayatta gerçekten yapmak istediği bir iş bulamayan, kendini ifade edebileceği bir meslek belirleyemeyen, hayatı boyunca yapacağı iş, yani hayatının en az yarısı olan bir uğraş için idealleri olmayan bünyenin sorunsalıdır.. adam isteyecek bir şey bile bulamamıştır. komiktir. insanı yarabilecek kadar komiktir hatta. ciddiyim. düşünsene lan hayatının geri kalan tamamında net olarak bir işi yapmayı isteyememek.. nası bi kafa lan bu..
ben gebze'de büyümüş bir birey olarak bunlardan tonla gördüm.. millet dereotu gibi yaşayıp büyüdüğü için ve insanları sağlıklı yönlendirecek rehberlik sistemi bulunmadığı için böyle vakalar yaşanabiliyor ne acı ki..
hadi dereotusun anladık.. hayatının geri kalanı için bir amaç edinememişsin anladık.. peki iyi konuyu iyi üniversiteye evirme kafası nedir arkadaş??? şimdi diceksin ki, iyi üni de okuyunca iş imkanı artıyo falan fişmekan.. biz de bilioz öle olduğunu da hayatının geri kalanının anlamını oluşturacak bir konu hakkında bu kadar materyalist bir yaklaşımda bulunabilmek için nasıl taş gibi bir kalp ve odun gibi bir bünye gerekiyor ben tasavvur edemiyorum.. benim gözümde mantık evliliği denen haltla aynı şey.. yani ömrünü geçireceğin insan söz konusu, sevmen gerekir dimi.. ama adam diyo ki, göreneklerime uygun, ev işi yapan namuslu kadın olsun yeter bana..
benim de vardı böyle arkadaşlarım iyi biliyorum. birini anlatayım. kız lisede deli gibi gazeteci olmak istiyordu. sayısalda okuduğu için ve gazeteciliğin puanları yüksek olmadığı için en kötü ihtimalle düşük puanlı bir gazetecilik bölümüne girmeyi kafasına koymuştu. bütün hedefi oydu.
sonra öss'de beklediğinden çok çok daha iyi puan yaptı ve nereyi tercih etti dersiniz? çapa tıp! yuh ebenin amı ali sami dediğinizi duyar gibiyim, zira ben de öyle şok olmuştum..
sonra kızı gördüm 1 ay sonra.. dedim ki sen ne ettin.. bu ne perhiz ne lahana.. insan yıllarca gazetecilik hayal edip nasıl birden bunu yapar kendine falan.. cevabı biraz şaka yollu da olsa kesin ve netti:
"ehehe o kadar puan ziyan olmasın dimi"
geçen yıl bursa'ya gittiğimde gördüm kızı oturduk sohbet ettik bayaa.. şimdi bir hastanede işini yapıyor.. ot gibi.. muhtemelen gazeteci olsa da ot gibi olacaktı.. ot ot yaşayacaktı..
şimdi benim böyle bir insan için söyleyebileceğim tek bir söz var: "oksijen israfı"
net. başka da bi bok değil. hani ölse arkadaşları ailesi falan üzülür de şu dünya bi bok kaybetmez.. o derece yani..
isteyene sert gelsin
isteyene yumuşak
gözümün önünden çekilsin
insanlık piramidinde kalpten bir görev edinemeyen yavşak
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
