deplasmanda rakip takımın taraftarıyla maç izlemek

hiçbir zaman bilmediğim ve öğrenemeyeceğim deneyim. zira kendime mukayyet olamadığım için kavga çıkması kaçınılmaz.

yalnız ona yakın olarak şunu yaşadım. 2000 yada 2001 yılındaki beşiktaş fenerbahçe maçıydı. inönü stadında müdüriyet girişinden geçerek, eski açık deplasman taraftarlarının arasına girdim (tabii fenerbahçe tribününde semtimin çocukları olduğundan bir iki tanesiyle de gözgöze gelmedik değil). oradan da ön tarafa yürüyerek stada açılan kapıdan sahanın içine girdim. maçın başlamasına yarım saat falan vardı ve takımlar sahada ısınıyordu. kapalı'nın önünden geçerken o tezahüratı duyduğum an hissettiğim duyguyu unutamam. o an kendi kendime dedim ki "ulan sahada futbolcu olsam, son nefesimi verir, yine de arkama adam kaçırmaz, çalım yemezdim" inönü'nün ambiyansı gerçekten çok farklı. akustik falan harikulade. zaten orada maça çıkıp da, herhangi bir zaman unutabilecek futbolcu olacağını sanmıyorum.

16 kasım 2008 bursaspor beşiktaş maçında yaptığım eylem. gerçekten zor iş. zaten küfürlere ve düşman bakışlara dayanamayıp devre arasında çıkmıştım.[ybkz]swh[/ybkz]

Bizzat yaşadığım değil, gözlemlediğim olay.. Olimpiyat stadında Bursa maçındayım.. Baba ve çocuk yan tarafımda, siviller.. Maç başlamaya yakın çocuk bağırmaya başladı Bursaspor diye.. Babası çocuğun ağzını kapattı.. Tabii tüm gözler adamda.. "Oğlum Beşiktaş diyeceksin.." diye çocuğu ikaz etti.. Kimse sesini çıkarmadı.. İlk golümüzde adam zoraki sevindi.. Maç boyunca adamı izledim..

bir kere böyle bir rüya görmüştüm ve hala unutamıyorum. düşman başına.

(bkz: rüyada bursaspor tribününde olduğunu görmek)

kendinize hakim olamayn bir tipseniz, başınıza iş açar. ayrıca size edilen küfürleri de kaldırmanız gerekecektir.

Görünür yerinde takımına ait dövme varsa, uzak durulması gereken eylemdir..