deniz gezmiş

devrimin önderlerindendir. gelişen ülkeden, ilerleyen türkiye den korkan katil zihniyetin mağdurlarından

bugün türkiye tarihindeki en kara lekelerden birinin yıl dönümü..
deniz, yusuf ve hüseyin in idam edilmeleri üzerinden 38 yıl geçti

baba,
sana her zaman müteşekkirim. Çünkü kemalist düşünceyle yetiştirdin beni. küçüklüğümden beri evde devamlı kurtuluş savaşı anılarıyla büyüdüm. ve o zamandan beri yabancılardan nefret ettim.

baba biz türkiye nin ikinci kurtuluş savaşçılarıyız. elbette ki hapislere atılacağız, kurşunlanacağız da. tıpkı birinci kurtuluş savaşında olduğu gibi. ama bu toprakları yabancılara bırakmayacağız. ve bir gün mutlaka yeneceğiz onları.

düşün baba, bugünkü hükümet, işini gücünü bırakmış bizimle uğraşıyor. Çünkü bizden başka gerçek muhalefet kalmamış durumda. ve hepsi kemalist çizgiden sapmışlar. ve tarih önünde hüküm giymiş durumdalar. biz çoktan onları tarihin çöplüğüne atmış durumdayız.

ya vatan ya ölüm!


deniz gezmiş, 29 ocak 1971

deniz gibi mavi adam,koskocaman bir adam.

Ben hep başımı dik tutmaya, canlı, dipdiri görünmeye çalışıyorum. Nasıl bitkinim oysa, ayaklarımı zor sürüyorum. Ayakta duracak gücüm kalmamış. Ama belli etmiyorum.
“Geçmiş olsun,” dedi gülerek içişleri Bakanı.
Suratına baktım pis pis. Hiç bir karşılık vermedim.
Gazetecilere döndü:
“şu pejmürde kılıklı adam, Halk Kurtuluş Ordusu’nun kahramanıymış.”
“Beğenemedin mi? Tabii kahramanıyım, Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu’nun savaşçısıyım.”
“Nereye gidiyordun?”
“Devrime.”
Haritayı gösteriyor duvarda, Sivas’ı gösteriyor:
“Buradan mı gidilir devrime?”
“Senin kafan almaz böyle şeyleri.”
“Türkiye’de bir tek ordu vardır, o da Türkiye Cumhuriyeti’nin ordusudur.”
“Onun için Demirel ve senin gibiler hemen istifayı bastınız.”
Sinirlendi.
üzerine bir adım attım.
Geriledi. şaşırdı. Dehşetli bir panik havası içinde, elini sallayarak ve kekeleyerek:
“Gö-gö-götürün bunu” dedi.
Sürükleyerek çıkardılar beni odadan.
“Göstereceğiz sana da, senin gibilere de, Amerikanın güvenilir köpekleri!” diye bağırdım kapıdan çıkarılırken.

birbirinnden gerizekalı insanların birbirinden gerizekalı politikaları sonucu yaşamına son verilmiş çok değerli bir fikir adamı.Tabi komünizmi sadece birk ırk ayrımına dayamış özellikle yeni nesil sosyalist elemanlar tarafından yanlış yorumlandığı aşikar olan insan

(bkz: mare nostrum)

üzerine pek çok şarkı şiir yazılmış tarihimizin en ilerici en aydın en devrimci insanlarından slm olsun devrimcilere Deniz Mahir ibo yoldaşlarıma...

(bkz: vatan haini )

(b: ben bu aç insanlara yemek verince kahraman oluyorum, bu insanlar neden aç diye sorgulayınca komünist oluyorum)

(b: devrim gemisi batmaz!
çünkü,
deniz gezmiş'tir)

derlerki; memleketin orospusuna bile sahip çıkmış amerikalara siktirtmemiştir.

"En uzun koşuysa elbet Türkiyede de Devrim, O, onun en güzel yüz metresini koştu ... " Can yücel

şimdilerde tişörtlerin üzerinde,parkalarla vs. gibi yine kapitalist düzenin farklı sembolleriyle anılan her 6 Mayıs'ta tüm sol franksiyonların kendi Deniz Gezmiş'ini anmasını sağlayacak kadar devrimden öte halk kahramanıdır..Başarısı tartışılır ancak genç yaşında hayatını ülkesinin bağımsızlığı için feda etmeyi göze almış olması bile kahraman olmasına yeterlidir.
çorum'dan gelen işçileri karşılarken de,Dolmabahçe'den usa askerlerini denize dökerken de ve Filistin'de gerilla eğitimini alırken de hedeflediği hayal tam bağımsız türkiyedir..

bir ideale adanmış koskoca bir ömür. şuanda eksikliği hissedilen lider.

türkiye de bir koşuys devrim
o onun en güzel yüz metresini koştu!

Haykırdı Deniz darağacında:

“Yaşasın tam bağımsız Türkiye!Yaşasın Marksizm-Leninizm! Yaşasın Türk ve Kürt Halklarının kardeşliği! Yaşasın işçiler, Köylüler! Kahrolsun Emperyalizm”

kızıyorum deniz'e;
keşke ölümün üzerine bu kadar inatla koşmasaydı, keşke inandığı değerleri daha uzun yıllar anlatabilseydi, paylaşabilseydi, keşke biraz sabırlı olabilseydi, keşke bu kadar gözü kara olmasaydı, yaşamaya çalışsaydı...
bu ülkenin deniz'e ve o dönem hayatını kaybetmiş her görüşten iyi insanın düşüncesine ihtiyacı vardı çünkü...

şu günlerde tam da ihtiyacımız olan türden liderdir.

"...bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. insanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler. önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir." der babasına yazdığı mektupta.

tek bir cana kıymadan, canına kıyılan insandır.

idam edilmeden hemen önce babasına şu mektubu yazmıştır.

--- alıntı ---

Baba,

Mektup elinize geçmiş olduğu zaman, aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben, ne kadar üzülmeyin desem, yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat, bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar ve ölürler? Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde, fazla şeyler yapabilmektir.

Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki, benden önce giden arkadaşlarım, hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın.

Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir.

Bu yola bilerek girdi. Sonunda da bu olacağını biliyordu.

Seninle düşüncelerimiz ayrı ama, beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, (?) anlayacağını inanıyorum.

Cenaze için, avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara´da 1969´da ölen arkadaşım Taylan Özgür´ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul´a götürmeye kalkma.

Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir.

Son anda, yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım?

Oğlun Deniz Gezmiş

--- alıntı ---