beşiktaşlı olmaktan gurur duymak

en fazla van depremine ithafen 65. dakikada soyunan taraftarları görünce hissetmiştim. göz yaşlarıyla inanılmaz, inanılmaz, inanılmaz demiştim kendi kendime.

1-mali durumu kötü giden takımlarına en sağlam yanıtı verdikleri için: “feda”
2-depremden sonra van’daki soğuğa dikkat çekmek adına dakika 90′da sahaya atkı attıkları için
3-her boşlukta yardıma muhtaç köy okullarına koştukları için
4-kendilerinden 1000 kilometre uzaklıktaki haksızlığa bile sessiz kalamadıkları için
5-semtlerinde olan haksızlığa kesinlikle sessiz kalamadıkları için
6-kanlarını da gönül rahatlığıyla ‘feda’ edebildikleri için
7-bilinenin aksine ‘tek kimlik’ olmadıkları için
8-gece alemlerinde çok fazla görünüyor diye eleştirilen futbolcularına sahip çıktıkları için
9-yamaç paraşütünde türkiye’nin en başarılı taraftarı olduğu için(!)
10-takımları türkiye’deki tüm telegol’lük, yüz kızartıcı ilkleri yaşadığı için
11-“türkiye çernobil olmasın” diye bağırabildikleri için
12-yıldırım demirören gibi efsane bir başkanı atlatabildikleri için
13-snob ingilizleri bile kendilerine hayran bırakabildikleri için
14-takımı haksız penaltı kazandığında doğruyu haykırabildikleri için
15-belki de dünyanın en zekice marşını yazabildikleri için
16-isim bulma konusunda benzersiz oldukları için
17-kendi yöneticilerine “aklanın da gelin” diyebildikleri için
18-asi ruh belgeseli’ni her renkten taraftarın seyretmesi gerektiği için
19-endüstriyel futbol soğukluğuna karşılık son sıcak semtlerden biri olabildikleri için

http://listelist.com/besiktas-taraftari-olmaktan-gurur-duymak/

yaşadığım, yaşıyor olduğum ve yaşayacak olduğum ve herkese nasip olmayan duygu..

cebindeki son paranla simit alıp yanındakine yarısını bölüp vermektir.

http://goo.gl/UkkUpP

bazen takımına, takımdaşına sinirlenip "yakarım bu gezegeni" demek. sonra kendi iç hesaplaşmalarında; yüzüne fiziksel olarak hissetmediğin tokatlar atarken bulmaktır kendini, nasıl böyle düşünebiliyorum ben diye...

(bkz: çok şükür)

kendi futbolcusunun hatasını görüp, tribünden hakeme bağıracak kadar emekçi olan taraftarın hissedebileceği duygudur.

o günlerden bir gündür dünkü maç[ybkz]swh[/ybkz]

çok seviyoruz deli gibi

yok bu sevdanın bir tarifi

sen bu gönüllerin sahibi

kaaartaaalllll...

bugün tekrar eriştiğimiz duygudur

26 ağustos 2012 beşiktaş galatasaray maçından sonra tekrar tekrar yaşadığım duygudur. böyle bir şeref herkese nasip olmuyor.

(bkz: 26 ağustos 2012 beşiktaş galatasaray maçı)

serefli olmak

renkleriyle, naifliğiyle, duruşuyla, sevdasıyla, sahip çıktığı erdemleriyle, savunduğu değerleriyle kartal yüreklerde oluşturduğu histir. bambaşka bir aşktır beşiktaşk.

hani şu adı lazım olmayan takımın bir sözü varya bizim büyüklüğümüzün adı konulamaz diye belkide o büyüklüğün adını hakkı yeten,şeref görkey ve daha nice şerefli,alnı açık,başı dik,emekçi,onurlu insanın adıyla doldurabilmekten gurur duymaktır

logosunda türk bayrağı, tarihinde nağmalup şampiyonluğuyla gurur duymamak mümkün değil beşiktaştan.

ayrıcalığını her zaman hissettiğim gurur verici ve dahi imrendirici aşk. [ybkz]swh[/ybkz]

- hangi takımlısın?

+ fenerbahçe.. ya sen?

- beşiktaşş !! [ybkz]swh[/ybkz]

+ ben gidiyim .. gidiyim o zaman

- durduğun kabahat. siktir ol yavşak [ybkz]swh[/ybkz]

her ne olursa olsun değişmeyecek olan tek histir.

(bkz: sevinmek için sevmedik biz seni )

gururun bile abi beni şımartıyorsunuz ben bu sşerefi kaldıramam dediğini duyar gibi olduğum durumdur. seviyoruz deli gibiii.