aşka davet diye bir kavram varsa eğer; bu, tam olarak, "aşka veda et" şiiridir.
insanın kaç kez, kaç yıl acı çekmesi gerekir bu dizeleri yazmak için be can baba... fakat, sen ne kadar öğütlemiş olsan da, hayatın kuralı bu; zayıf olan insanoğlu yaradılışı, ayakta durabilmek adına bir bağlılık seçiyor kendine[ybkz]swh[/ybkz]. bir kez canı gerçekten yanıyor belki, hatta belki çok kez... ama uslanmıyor, uslanamıyor, acılarından doğamıyor çünkü; bilakis acıları, onun, ayakta daha da zor durmasına neden oluyor. çok sevenin her zaman çok acı çeken olmasından dolayıdır ki; bu ritüel, sadece, onun tükenmesine neden oluyor.
fakat, yine bu noktada, üstâda kulak vermek gerekiyor: "... çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın. senin değillermiş gibi davranacaksın. hem, hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın...".
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
