spoiler--
http://www.youtube.com/watch?v=humE1kiCdEo
spoiler--
8 haziran 2012 anadolu efes beşiktaş milangaz maçı
son saniyede efes'in [ybkz]swh[/ybkz] mola alamayıp, o sürede kendi sahasından plansız şekilde topu bizim çembere sokması ihtimali yokken, uzatmaya gitmesi gereken maçken, bizim mola alıp efes'i rahatlattığımız, efes'in mola neticesinde kenardan topla başlamasını sağladığımız, serinin 3-2 olmasına sebep olduğumuz maç.[ybkz]swh[/ybkz]
ergin ataman böyle bir hatayı nasıl yaptı aklım almıyor.
sağ olsun, imdada ala rase yetişti beni bu dertten kurtardı. staddaki scoreboard'da hata yapılmış sanırım.
(g: tbf sitesinde=live.tbf.org.tr/tbf/netcasting/#loop) molayı efes almış görünüyor.
ergin ataman böyle bir hatayı nasıl yaptı aklım almıyor.
sağ olsun, imdada ala rase yetişti beni bu dertten kurtardı. staddaki scoreboard'da hata yapılmış sanırım.
(g: tbf sitesinde=live.tbf.org.tr/tbf/netcasting/#loop) molayı efes almış görünüyor.
son saniyeleri inanılmaz çekişmeli geçen maç. beşiktaş kanserini tekrar tekrar yaşatan ve normal süresi 73-73 biten maçta. 4.periyotta 11 sayı farkı anadolu efes çok çabuk eritti. uzatma anlarında efes'in iyi oyunu devam etti. uzatma anları öyle böyle bir şekil geçip son 10 saniyeye efes 2sayı önde giriyor. umutlar azaldı derken hawkins serbest atış kazandı. ilki kaçtı. arada hala 2 sayı fark var. saniyeler azaldı.beşiktaş ikinci atışı da kaçırıp hucüm ribaundını alması gerekiyor. hawkins topu girmemesi için potaya yollayıp, ileriye hareketleniyor ve potada seken topa ilk uzanıp alan isim oluyor. pota altında 2lik atış için zıplıyor ve atış isabetli, üstelik bir de müdahale var.son 3-4 saniye basket faul. durum eşit 82-82. kemoterapi hemşiremiz hawkins yanlış ilaç taktı yine ve atışı kaçırdı. top efeslilerde. mola geliyor hemen. dansçı kızların şovunu izliyoruz. son 2 saniye. top tekrar oyunda. kerem tunçeri koşuyu çok iyi görüyor attığı pasın doğuş balbay ile buluşması 1 saniye ve balbay'ın topla buluşup elinden çıkarmasıyla bizim yüzümüzdeki o sevimsiz bakışın oluşması 1 saniye sürüyor. durum 84-82, efes seride durumu 3-2'ye getiriyor.sercn, başta zouros,kerem,ermal olmak üzere tüm efeslilere küfrede küfrede eve doğru ilerliyor..evin önündeki tekel bayine uğramadan geçemiyor bir kaç bira daha alarak eve geçiyor. alkolün de etkisiyle sinirleri yatışıyor. herşeye rağmen biliyor ki, pazartesi günü bu beşiktaş bu efesin ebesini sikecek..
bana gerçekten koyan maçtır.hatta çok koyan maçtır.susuyorum.
müsâbakalar adına ders olarak okutulabilecek nitelikte seyreden ve sonuçlanan maç oldu.
hâlâ sinirlerime karşı tam olarak gâlip gelebilmiş değilim, hâliyle bu yazıyı okuyanların nöronlarına yabancı madde zerk edeceğim bir miktar.
öncelikle, oldukça kritik bir maçtı; 3-1 durumundaki seri ve kaybedilecek maçın, bir sonrakini de kaybetmeye neden olabilme ihtimalini düşünürseniz. hele bir de maçın son 4-5 dakikasına 11 sayı farkla önde olarak girmiş, şampiyonluğa bu kadar yaklaşmışsanız...
bu maçı kaybetmemizin hepi topu iki olası nedeni var; birincisi: maçın başında gelişen ve üçüncü periyot sonuna kadar devam eden "şampiyon olduk nasıl olsa." düşüncesi; ikincisi: skor 59-70'e geldikten sonraki birkaç hücum içinde yediğimiz sayıların ardından, serinin de 3-1 olarak seyrediyor olması nedeniyle, güvensizlik ve teslimiyet duygusunun oluşması. amatör olarak da olsa bu sporla uğraşmış biri olarak, bu şekilde favori olduğumuz bir organizasyonda; beklenmeyen bir seri sonrası şampiyonluğu kaybettiğimizi bilirim. bu nedenle de, bu maçtaki mağlubiyeti çok garipsemiyorum.
şimdi iğneyi kendimize batıralım biraz... skor 59-70'e gelmiş, artık 1-2 hücumdan boş dönmesen maçı almayı hemen hemen garantilemişsin. oysa sen ne yapıyorsun? daha topu hücuma götürürken kaptırıp sayı yiyorsun. üstelik bu bir kez de olmuyor. 24 saniyeni tamamen kullanıp hücum sonunda sayıya ulaşamasan dahi, fast break yemediğin takdirde, oturaklı bir savunma anlayışı ile o dakikadan sonra maçı vermezsin. en azından şampiyonluğa oynayan bir takım vermemeli. maçı kaybetmemizin nedenini kesinlikle kalite, fiziksel durum gibi nedenlere bağlamıyorum ve bağlamam; psikolojik bir mücadeleydi ve biz bu aşamasını, ne yazık ki, kaybettik. çıkarılması gereken dersleri hocamızın çıkardığındab ve oyuncularımıza gayet net ve eksiksiz bir şekilde aktaracağından eminim; fakat işleri zor bir noktaya sürüklediğimizi kabul etmek gerek. zira, önemli bir farkı yakalamışken rakibin geri dönmesi ve maçı koparması; hele hele bu galibiyetleriyle skoru 3-2'ye getirmeleri, bir sonraki maçta tamamen farklı ve kendileri açısından pozitif bir reaksiyonla sahada olacakları gerçeği düşünüldüğünde; açık konuşalım, bizim için galibiyet şansını ciddi oranda azaltıyor.
bireysel olarak eleştireceğimiz pek oyuncumuz da yok aslına bakarsanız. münferit hatalar, oyunun çeşitli bölümlerinde, gerçekleşti; ve oluşan bu yumak, üstesinden gelemeyeceğimiz bir hâl aldı. sanırım, bu maçın özeti, beşiktaş kanseri olacak ve öyle kalacak.
düşüncem, serinin 3-3'e geleceği ve son maçı kazanarak şampiyonluğa ulaşacağımız yönünde; fakat umarım potanın kartalları beni, bugünkü gibi, yanıltır ve utandırır. hoş utanacak bir şey de yok ama...
hâlâ sinirlerime karşı tam olarak gâlip gelebilmiş değilim, hâliyle bu yazıyı okuyanların nöronlarına yabancı madde zerk edeceğim bir miktar.
öncelikle, oldukça kritik bir maçtı; 3-1 durumundaki seri ve kaybedilecek maçın, bir sonrakini de kaybetmeye neden olabilme ihtimalini düşünürseniz. hele bir de maçın son 4-5 dakikasına 11 sayı farkla önde olarak girmiş, şampiyonluğa bu kadar yaklaşmışsanız...
bu maçı kaybetmemizin hepi topu iki olası nedeni var; birincisi: maçın başında gelişen ve üçüncü periyot sonuna kadar devam eden "şampiyon olduk nasıl olsa." düşüncesi; ikincisi: skor 59-70'e geldikten sonraki birkaç hücum içinde yediğimiz sayıların ardından, serinin de 3-1 olarak seyrediyor olması nedeniyle, güvensizlik ve teslimiyet duygusunun oluşması. amatör olarak da olsa bu sporla uğraşmış biri olarak, bu şekilde favori olduğumuz bir organizasyonda; beklenmeyen bir seri sonrası şampiyonluğu kaybettiğimizi bilirim. bu nedenle de, bu maçtaki mağlubiyeti çok garipsemiyorum.
şimdi iğneyi kendimize batıralım biraz... skor 59-70'e gelmiş, artık 1-2 hücumdan boş dönmesen maçı almayı hemen hemen garantilemişsin. oysa sen ne yapıyorsun? daha topu hücuma götürürken kaptırıp sayı yiyorsun. üstelik bu bir kez de olmuyor. 24 saniyeni tamamen kullanıp hücum sonunda sayıya ulaşamasan dahi, fast break yemediğin takdirde, oturaklı bir savunma anlayışı ile o dakikadan sonra maçı vermezsin. en azından şampiyonluğa oynayan bir takım vermemeli. maçı kaybetmemizin nedenini kesinlikle kalite, fiziksel durum gibi nedenlere bağlamıyorum ve bağlamam; psikolojik bir mücadeleydi ve biz bu aşamasını, ne yazık ki, kaybettik. çıkarılması gereken dersleri hocamızın çıkardığındab ve oyuncularımıza gayet net ve eksiksiz bir şekilde aktaracağından eminim; fakat işleri zor bir noktaya sürüklediğimizi kabul etmek gerek. zira, önemli bir farkı yakalamışken rakibin geri dönmesi ve maçı koparması; hele hele bu galibiyetleriyle skoru 3-2'ye getirmeleri, bir sonraki maçta tamamen farklı ve kendileri açısından pozitif bir reaksiyonla sahada olacakları gerçeği düşünüldüğünde; açık konuşalım, bizim için galibiyet şansını ciddi oranda azaltıyor.
bireysel olarak eleştireceğimiz pek oyuncumuz da yok aslına bakarsanız. münferit hatalar, oyunun çeşitli bölümlerinde, gerçekleşti; ve oluşan bu yumak, üstesinden gelemeyeceğimiz bir hâl aldı. sanırım, bu maçın özeti, beşiktaş kanseri olacak ve öyle kalacak.
düşüncem, serinin 3-3'e geleceği ve son maçı kazanarak şampiyonluğa ulaşacağımız yönünde; fakat umarım potanın kartalları beni, bugünkü gibi, yanıltır ve utandırır. hoş utanacak bir şey de yok ama...
Allah bu şampiyonluğu tüm taraftarımızın önünde görmesini istedi. ama beşiktaş kanseri ile biz fazla yaşamayız
elim ayağım titriyo ulann, hawkins yapma ben reyiz 2 maç kaçtı ya la böyle.
olsun nazar boncuğu olsun. şampiyonluk havasına girmemizin cezası olsun. ders olsun. herşey olsun ama bi dahaki maç 20 sayıdan aşağı fark atmayalım, bende kalp var. beşiktaş kanseri de var. yapmayın.
olsun nazar boncuğu olsun. şampiyonluk havasına girmemizin cezası olsun. ders olsun. herşey olsun ama bi dahaki maç 20 sayıdan aşağı fark atmayalım, bende kalp var. beşiktaş kanseri de var. yapmayın.
hawkins öveyimmi seni söveyimmi sana
(bkz: takoz )
(bkz: takoz )
of nasıl kaçar o serbest atış
sokayım böyle işe dedirten maçtır.
4 dakika sonra şampiyon olacağımız maçtır. tamam ulan tamam efes maç falan çalmasın artık. gelmiyorum amına koyim. uzaktan da sevinirim ben şampiyonluğa. yeter ki şampiyon olun lan. hadi lan! hadi lan!
beşiktaş kanseri nedir diye sorsalar bu maçı gösteririm.
73-73 uzatmalara giden nefesimizin kesildiği, başımıza ağrıların girdiği maç.
(bkz: beşiktaş kanseri )
(bkz: beşiktaş kanseri )
maç uzuyor. olacak gibi değil
73-73 ve son topun efeste olduğu maç
an itibariyle tbl.org sitesinin canlı linkinde parmaklarımda tırnak bırakmadan takip ettiğim maç, inşallah şampiyonluk gelecek, 67-70 moladan sonra efes serbest atışları..
moladan çok çok kötü döndüğümüz maçtır. ulan 6-0'lık seriyle dönülür mü be moladan? biraz daa sakin be olm.
edit: imla
edit: imla
ermal 5 faul, ilias zouros'a maç sonucunda ılık bir süt ısmarlamak istediğim maç.[ybkz]swh[/ybkz]
anadolu efes'liler dağılabilir bitti bu iş 59-68.
anadolu efes'liler dağılabilir bitti bu iş 59-68.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
