zincirlikuyu metrobüs durağı

iş çıkış saatlerinin popüler buluşma noktası. çıkayım da biraz insan göreyimcilerin vazgeçilmez mekanı.

özellikle akşam saatlerinde mahşeri bir kalabalığın olduğu, metrobüse binip oturmanın artık müsabaka değeri taşıdığı duraktır.

Avcılar'a buradan mı ineceğim? Söğütlüçeşme'ye şuradan mı ineceğim? veya Sarıyer yönüne buradan mı çıkacağım? Beşiktaş yönüne şuradan mı çıkacağım? diye düşündüğüm, yön tabelalarının küçük hatta mikro ölçülerde olduğu duraktır. yoruyor insanı.

avrupa'dan anadolu yakasına geçişte, gidiş yönünde, en öndeki metrobüsün ilk kapısı yakınlarında durulduğunda oturma ihtimali bulunan duraktır. 5 ay boyunca iş dolayısıyla ataşehir'den taksim'e sabah - akşam gidip gelen bünyenin, büyük bir tesadüf ile ofisin ataşehir'e taşınması sonucu uzak kalınan ve özlenmeyen lanetli durak.

"abi ilk duraktan binersek kesin otururuz o kadar yol ayakta çekilmez" diye düşünen bünyenin akın ettiği metrobüs durağıdır. Durağa varıldığında mahşer yerini andıran görüntüyü görünce "alemin tek uyanığı ben değilmişim" dersin, içten içe seversin o kalabalığı, tatlı bi rekabet yaşarsın oturmak için, umursuzca birbirine değen bedenler, göte çarpan ellerle birlikte dalarsın aracın içine sonra yer kapma savaşı içerde de devam eder. tam gözüne bir yeri kestirirsin oturacakken bir başkası gelir oturur oraya, hemen başka boş yere yönelirsin bi bakarsın ki orası da çoktan kapılmış. isyan edersin kaderine, sik gibi ortada kalmışsındır insen inilmezdir de... bütün bunlar slowmotion tezahur eder.
işte böyle adamın hevesini kursağında bırakan duraktır

mahşer yeri. iteklemelerle birlikte metrobüslere binilen yer. tavsiyem 1. sırada duran metrobüsün ilk kapısında durup içeri dalmaktır. hep aynı hizada duruyor. 3 ya da 4 metrobüs sonra oturarak gidersiniz. [ybkz]swh[/ybkz]