kerami pestenkerani

yayımlandığı saatleri iple çektiğim beni ekrana kitleyen türkiye'de yayımlanan gelmiş geçmiş en iyi dizi. onun çıktığı saatler büromdaki işleri askıya alıp tüm randevularımı iptal ediyorum. sekreterime de telefon bağlamamasını tembihliyorum. o da artık alıştı, masama nesquikli süt bırakıyor beş dakika önceden.

emo tarzı saç stili ve peşine soyad eklenecekmiş gibi duran noksan adıyla baba cenabıyla kavgalı izlenimi yaratan muamma çocuk; fenerli topçu. football manager'den aldığım istihbarat, potansiyel var diyor bu oğlan için. filhakika fm dahi türk gençlerinin parayla imtihanının ardından ayyuka çıkan ileriye dönük beceriksizliğini oyunlarda yeteri kadar iyi yansıtamıyor.
buraya yazıyorum, beş sene sonra yasin sülün irtifasına bile mazhar olamayacak.

kâinatın en yanakları sıkılası(makas alınası değil), elleri öpülesi, türbanlarına iğne yetiştirilesi ahlâk ataşeleri bayanlardır(kadın değil; haşşa!). bazı sürtüklere duruşlarıyla dahi namus dersi vererek başlarını önlerine eğmelerine, tövbe edip doğru yolu bulmalarına vesile olurlar. böylelikle sürtük kadınlar(bayan değil) hak ettikleri tecavüze uğramaktan kurtularak battıkları çamurdan çıkma olanağı yakalar.

büyük üstâd, hakiki mürşit necip fazıl'ın süppersonik haklı sözü hatırlara gelir;

(i: "örtüsüz kadın perdesiz eve benzer
perdesiz ev de ya satılıktır, ya kiralık")

benden bir kez daha tufan gibi bir tezahürat necip fazıl kısakürek'e.

futbol pestenkerani bir popüler eğlence metasıdır. futbolcu olmak için diğer sporlara nazaran spesifik bir fizyonomi gerekmez. hobbit kadar boya bahşedilen averajüstü bir bacak, kişinin egosunu şişirip zihinsel melekelerini göz ardı etmesine olanak sağlar. bu yüzden futbolcular o kadar ahmak ve eğitimsizdir ki aralarında benden bile karaktersizler bulunur. bir avam oyunu olduğu halde futbolda ne ideoloji sahibi birisi, ne de formasını çıkardığı zaman yaşamıyla gençlere örnek olan bir futbolcu vardır. mamafih halihazırda bu boktan havacıva oyunu yaşamının merkezine alarak en ufak aksilikte ya da kıvılcımda çevresine zorbalık eden holiganlar mevcuttur. stadyum basan, bir amaç olmadığı halde giriş yollarına barikat kurarak rakip taraftarlara mitralyöz misali saldırılarda bulunan, dişe diş, kana kan diyerek intikam ateşiyle kavrulan, infial ile gözleri dönüp böylesine boktan bir hadise yüzünden ölen birisine şehit olmuş diyen partizanların varlığı toplum için bir tehdittir.
bana göre bu uğurda ölen kişiler şehit olmamış tabir-i caizse (vurgula: niyazi) olmuştur.

recep çetin, beşiktaş'ın kazandığı başarılar sonrası fiks hülya avşar'ı çağırdıkları eğlence yerlerine iğrenç sarı tonlu bir ceket ve paçası kısa kotla gider, beyaz çorapları gecenin karanlığında göz kamaştırırdı. sevimsiz suratıyla beşiktaş'ın çirkin bek ihtiyacı misyonunun doğmasına avargart olduğu kadar saha içi ve dışında yaptığı garip hareketlerle de bizleri neşelendirirdi. aumann'ın soyunma odasında daltaşak gezmesini kompleks yapıp yönetime söyleyerek hayasızlığı durduran da yine bu yağız anadolu delikanlısıdır. millî kültürümüzü orhan kural'ın sigara karşıtlığından daha coşkun bir minvalde savunan takoz hâlâ beşiktaş'ta oynasa, yönetim guti gibi kulamparaları bırakın kaptan yapmak, tesisin kapısından içeri dahi sokamazdı.

bir alt sokağı olan küçük bayram sokak taksim'in en baba sokağıdır. zamkinoslarımı küçük beyoğlu'na götürürken aklım hep aplalar, esnaf ve morukların müthiş uyum ve sükûnet içinde yaşadığı küçük bayram sokakta kalır. çünkü sokağa adım atar atmaz cumbada oturan aplaların şahsıma yaptığı komplimanlar zamkinoslarımın şehvetli konuşmalarından daha içten ve sıcak gelir bana.

ilk başta çıkan ismini okumaya çalışınca film boyu bütün alt yazıyı kaçırmama sebep olan film. sonra fuayede aftos birtakım triplere girmiş, bana duygusuz diyor. alaska frigo'ya para vermek zorunda kaldım sırf bu yüzden.

sözlük avamı, benim irşat dolu yazılarımı okumanın sözlükte yazmaktan çok daha öğretici olduğu haklı kanısına varmış olmalı ki sözlükte herkes en fazla heybeliada rum huzurevindeki astenikli adamlar kadar aktif yazıyor. sözlükte yayılan kerami pestenkerani efsununun şerareleri sözlüğü manyetizmasına alıyor.

ne işe yaradığı konusunda zerre bilgim olmamasına karşı yazılım ya da teknolojik kolaylık deyip geçiştirdiğim teknolojik kolaylık. niyeyse şu cep telefonlarındaki t9 gibi otomatik bir şey olduğu kanaatindeyim.

birkaç sene içinde dalya diyerek erişeceğim sıfat. tam yüz senedir buralı olmanın haklı, haklı olduğu kadar da şimdiki durumu nedeniyle buruk gururu içerisindeyim. öncesi ise istanbul'u istanbul yapan asıl sahiplerinin yerindenim. ana tarafı da paşa dedeli, sırça köklü köklü bir aile. o yüzden sözlüğün en harikûlade yazarı olduğum su götürmez bir gerçek.

filmlerde meydan muharebelerinin masa başındaki alegorisi olarak betimlenen orta çağ'dan kalma bir şans oyunu. favori oyunum olan kız tavlası kadar maharet gerektirmediği halde kişinin megalomani fitilini ateşlemesi insanlarüstü bir mütevazılığa malik olan şahsımı bu oyundan soğutmuştur.

içerik olarak taze sünnet olmuş bir çocuğun okul bahçesinde okuduğu 23 nisan temalı mânimtrak şiirden daha pestenkerani olan bir attilâ ilhan şiiri, timur selçuk bestesi. selçuk bu şiiri tam anlamıyla eline yüzüne bulaştırmış diyebiliriz.
şiirin anathema'sı;
olmayacak şey bir insanın bir insanı anlaması'dır.
bir de;
madam despina vardır şiirden özerk olarak.

açık ara tüm zamanların en eğlenceli oyunu.

yıllar sonra gelecek edit: demiştim size.

ne çizimlerindeki incelik ne de içeriğindeki sarkastik kabiliyet salih memecan gibi bir üstadın yarısına mazhar olamayacak kıvamdadır.

naif ve müstehzi çizimlerin kabiliyetli ismi. güle güle istanbul adında bir karikatür albümü bulunur ki insan üzülür.

herhangi bir gazetenin 23 nisan ekinde sulu boya resmi yayımlanmış 7 yaşındaki çocuğun çiziminden daha kargacık burgacık çizen karikatürist. insan çizdiği kadınlara bakınca (i: "acaba armut mu kadın mı?") diye üç dakika düşünüyor.

girdiği bütün uluslararası festivallerde dünyanın türk sinemasıyla taşak geçmesine neden olmuş en gereksiz, en pestenkerani, en kötü, en siyah beyaz filmi.
can sıkıntısından ölmek isteyenler için birebir.

metrobüsün olmadığı, trafiğin dehşetengiz boyutlara ulaştığı yıllarda her gün gittiğim lenduha fakülte. haber bültenlerinin jenerik fakültesi. şükür, ak parti iktidara geldi de götümüzü topladı.

halı sahada topu ayağında geveleyen adamın pas atmamasından şikayetçi takım arkadaşının isyan cümlesi:
- mal, at ya!

demet akalın gibi kadife sesli bir sanatçının çanta adlı ince mesajlar içeren büyük eserinin yanında esamesi okunmayan pestenkerani edith piaf parçası.