boy ve kilo şeklimden dolayı pek beceremediğim işlemdir.
bunu etrafımdakilere "arkadaş bu saatten sonra hala kapı açtıramıyorsak, maymunluk yaparak çıkmam üste daha iyi" şeklinde açıklarım ki, bu da hiç yalan, yanlış yada pompalama bir cevap değildir.
her zaman her yerde
seninle birlikte
ölüm gelsin isterse
gözlerde bir damla yaş
kalbimizde bir aşk
sensin beşiktaş
ve diğer çalışmalarım
http://www.youtube.com/user/siyahveasi/videos?flow=grid&view=0
seninle birlikte
ölüm gelsin isterse
gözlerde bir damla yaş
kalbimizde bir aşk
sensin beşiktaş
ve diğer çalışmalarım
http://www.youtube.com/user/siyahveasi/videos?flow=grid&view=0
hatırladığım en güzel şampiyonluk kutlamamız
budur
http://www.youtube.com/watch?v=pqtR2D6589I
budur
http://www.youtube.com/watch?v=pqtR2D6589I
kızıl saçlı hallerini bildiğim unutulmaz oyuncumuz. bugün doğum günü, sağlıklı, mutlu nice siyah/beyaz yıllara dedik kendisine.
sabah kayınçomla nasıl gideceğimiz hakkında konuştuğumuz maç.
dialog şu şekilde
ben = b kayınçom = k
b : tosunum ben bilet işleri için x abiyi aradım, bakacak haber verecek bize. sabahleyin de eski bir arkadaşım aradı maç için onun da biletix'de tanıdığı varmış o da bakacak bugün ve haber verecek.
k : tamam
b : sende ne yap biliyormusun ?
k : biliyorum, işe gideyim ve gidiyorum.
b : maç için lan.
k : hee, ne yapayım ?
b : x reisi bi ara sen hal hatır sor, haftasonu locaya gidecekmiymiş öğren bakalım yeni baba oldu ne de olsa belki bebesinden ayrılamazsa....
k : oğlum adamı ne zamandır aramıyorum.
b : tosunum şimdi gurur zamanı değil
k : feda zamanı dimi
b : aynen öyle ara bugün haberleşelim.
beşiktaş insana neler yaptırıyor [ybkz]swh[/ybkz]
dialog şu şekilde
ben = b kayınçom = k
b : tosunum ben bilet işleri için x abiyi aradım, bakacak haber verecek bize. sabahleyin de eski bir arkadaşım aradı maç için onun da biletix'de tanıdığı varmış o da bakacak bugün ve haber verecek.
k : tamam
b : sende ne yap biliyormusun ?
k : biliyorum, işe gideyim ve gidiyorum.
b : maç için lan.
k : hee, ne yapayım ?
b : x reisi bi ara sen hal hatır sor, haftasonu locaya gidecekmiymiş öğren bakalım yeni baba oldu ne de olsa belki bebesinden ayrılamazsa....
k : oğlum adamı ne zamandır aramıyorum.
b : tosunum şimdi gurur zamanı değil
k : feda zamanı dimi
b : aynen öyle ara bugün haberleşelim.
beşiktaş insana neler yaptırıyor [ybkz]swh[/ybkz]
bu ve benzeri yazıları okuyup da tepki verdiğimde defalarca hak verdiğim tanımlamadır.
"O zamanlar İstanbul’da bu kadar insan yoktu. Sokakların adımlarla geçilebildiği ve plaza ne demektir bilinmeyen zamanlardı. Trafik keşmekeşi nedir bilmezdi insanlar. Ülke ardarda gelen savaşların eşiğinden çıkmış ve yeni doğmuş bir bebek gibi emekleme aşamasındaydı. Gündelik hayatı, hobi denen mereti ilk kez tanıyordu insanlar ve futbol maçlarına dahi son derece şık ve güzel geliniyordu.
O zamanlar İstanbul’da bu kadar stat da yoktu. Tek tribünlü Fenerbahçe Stadı ve Şeref Stadı vardı. Günler geçip takım ve maç sayısı arttıkça statlar ihtiyacı karşılamaz oldu. Benim sahne alma sıram geliyordu artık, bilinmezlerde daha fazla duramazdım. Doğdum…
Zor ve sancılı oldu doğumum, tıpkı her ananın evladını doğururken çektiği o kutsal acı gibi. Planlandığı gibi olmadı yeryüzüne gelişim. Gazhane tarafındaki tesislere dokunamadılar. Sonra orayı yüksek bir taş duvarla kapattılar, artık yeryüzüne inebilirdim. Hatta İstanbul’un en güzel yerine konabilirdim. Ayaklarımın altındaydı İstanbul ve artık Türk futbolunun yeni merkeziydim.
1947 senesinin bir sonbaharında açtım kapılarımı cümle cihana ve cihan padişahı Beşiktaş’a. Yabancı bir takımla oynuyorlardı. Seyirciler hep bir ağızdan Beşiktaş’ı destekliyordu. O gün benim de her zerrem siyah beyazdı. Sanki o gün karar vermiştim ömrümün sonuna dek Beşiktaş’ın olmaya. Hele gençten bir çocuk vardı, Süleyman. İlk golü attığı vakit insanların öyle bir sevinci vardı ki görmeliydiniz. Ben böyle mutlulukların yeni adresiydim.
52 yılıydı, adımı değiştirdiler. Siyasi imiş, öyle dediler. Yeni adım Mithatpaşa’ydı ama insanlar yine de yalnız bırakmıyorlardı beni. Akın akın geliyorlardı sevdalısı oldukları renkleri görmeye. Ben aşıkları buluşturuyordum. Bu yüzden herkes beni sevdi. Hatta herkes futbolu benimle sevdi. Artık tüm maçlara neredeyse ev sahipliği yapıyordum. İstanbul’un üç büyüğü de benim kucağımda oynadı maçlarını. En büyük yıldızlar benim çamurumla yıkandı. Kimleri kimleri mutlu ettim, ya da üzdüm bir bilseniz. Kimleri gördüm, kimleri taşıdım üzerimde. Kimler ayak bastı harcıma keşke kelimeler yetse de dökebilsem. Milli maçlar da dahil olmak üzere ne tarihi günlerin altında imzam var benim. Belki şu vatanda Türk Bayrağı’nın santra öncesi en çok dalgalandığı yerim.
Yıllar ilerledikçe düzen de değişiyordu ve insanlar her yeni düzene ayak uydurmakta çok hızlıydılar. İsmim 73’te yeniden eski şeklini aldı, ona da çabucak alıştılar. Bir de artık her takım maçlarını burada oynamaya başlamıştı. Derbi maçlarda da öyle bilet sınırı falan yoktu, isteyen gelebildiği kadar geliyordu. O dönemde tüm seyircileri tanıdım yakından, bana en yakın gelen ilk gözağrım Beşiktaş’ın taraftarıydı. En görkemli yerim kapalı tribündü, gerçi hala da öyle derler. O kapalı tribüne hakim olmak için taraftarlar arasında bir güç gösterisi başladı. Beşiktaşlılar mangal yürekli çocuklardı. Hürriyet, Şeref, Bahattin, daha niceleri… Verdikleri kavga sonucu aldılar kapalıyı, bir daha kimselere vermemecesine. Artık onlar bana, ben onlara kavuşmuştum.
15 yıl hüzünle geçtikten sonra 82’de şampiyon oldu Beşiktaş. Bu da çok önemliydi elbet ama daha da önemlisi benim bir sevgili bulmamdı. O sene Beşiktaş semtinin gençleri bir grup kurdular kendi aralarında. Adını Çarşı esnafından, gücünü alın terinden alsın diye Çarşı koydular adını. Optik vardı, Ayhan, Cem, Alen, Cavit, “Hacıbaba”, Hasan, Murat, niceleri… Beşiktaş sevgisi çığ gibi büyürken ben o kapalının göbeğindeki yakışıklı çocuk Çarşı’ya kaptırmıştım gönlümü.
Çok güzel günlerimiz, anılarımız oldu. O 15 senenin tadını çıkarırcasına seri şampiyonluklar gelmeye başladı. Gencecik, fidan gibi Beşiktaş çocuklarının eviydim artık. Efsane kadro olarak tarihe geçecek isimler, mayalarında benim kokumu taşıdılar hep. O zamanın başkanı da yukarda bahsettiğim Süleyman vardı ya, oydu işte. Beşiktaş’ı çok mutlu ettik beraber, Beşiktaş da bizi. Metin’in fuleleri, Takoz’un faulleri, Feyyaz’ın golleri, Ferdinand’ın estetik çalımları, Mutlu’nun uzun taçları, Sergen’in frikikleri, Pascal’ın kapalıya koşması, İlhan’ın kartal kanatlarını açması hiç çıkmadı aklımdan. Aşkımız devam ediyor, aşkımızı büyütenlerin sayısı ise artıyordu. Milenyum dedikleri bir çağ kapıda bizi beklerken trilyoner dedikleri bir herif talip oldu bana. Cevabı kapalı verdi, “İnönü bizimdir, direkleri sizindir.”
Hepinize, gelmiş geçmiş her birinize minnet borçluyum çocuklar. Bazı zaman öyle boynu bükük ayrıldınız ki, bir daha gelmeyeceğinizi bile düşündüm. Ama siz her seferinde daha kalabalık, daha gür sesli, daha başı dik geldiniz. Ne bana ne sevdaya hiç küsmediniz, beni yalnız bırakmadınız hiç. O zaman söylemedim ama şimdi söyleyeyim, ben de size çok kıyak geçtim aslında. Mesela Barcelona’yı 3-0 yendiğimiz maçta Baba Hakkı’yı, Vedat’ı, Sanlı’yı, Yusuf’u kimseler görmeden ben aldım içeri. Biz o maçı 11’e 11 oynamadık. O meşhur PSG maçında herkese durması gereken yeri ben fısıldadım. Liverpool maçında siz kan ter dökerken ben kıs kıs gülüyordum çünkü kalenin içine otobüs parketmiştim çaktırmadan, imkansızdı gol olması. Her devirdiğimiz maçta vardır bir Ali Cengiz’im. Feda olsun Beşiktaş’a azizim.
Desibel rekoru kırdığınız günden beri kulağımda işitme kaybı var. Beşiktaş taraftarı kavga ettiği gün kalbim teklemeye başladı, huzur vermiyor. O kadar maçı kaldırmak kolay değil, tansiyonum da var artık. Doktorlar heyecan verici şeyleri yasakladı, Fener maçlarında bile perhizdeyim artık. Anladınız siz onu… Kolonlarım çatladı, koltuklar eskidi, boyalar dökülmeye başladı. Ben galiba ufaktan yaşlandım ey yoldaşlar. O çağa ayak uydurmakta bir numara olan insanoğlunun da istekleri değişti.
Eskisi kadar sağlam olmayınca insanlar da eskisi kadar güvenemiyor bana. Ben siz üşürken oturduğunuz yerde sizi ısıtamıyorum da. Üstünüzü örtemiyorum yağmur yağdığında ey yeni ve eski açık. Halbuki şimdi stat battaniyeleri var. Açılır kapanır oluyor, bir damla üşümüyorsunuz. Maç seyrederken portakal suyu falan da dağıtamam size. Dedik ya yaşlandık diye evlat… İşte beni bu yüzden emekli etmek istiyorlar. Oysa biz mutluyduk değil mi böyle? Siz ıslansanız da yağmurla coşuyordunuz hatta besteniz bile vardı ya. Siz ne kadar soğuk olsa da hava benimle ısınmıyor muydunuz söylesenize? En güvende hissettiğiniz yer benim yanım değil miydi? Artık böyle diyorlar, beni yıkıyorlar. Üstelik karanlıktan korkarım ben, birileri iyi geceler demeden uyuyamam. Sizin o son dakikalarda Gündoğdu var ya hani, o benim iyi geceler öpücüğümdü. O da mı gidiyor şimdi? Hay Allah.
Neyse yoldaşlar, lafı uzun ettim. Aslında anlatmadıklarım anlattıklarımın yanında okyanustur. Neler götürüyorum kendimle bir bilseniz. Anlattığım kadarını yazmasını bir arkadaşınızdan istedim. O da en mutlu günlerini benimleyken yaşamış, öyle söyledi. Ben de madem öyle, borcunu öde dedim. Bu da benim size ayrılırken hediyem olsun hesabı.
Şunu unutmayın… Beşiktaş benden sonra da var olacak ve payidar kalacak ama Beşiktaş ve sizler olmasanız ben bir hiçtim. Ve size bir sır daha vereyim giderayak. Ben en çok sizin bana “Şeref Bey” deyişinizi sevdim. Şerefiniz daim olsun, şerefin çocukları.
Beşiktaş ve Beşiktaşlılığın önünde saygıyla eğiliyorum.
Mabediniz, Beşiktaş İnönü Stadı."
Abdullah Doruk KOÇ
"O zamanlar İstanbul’da bu kadar insan yoktu. Sokakların adımlarla geçilebildiği ve plaza ne demektir bilinmeyen zamanlardı. Trafik keşmekeşi nedir bilmezdi insanlar. Ülke ardarda gelen savaşların eşiğinden çıkmış ve yeni doğmuş bir bebek gibi emekleme aşamasındaydı. Gündelik hayatı, hobi denen mereti ilk kez tanıyordu insanlar ve futbol maçlarına dahi son derece şık ve güzel geliniyordu.
O zamanlar İstanbul’da bu kadar stat da yoktu. Tek tribünlü Fenerbahçe Stadı ve Şeref Stadı vardı. Günler geçip takım ve maç sayısı arttıkça statlar ihtiyacı karşılamaz oldu. Benim sahne alma sıram geliyordu artık, bilinmezlerde daha fazla duramazdım. Doğdum…
Zor ve sancılı oldu doğumum, tıpkı her ananın evladını doğururken çektiği o kutsal acı gibi. Planlandığı gibi olmadı yeryüzüne gelişim. Gazhane tarafındaki tesislere dokunamadılar. Sonra orayı yüksek bir taş duvarla kapattılar, artık yeryüzüne inebilirdim. Hatta İstanbul’un en güzel yerine konabilirdim. Ayaklarımın altındaydı İstanbul ve artık Türk futbolunun yeni merkeziydim.
1947 senesinin bir sonbaharında açtım kapılarımı cümle cihana ve cihan padişahı Beşiktaş’a. Yabancı bir takımla oynuyorlardı. Seyirciler hep bir ağızdan Beşiktaş’ı destekliyordu. O gün benim de her zerrem siyah beyazdı. Sanki o gün karar vermiştim ömrümün sonuna dek Beşiktaş’ın olmaya. Hele gençten bir çocuk vardı, Süleyman. İlk golü attığı vakit insanların öyle bir sevinci vardı ki görmeliydiniz. Ben böyle mutlulukların yeni adresiydim.
52 yılıydı, adımı değiştirdiler. Siyasi imiş, öyle dediler. Yeni adım Mithatpaşa’ydı ama insanlar yine de yalnız bırakmıyorlardı beni. Akın akın geliyorlardı sevdalısı oldukları renkleri görmeye. Ben aşıkları buluşturuyordum. Bu yüzden herkes beni sevdi. Hatta herkes futbolu benimle sevdi. Artık tüm maçlara neredeyse ev sahipliği yapıyordum. İstanbul’un üç büyüğü de benim kucağımda oynadı maçlarını. En büyük yıldızlar benim çamurumla yıkandı. Kimleri kimleri mutlu ettim, ya da üzdüm bir bilseniz. Kimleri gördüm, kimleri taşıdım üzerimde. Kimler ayak bastı harcıma keşke kelimeler yetse de dökebilsem. Milli maçlar da dahil olmak üzere ne tarihi günlerin altında imzam var benim. Belki şu vatanda Türk Bayrağı’nın santra öncesi en çok dalgalandığı yerim.
Yıllar ilerledikçe düzen de değişiyordu ve insanlar her yeni düzene ayak uydurmakta çok hızlıydılar. İsmim 73’te yeniden eski şeklini aldı, ona da çabucak alıştılar. Bir de artık her takım maçlarını burada oynamaya başlamıştı. Derbi maçlarda da öyle bilet sınırı falan yoktu, isteyen gelebildiği kadar geliyordu. O dönemde tüm seyircileri tanıdım yakından, bana en yakın gelen ilk gözağrım Beşiktaş’ın taraftarıydı. En görkemli yerim kapalı tribündü, gerçi hala da öyle derler. O kapalı tribüne hakim olmak için taraftarlar arasında bir güç gösterisi başladı. Beşiktaşlılar mangal yürekli çocuklardı. Hürriyet, Şeref, Bahattin, daha niceleri… Verdikleri kavga sonucu aldılar kapalıyı, bir daha kimselere vermemecesine. Artık onlar bana, ben onlara kavuşmuştum.
15 yıl hüzünle geçtikten sonra 82’de şampiyon oldu Beşiktaş. Bu da çok önemliydi elbet ama daha da önemlisi benim bir sevgili bulmamdı. O sene Beşiktaş semtinin gençleri bir grup kurdular kendi aralarında. Adını Çarşı esnafından, gücünü alın terinden alsın diye Çarşı koydular adını. Optik vardı, Ayhan, Cem, Alen, Cavit, “Hacıbaba”, Hasan, Murat, niceleri… Beşiktaş sevgisi çığ gibi büyürken ben o kapalının göbeğindeki yakışıklı çocuk Çarşı’ya kaptırmıştım gönlümü.
Çok güzel günlerimiz, anılarımız oldu. O 15 senenin tadını çıkarırcasına seri şampiyonluklar gelmeye başladı. Gencecik, fidan gibi Beşiktaş çocuklarının eviydim artık. Efsane kadro olarak tarihe geçecek isimler, mayalarında benim kokumu taşıdılar hep. O zamanın başkanı da yukarda bahsettiğim Süleyman vardı ya, oydu işte. Beşiktaş’ı çok mutlu ettik beraber, Beşiktaş da bizi. Metin’in fuleleri, Takoz’un faulleri, Feyyaz’ın golleri, Ferdinand’ın estetik çalımları, Mutlu’nun uzun taçları, Sergen’in frikikleri, Pascal’ın kapalıya koşması, İlhan’ın kartal kanatlarını açması hiç çıkmadı aklımdan. Aşkımız devam ediyor, aşkımızı büyütenlerin sayısı ise artıyordu. Milenyum dedikleri bir çağ kapıda bizi beklerken trilyoner dedikleri bir herif talip oldu bana. Cevabı kapalı verdi, “İnönü bizimdir, direkleri sizindir.”
Hepinize, gelmiş geçmiş her birinize minnet borçluyum çocuklar. Bazı zaman öyle boynu bükük ayrıldınız ki, bir daha gelmeyeceğinizi bile düşündüm. Ama siz her seferinde daha kalabalık, daha gür sesli, daha başı dik geldiniz. Ne bana ne sevdaya hiç küsmediniz, beni yalnız bırakmadınız hiç. O zaman söylemedim ama şimdi söyleyeyim, ben de size çok kıyak geçtim aslında. Mesela Barcelona’yı 3-0 yendiğimiz maçta Baba Hakkı’yı, Vedat’ı, Sanlı’yı, Yusuf’u kimseler görmeden ben aldım içeri. Biz o maçı 11’e 11 oynamadık. O meşhur PSG maçında herkese durması gereken yeri ben fısıldadım. Liverpool maçında siz kan ter dökerken ben kıs kıs gülüyordum çünkü kalenin içine otobüs parketmiştim çaktırmadan, imkansızdı gol olması. Her devirdiğimiz maçta vardır bir Ali Cengiz’im. Feda olsun Beşiktaş’a azizim.
Desibel rekoru kırdığınız günden beri kulağımda işitme kaybı var. Beşiktaş taraftarı kavga ettiği gün kalbim teklemeye başladı, huzur vermiyor. O kadar maçı kaldırmak kolay değil, tansiyonum da var artık. Doktorlar heyecan verici şeyleri yasakladı, Fener maçlarında bile perhizdeyim artık. Anladınız siz onu… Kolonlarım çatladı, koltuklar eskidi, boyalar dökülmeye başladı. Ben galiba ufaktan yaşlandım ey yoldaşlar. O çağa ayak uydurmakta bir numara olan insanoğlunun da istekleri değişti.
Eskisi kadar sağlam olmayınca insanlar da eskisi kadar güvenemiyor bana. Ben siz üşürken oturduğunuz yerde sizi ısıtamıyorum da. Üstünüzü örtemiyorum yağmur yağdığında ey yeni ve eski açık. Halbuki şimdi stat battaniyeleri var. Açılır kapanır oluyor, bir damla üşümüyorsunuz. Maç seyrederken portakal suyu falan da dağıtamam size. Dedik ya yaşlandık diye evlat… İşte beni bu yüzden emekli etmek istiyorlar. Oysa biz mutluyduk değil mi böyle? Siz ıslansanız da yağmurla coşuyordunuz hatta besteniz bile vardı ya. Siz ne kadar soğuk olsa da hava benimle ısınmıyor muydunuz söylesenize? En güvende hissettiğiniz yer benim yanım değil miydi? Artık böyle diyorlar, beni yıkıyorlar. Üstelik karanlıktan korkarım ben, birileri iyi geceler demeden uyuyamam. Sizin o son dakikalarda Gündoğdu var ya hani, o benim iyi geceler öpücüğümdü. O da mı gidiyor şimdi? Hay Allah.
Neyse yoldaşlar, lafı uzun ettim. Aslında anlatmadıklarım anlattıklarımın yanında okyanustur. Neler götürüyorum kendimle bir bilseniz. Anlattığım kadarını yazmasını bir arkadaşınızdan istedim. O da en mutlu günlerini benimleyken yaşamış, öyle söyledi. Ben de madem öyle, borcunu öde dedim. Bu da benim size ayrılırken hediyem olsun hesabı.
Şunu unutmayın… Beşiktaş benden sonra da var olacak ve payidar kalacak ama Beşiktaş ve sizler olmasanız ben bir hiçtim. Ve size bir sır daha vereyim giderayak. Ben en çok sizin bana “Şeref Bey” deyişinizi sevdim. Şerefiniz daim olsun, şerefin çocukları.
Beşiktaş ve Beşiktaşlılığın önünde saygıyla eğiliyorum.
Mabediniz, Beşiktaş İnönü Stadı."
Abdullah Doruk KOÇ
hayret vatan gazetesi ve erdal cömert bugün beşiktaş için hayırlı bazı kelamlar etmişler.
http://www.haber1903.com/Besiktas-12358-devler_inonu_icin_yarisiyor.html
http://www.haber1903.com/Besiktas-12358-devler_inonu_icin_yarisiyor.html
eşine/sevgilisine çiçek almayı bilemeyen, alsa bile nasıl taşıyacağını/vereceğini bilemeyen türk milletinin erkek cinsi.
(bkz: deniztarafindakikale)
(bkz: deniztarafindakikale)
memleketimin gururu olan basketbol takımı. kurum olarak futbola da sponsor olmak istemişler ancak kabul edilmemiş. buna rağmen halen daha açıktan futbol takımını da desteklemektedir. allah her şirketin banvit gibi olmasını sağlasa keşke.
bazı taraftarlarımızca fenerli yakıştırması yapılan futbol adamı. ve o taraftarlarımıza şunu sormak isterim.
-ne fenerlisi arkadaş ya ?
-beraber fener maçına mı gittiniz ?
-fener'de çalışmak demek fenerli olmak demekse, fener'de oynarken beşiktaş kapalısında gördüğüm serhat çetin ne olacak ?
-ne fenerlisi arkadaş ya ?
-beraber fener maçına mı gittiniz ?
-fener'de çalışmak demek fenerli olmak demekse, fener'de oynarken beşiktaş kapalısında gördüğüm serhat çetin ne olacak ?
play-offlar için umutlanmamamız gerektiğini anlamamızı sağlayan maç.
gitmek için tüm imkanlarımızı seferber ettiğimiz maç. 1 eski açık kombinemiz var ve biz 3 ortalama üstü insanız [ybkz]swh[/ybkz] bakalım nasıl olacak bu lahmacun. bayraklarımı yaptırdım ( iki adet 150x200 )
http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-frc1/914170_10151443282644527_1224563113_o.jpg
http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/478156_10151443282594527_1840108172_o.jpg
şeref bey'e veda'ya hazırım, bir de biletlerimiz olsa tam olacak anasını satiyim [ybkz]swh[/ybkz] yarın ola hayrola. biletler yarın genel satışta olacakmış.
http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-frc1/914170_10151443282644527_1224563113_o.jpg
http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/478156_10151443282594527_1840108172_o.jpg
şeref bey'e veda'ya hazırım, bir de biletlerimiz olsa tam olacak anasını satiyim [ybkz]swh[/ybkz] yarın ola hayrola. biletler yarın genel satışta olacakmış.
iyi, kötü örnekleri vardır kuşkusuz.
maalesef bunlarda türk kızı
kotumuz diesel'den, kezbanız ezelden.
http://c1301.hizliresim.com/15/m/j3gld.jpg
lakin eşimde öz be öz türk kızı olduğundan bok sürdüremediğimdir türk kızı. genele bakacak olursak bir boy sıkıntıları olduğu aşikar ( şükür ki eşim bu genelleme de değil ). güzellik olarak dünya ortalamasının üstünde olduklarını düşünüyorum. kültüre gelecek olursak hepimiz gibiler işte. erkekler ne ki, kızlar ne olsun? cin olmadan adam çarpma şekli yani.
türk kızı diyerek beğenmez ayaklarına yatanlara sorarım "sen ne boksun ki, a salak oğlum?"
maalesef bunlarda türk kızı
kotumuz diesel'den, kezbanız ezelden.
http://c1301.hizliresim.com/15/m/j3gld.jpg
lakin eşimde öz be öz türk kızı olduğundan bok sürdüremediğimdir türk kızı. genele bakacak olursak bir boy sıkıntıları olduğu aşikar ( şükür ki eşim bu genelleme de değil ). güzellik olarak dünya ortalamasının üstünde olduklarını düşünüyorum. kültüre gelecek olursak hepimiz gibiler işte. erkekler ne ki, kızlar ne olsun? cin olmadan adam çarpma şekli yani.
türk kızı diyerek beğenmez ayaklarına yatanlara sorarım "sen ne boksun ki, a salak oğlum?"
gidilecek yerin belli olup olmadığını merak ettiğim organizasyon ? evli ve çocuklu biri olarak söz vermiyorum ama gelmeye niyetim var. önemli olan da niyet değil mi zaten ?
nikahsız ilişkisinden çocuk sahibi olmuş itici gassaray yöneticisi. böyle bir tip nasıl zengin olmuş demeyin sakın. hırsızlık neleri kadir bilemezsiniz.
eski semtim, tribündeki lakabım.
bence sadece (bkz: neden eksi oy aldığını merak etmek)
mesela bu entry #266192 neden eksilenir. bildiğin bir şey varsa söyle bizde bilelim icabında. kimseyi döve döve, sindire sindire bir şey kabul ettirmedim buna kalkışmadım hayatım boyunca. sadece merak benimkisi. belki eksi oy veren kardeşim benden çok şey yaşamıştır çarşı grubunda.
mesela bu entry #266192 neden eksilenir. bildiğin bir şey varsa söyle bizde bilelim icabında. kimseyi döve döve, sindire sindire bir şey kabul ettirmedim buna kalkışmadım hayatım boyunca. sadece merak benimkisi. belki eksi oy veren kardeşim benden çok şey yaşamıştır çarşı grubunda.
yobazların, dincilerin ve zaman zaman da derin devlet dediğimiz oluşumların Cumhuriyet tarihi boyunca durup durup sahneye koydukları yaklaşım.
http://gundem.milliyet.com.tr/istanbul-da-alevi-vatandaslarin/gundem/detay/1704848/default.htm
oysa ki aleviler en sahiplenilesi dini topluluktur bu ülkede. kimseye zararları olmayan, cumhuriyetine ve atatürk'üne sahip çıkan, rufailerden hariç sadece aleviler vardır.
belki de onları ucubeleştirme çabaları bu yüzdendir. başbakan'ın bile insan yerine koymadığı alevilere sürekli tacizler ve hor görmeler. neden türkiye partisi olduğunu iddia eden akp'nin alevi milletvekili, bakanı yok ? belki de kendileri gibi dini, allahı, kitabı kullanmadıkları için sevmiyorlardır alevileri.
mezhep tanımıyorum ve hiçbirine ait değilim. ama illa olacaksa da alevi olurum !
http://gundem.milliyet.com.tr/istanbul-da-alevi-vatandaslarin/gundem/detay/1704848/default.htm
oysa ki aleviler en sahiplenilesi dini topluluktur bu ülkede. kimseye zararları olmayan, cumhuriyetine ve atatürk'üne sahip çıkan, rufailerden hariç sadece aleviler vardır.
belki de onları ucubeleştirme çabaları bu yüzdendir. başbakan'ın bile insan yerine koymadığı alevilere sürekli tacizler ve hor görmeler. neden türkiye partisi olduğunu iddia eden akp'nin alevi milletvekili, bakanı yok ? belki de kendileri gibi dini, allahı, kitabı kullanmadıkları için sevmiyorlardır alevileri.
mezhep tanımıyorum ve hiçbirine ait değilim. ama illa olacaksa da alevi olurum !
varlığını kabul etmediğim, şeytanın dünyadaki uzantılarınca icat edilen din kardeşlerinin ayrıştırıcısı !
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?