türklerin kitap okumaması sorunsalı

Şu da bir gerçek ki asgari ücretin 1000 lira olduğu yerde en ucuz kitabın 10 lira olduğu bir ülkede insanların kitab almayı tercih olarak kaçıncı sıraya koydukları da yadirganamaz bir gerçek olduğunu düşünüyorum.

tuik verilerine göre türkler kitap okumaya günde 1 dk ayırıyor cümlesinde anlaşılabilecek tehlike. türkiye istatistik kurumu’nun (tüik), kitap okuma araştırmasında ortaya çıkan sonuç: turkiyeliler günde 6 saat televizyon izleyip, 3 saat internete giren türk insanı, kitap okumaya sadece 1 dakika ayırıyor.

nostradamus şeytan icadı olarak televizyonu betimlediğinde kimse bu kadar doğru olabileceğini hayal bile etmiyordur eminim.

kısacası bu ülkeden çok fazla umudum kalmadı, o yüzden muhalefet yapıyorum üzgünüm. keşke dediğiniz gibi olsa. ben askere gitmedim ama askere gidip dönenler bu dediğimi çok daha iyi anlayacaklardır. çünkü metropollerde insan çağa ayak uydurmaya istemese de zorunlu hissediyor kendini. toplum şekillendirmesi olarak düşünelim bu mevzuyu. ama taşralarda köylerde vs. bu toprakların temellerinde filizlenmeyen bu olgu, yükselemeyeceğimizin maalesef resmidir.

azalarak biteceğine inandığım sorundur. gençler zaten okuyor diye gözlemliyorum çevremden, alışkanlığı olmayan büyüklerden biri staj yaptığım yerin görevli şirin bir ablası. boş vakitlerinde gözlüğünü takıp heceleye heceleye kitap okuyor. [ybkz]swh[/ybkz] okumayanların ise çoğu en azından okumaları gerektiğinin farkında diye düşünüyorum. yani bence eskisi kadar vahim olmayan bir sorun bu.

üniversite mezunu oranımızın bile %11 olduğu ülkemizde çok ama çok yavaş kırılan sorunsaldır.
o yüzde 11 in yüzde 90 ı da kitap okumaz olduğundan durum vahimdir. bunun çeşitli sebepleri var tabiki. siyasi iradenin bu haliyle ülkeyi daha iyi görmesi, tabi kendi açısından. bu yüzden eğitimi iyileştirmek yerine batırması. köy enstitülerinin kapatılması fabrikaların şark ve taşra illerde değil metropol şehirlerin etrafında çoğalması, manasız töreler, kadınları 2. sınıf bırakan ataerkil düşünce, üretmekten çok tüketmek ve tembelliğe alışmak. avrupa'da en çok çalışan 3., çalışırken en az verim alan 5. ülke olmak diye sıralanabilir.

Yavaş yavaş kırılan sorunsaldir elbette istenilen düzeye gelmesi su an için uzak seneler olarak gorunsede çok az oldugunu da düşünmüyorum, belli bir sinir varsa biz bu sınıra yakınız veya sinirdayiz diye düşünüyorum ama kimle yaristigimizda onemli.

sorsan vakit mi var diye geçiştirilecek olan sorundur. ben dahil çoğumuz yeteri kadar kitap okuyamıyoruz. bu da ağaç yaş iken eğilir i akıllara getiriyor. sana küçükken bu kültür verilmezse ve sen bu durumu yapması lüks bişeymiş gibi değil de içselleştirip yapmak zorunda olduğum bişeymiş gibi algılarsan o zaman çığır açarsın kanka.

ama metroda otobüste yanınızda kitap gazete vs. okuyan kişilerin okuduklarını satırı satırına okumakta da dünya 1.si olduğumuzu iddia ediyorum. [ybkz]swh[/ybkz]