lise birinci sınıftaydık sanırım, rock müziğin içine ciddi ciddi atılmaya başladığımız zamanlar... "ilk" albümünü bilmiyordum rahmetlinin. ölüm haberini aldıktan sonra gidip almıştım bu kasedini[ybkz]swh[/ybkz]. şarkılarını dinleyip dinleyip anlamaya çalıştım o körpe zihnimle, neler yaşayıp da o "son" noktaya geldiğini. o zamanlar anlam veremedim. normaldir, tuzu kuru olan anlamaz hayattan çekip gitme isteğini. "cherokee"de yozlaşmaya verdiği mizahi ayarı, "yaşamak istemem"de değişen vahşi dünyaya olan bıkmışlığını, "her şey biter" de kırılmışlığını, her şeyin başladığı gibi biteceğine inanmışlığını...
hayat gibi bir albümdür: alayla başlar, isyanla devam eder, sonunda ceketini alıp gider.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?