ölüm

0 /
dingoc
ebedi dinlenmeye çekilmektir, bakmayın siz "x ölmedi kalbimizde yaşıyor" diyenlere. ne uğurda, hangi amaçla ölürseniz ölün, dönüşü olmayan bir yoldur. sevdiklerinizi, eğlencelerinizi, yaşamınızı terk etmeniz demektir.
mefetzeger
dini inançlarımıza göre[ybkz]swh[/ybkz] günde en az 80 defa anılması ve ya hatırlanması gereken olay. niye 80 onu ben de bilmiyorum.
konuşkankartal
anidir..
yaş, durum ne olursa olsun her şekliyle anidir.
bazen gözün önünüzde, bazen bir telefonla veya bir dost ortamında haberdar olursunuz bu sondan.
arkasında gözü yaşlı ve özlemle dolacak insanlar bırakır.
ölene değil de arkasında kalana daha çok acı bırakandır.
soğuktur..
ağustos sıcağında bile olsa bir beyaz bez parçasıyla toprağa değecek her vücudun üşüyebileceği kadar soğuktur.ve iş şudur ki beden de soğuktur.
tek hücreliden, çınara, peygamberden, fukaraya herkes için adildir.eşittir..
huzur tribünde
Adı soğuktur ama gerçeğin ta kendisidir.. en can yakanda.. çaresi olmayıp zamanı belli olmayanda odur.. Hayatınızın en üstünde durur ve beklenmedik bir anda çalar kapınızı. ateş düştüğü yeri yakar misali yakınınıza geldiği an alevlerinden kaçmanıza imkan yoktur. Onunla tanışılan andan itibaren de hayatın gerçek dışı olduğunu daha bir kavrarsınız. gözünüzde hayati değer taşıyan her şey yavaş yavaş önemini yitirir ve hayatı çok da takmamak gerektiğini anlarsınız.
huzur tribünde
adını duyduğun an eski günlere götürür. bazen uzakta birinin hayatını kaybettiğini öğrenirsin, tanımasan bile derinlerden bir acı hissi yalnız bırakmaz seni. bazense uzakta olup senelerdir görmediğin biri.. eski günler vardır işte unutamazsın. yaşanmış hatıraların olması güzeldir ama artık yaşanmayacak olan anlar daha bir üstün basar.

acıdır ölüm. en gerçek olup en acı hemde..
newcastle
üzerine çok şey söylenir, her insanda üç aşağı beş yukarı aynı hisleri uyandırır ama gerçek anlamda ne olduğunu anlamak[ybkz]swh[/ybkz], ancak bir ceset görmekle mümkün olabilir.

finish ulan işte the end. yok ayşe bana bunu dedi, yok hasan kulağımı kemirdi, yok araba taksidi, yok meme sarkması... tık... kapattık hocam, bitti. sen yine düşün, "ama sonrasında hayat var felan..." diye.

öte köy yok diyorlar ya, yeri var. hakikaten ötesi yok, sevdiklerinize iyi bakın.
16 karakterle olmaz ki bu is
birkaç kayıp yaşadım ailemden. doğumumdan 2007 yılı haziranına kadar 17 yıl boyunca beraber yaşadığım ben büyüten insanı ardından 2011 de onun eşini kaybettim. ikisininde cenazesinde naaşın mezara indirilmesi için çukura girdim ama ölmeleri beni hiç üzmedi. bildikleri herşeyi bana aktardılar ve hayatımın şu anki halini almasını sağladılar. ama benim için yaşıyor olsalar da fikirlerde aslında hiç yaşamadılar. ölümden sonra en garip olay bu oluyor sanırım. hiç yaşamamışlar gibi yapılması. eşyaları giysileri en fazla 2 hafta kaldı ortalıkta sonra onlardan geriye hiçbir şey kalmadı evde. arada bir onların söyledikleri aklıma geliyor konuşma aralarında alıntı yapıyorum, sanki kitabını okuduğum bir yazardan bahsedercesine. ölüm o kadar acı gelmiyor ama bu kadar çabuk unutmak gerekliliğine sürükleyen koşullar insanın canını çok yakıyor.
rölanti
bir gün biri ölecek. sevdiğin biri. çok sevdiğin. o günden sonra kendini toparlamaya çalışma. bırak kendini. hayata tutunmak falan diyecekler. tebessümün yetecek. bil ki bambaşka şeyler göreceksin. müebbete mahkum olacak hayatın ve inan bana her şey eskisinden daha anlamlı olacak. istediğin buysa, hayatın anlamını o zaman bulacaksın. sadece sabret ve kendini hazırla yavaştan. hayat, bambaşka renkleriyle karşına dikilecek bir gün. hazırlıksız yakalanırsan eğer, işin çok zor. o zamana kadar yaşadığın her şey anlamını yitirecek. o an, ayakta kalman lazım. vakit geç değilken, hazırla kendini. düşersen bitersin. sana tavsiye ederim, sadece bunun için yaşa. düşmemek için. düşersen öyle bir bitersin ki, anlatamam şimdi.
hurremsoultan
ölümün olduğu yerde geri kalan herşeyin fasa fiso olduğunu , bir ölüye sahip olduğunda anlıyorsun.

farzı misal ; baban ölüyor, abin ölüyor, kardeşin ölüyor, en yakın arkadaşın ölüyor..

e .. ne bu koşuşturma. ne bu hengame.. ne için..
huzur tribünde
soğuk. buz gibi. iliklerine kadar hissettiren soğuktan hemde. söylenecek söz bırakmaz arkasından.

öldü ulan. 6 gencecik insan öldü. sabahtan beri binlerce insanla aynı ruh halini paylaştığıma eminim. ilk gelen ölüm haberinde de, bugün de hep yakınımı kaybetmiş gibi salak salak gezdim durdum. ne için ölüyor bu insanlar? neden kan dökmek bu kadar çok hoşunuza gidiyor sizin? bu kadar beddua sahipsiz kalmayacak biliyorum. allah büyük.
cakrouzz
ölümü tatmadan nasıl olacağını aslında hiç kimsenin bilmediği,tattığında dile getiremeyeceği sonsuzluğa yolculuk
huzur tribünde
doğum kadar normal olan ama doğum kadar sevinçle karşılanmayan olay.

evet gerçekten ilginç. her an başımıza gelebilir ve en sevdiğimiz hayatını kaybedebilir. bunu bilerek yaşıyoruz ama ölümün buz gibi adını duyduğumuzda irkiliyoruz. tabi genelleme yapmamak lazım. soğuk kanlı olabilir ya da bu kaybı normal karşılıyor olabilirsiniz.
kerami pestenkerani
çevremde yaşanan kayıplarda sürekli şunu düşünürüm. meftanın benim yaşamımda bana sağladığı fayda ve kaybıyla uğrayacağım zararlar bulunuyorsa bu zararları giderecek çözümler. meftanın formel dairelerde defteri sizin tarafınızdan dürülmesi gerekiyorsa hiç çekinmeden akrabalarıma duygu sömürüsünde bulunup onların bu bürokratik sıkıcı işlemleri yapmalarını sağlayabilirim.
pepük
gırtlağı kanatırcasına, genzi yakarcasına mideye oturan acıların bütünü.
bir son.
çaresizliğin başlangıcı.
0 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol