maskeli balo

yeni türkünün bestelediği bir murathan mungan şiiri.

bekarlığa veda partisi verip, hanımlara yakalanmak istemeyen beylerin alternatifi. tak maskeni, ak alemlere

nefis bir yeni türkü şarkısı.

yaredir sinede eski sevgili
eski sevgili, eski günler
hayata baksana takmıyor kimseyi
hiçbir şey diriltmez artık geçmişi
yaredir yine de

yaktım gemilerimi dönüş yok artık geri
tak etti artık canıma bu maskeli balo
bu maskeli balo ve onun sahte yüzleri

yaredir sinede eski sevgili
ne yapsan kolay unutulmaz
ağlama geçmişe yaşadık bitti
anılar bizi yalnız bırakmaz
yalnızız yine de

davet edilen kişilerin kendi seçtiği maskelerle katıldığı partidir.
(bkz: eyes wide shut)

ayrıca sagopa kajmerinde adlandırdığı güzel parçalardan bir tanesidir.

Nesine göre ki kıymetin değeri, yüreğin çömelir eğilir boynun, değeri biçilir kenara atılır,
kıymetin de çıkarı varsa çıkarı yerinde dilenir, her duada tanrı bin azarladı, ve bendim her
nazarda pay kapandım zarlarım düşeşti, eşti madem bu matem bedendi tanrı her dem, bu
deprem çökertti onca yonca bunca yıkıcı darbe harbe motive etti gözümün önüne serdi
derdi ferdi çıkarın alevi sardı vardı her temelde tek emel. Yalancı dostu aldı karayel ardına
ve herkes maske takmış, suratı sarkmış, yüzünü asmış, kaç kurtul balonun kahramanı
şeytan, bulamacın içindeki tüm rhymelar isyanda. Ve değerin değeri kalmamış, ve her
yarışta çıkarın adımı önde, adımı koyarım, adımı saklarım derinde. Adımız hangi kelime,
anamız nerede hangi cehennemde yanıyor? Yanımız hep mi boştu? Kanımız kardeş de
oldu neyse.

Yanıma aldım kendimi ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun ortalıkta görünen herkesin adı
yabancı, herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda, tanımaz oldum yüzleri ve
keşkelerle avunur oldum. Düşlerimde gördüğüm yüzüm benim mi düşünür oldum, onca
maske gözümün içine bakıyor sorgularcasına, ve burası hep yabancı, hep yalancı doldu,
çıkmak istiyorum artık dışarı, bırakın gideyim kendimi alıp.

Yaradan beni dünya arenasına soktuğunda tektim, her nefesi soluduğumda hep Yektim bu
ücralarda ben beni mi kaybettim, ve düşman kelimesinin anlamını arkadaş sıfatını
taşıyanlardan öğrendim. İnsan, insanlığın hocası durumunda eli maşalı. Hergün başka
derslerde karşımda bambaşka bir hoca ve de her sınavda farklı notlar almanın
piskolojisine adım attığımda sanırım ilk okuldaydım, yani çocuktum, yola çıkmış yeni
yolcuydum, ben bu yolda çok mola verdim, muhabbete daldım, yolumu uzattım. Çok sima
tanıdım, ima aldım yüzleri aklıma kazıdım, adı anıldığında işte dostum dedim, adım
anıldığında tanımam dedi taktı maskesini yüzünü çevirdi ve sildi kalıcı tüm izleri, geri
getiremediği zaman eskide kalan anı defterimi, her sayfada düştü maskesi. Şimdilerde
gözümün içine bakan herkes çıkar peşinde takma ifadeler ardına gizlenmiş tüm fesatlar,
hesaplar egoist sevgilerinde saklı rüyalarının sayılarını maskelerinde gizlenmiş tüm yüz
hatları. Bir zaman selamladı bu adamı ve bu adam unutmadı.

Yanıma aldım kendimi ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun ortalıkta görünen herkesin adı
yabancı, herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda, tanımaz oldum yüzleri ve
keşkelerle avunur oldum. Düşlerimde gördüğüm yüzüm benim mi? düşünür oldum, onca
maske gözümün içine bakıyor sorgularcasına, ve burası hep yabancı, hep yalancı doldu,
çıkmak istiyorum artık dışarı, bırakın gideyim kendimi alıp.

http://www.youtube.com/watch?v=pVvV_isfqrA