takımı mağlup olarak maça devam eden seyircinin işidir. büyük ihtimal umudu kalmamıştır takımından. çıkarken de para verdik geldik, oynamadı ibneler. amına koyayım böyle takımın cümleleri dökülür ağızlardan.
maç bitmeden tribünden çıkmak
seyircilere has bir harekettir. yürek, bağlılık ister takımını soyunma odasına alkışlarla uğurlamak.
eve geç kalmak istemeyen kişi eylemi.[ybkz]swh[/ybkz]
sinirinden ağlayacak noktaya gelmiş taraftarların yaptığı eylem de olabilir. acımasızca yargılamamak gerekir. orada bekleyip de "yuh ulan" diye başlayan küfürler etmeye gönlü razı olmadığı için, sinirlerine hakim olamayacağını bildiği için gidiyordur belki. bu açıdan bakıldığında, kendince en doğru olanı yapıyordur bence.
"sonuç odaklı" düşünce sistemini lügatımıza eklemekle kalmayıp, düstur olarak da benimsediğimizi gösteren acı bir gerçektir.
(bkz: 16 mart 2013 beşiktaş kasımpaşa maçı)
(bkz: 16 mart 2013 beşiktaş kasımpaşa maçı)
eğer (vurgula: 3 mart 2013 beşiktaş fenerbahçe maçında) yapılmışsa, yapan için gerçekten çok üzüldüğüm davranış.
bundan sonra , yapmış olanların içinde pişmanlık yaratabilecek eylem.
galatasaraylı taraftarların her maç yaptıgı eylemdir.metroyo erken ve rahat bineyim teleşı.önde oldukları maçları 85.dakikadan sonra terketmeye başlarlar.geride oldukları maçlarda ise 75 ten sonra ense traşlarını görebilirsiniz.
galatasaraylı tarfatarları demişim üstteki entryimde,galatasaraylı seyirciler olucak dogrusu herkesten özür dilerim.
beşiktaş tribünlerinde denk geldiğimde kanımın donduğu durumdur.
taraftarların değil seyircilerin yaptığı bir şeydir.
http://gss.gs/1304190 [ybkz]swh[/ybkz]
6saraylılara mahsus davranış biçimi
yıllar evvel bir 6saray maçında ( tsyd maçıydı ) yedek ve gençlerden oluşan kadromuzla inönü'de 6-0 yenilmiştik. 6saray tam kadroydu ve ilie-hagi falan vardı. maç bitmiş, ama biz tribünü terketmemiştik. yenilsen de yensen de taraftarın seninle diyerek tezahürata devam ediyorduk. takım komple formalarını çıkarıp kapalıya atmıştı, rahim zafer'in ağladığını çok net görmüştüm.
yıllar evvel bir 6saray maçında ( tsyd maçıydı ) yedek ve gençlerden oluşan kadromuzla inönü'de 6-0 yenilmiştik. 6saray tam kadroydu ve ilie-hagi falan vardı. maç bitmiş, ama biz tribünü terketmemiştik. yenilsen de yensen de taraftarın seninle diyerek tezahürata devam ediyorduk. takım komple formalarını çıkarıp kapalıya atmıştı, rahim zafer'in ağladığını çok net görmüştüm.
sevinmek için takım tutanların işidir.
bir yandan gözünden akan yaşları silerken aynı zamanda bir umutla topu izlemek çok daha onurludur.
(bkz: stadı terkedin orospu çocukları)
(bkz: orospu çocukları)
(bkz: galatasaray taraftarı)
tanım: tümdengelim yöntemiyle kimin yaptığı kolayca bulunabilecek olan taraftar eylemidir.
(bkz: orospu çocukları)
(bkz: galatasaray taraftarı)
tanım: tümdengelim yöntemiyle kimin yaptığı kolayca bulunabilecek olan taraftar eylemidir.
o değil de olimpiyat stadında ki maçlarda beşiktaş taraftarının yaptığı eylemdir. beni öyle mutlu ediyor ki anlatamam. durun yanlış anlamayın, demek istediğim şu. trabzon, tromsö,antep maçlarını doğu tribününden izledim. her üç maçın da 85. dakikasından sonra maç bitmeden tribünden çıkanlar oldu. tabi hepsinin amacı trafik karışmadan o rezil yollardan kurtulmak, ya da arabasıyla gelmeyenler için tıklım tıklım olmamış metroya binmek ya da dolmuşlarda yer bulabilmek. anlaşılır istekler. hoşuma giden şu. daha geçen sene bu takım son dakikalarda 2-0'dan bile maç vermişken, taraftardaki bu kanserin atlatılmışlığı hissi, o rahatlık var ya ömre bedel.
trafik yüzünden yapılan bir eylemdir
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?