nadide bir sakin şarkısıdır.
taze durmayı unuttuğum şu şubat gününde
ben nasıl naif olsam
söyledim pek ince işlerim ben
sen bakar dalar konuşur ve şahlanırsın
birden susturdum tüm dünyayı sen konuş diye
nasıl sığarsın kendini ilk defa toslayınca bir incelik abidesine
yarattın yenisini
bildiğim tüm küçük hayatlar yıkık ya
sen onarma istemem.
sevdiğin bu gözler sessizse
inan çok çok uzakta gerçeğim
koş dur, iyi ölü renklerin arasında bu gezegene
her şeye sahipsin
emin ol bu içtenlik senin ben zaten yaşarken bambaşka bir alemde
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?