izmir'e hiç gitmemiş kişilerin beklentilerini yüksek tutmasını sağlayan,
doğru olduğu kadar da yanlış olan bir bilgidir.
izmir'in kızları
Bir izmirli olarak pekte güven vermeyen bizler gibi siyah beyaz hayalleri değilde pembe hayalleri olan dışı güzel ama içi saçmalamaya el verişili düşünceler dolu ve bunca zamandır abartılmış dişiler .
sezen aksu 2008 yılında böyle demiş izmir kızları için
izmirin kızları bir elinde de cımbızları
dişidir, anadır, efedir gidinin tatlı huysuzları
çıktılarmıydı ipek çoraplarla kordon boyuna
savaşta da, aşkta da esaslıdır kadın duruşları
hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar
davetkar çalamaz
bir göz vuruşuyla yerle bir eder
böyle bir şey olamaz
körfezin yakamozu, yıldızı,
keskin tuzu tadında
parfümü meltem
yasemenler açar balkonunda
izmirin kızları
korku yok kitabında
çal bre bir harman dalı,
delikanlı makamında
izmirin kızları
ayıptır söylemesi laf aramızda
sevişe sevişe de ölür,
dövüşe dövüşe de icabında
baba sen de ne biçim takardın
kısacık eteklerime benim
merdiven altında
dizimden belime kıvırıverirdim
balkona çıkar makber okurdum
köprü inlerdi
öyle sert sert bakardın ki
ay! zor yetişirdim
baba sen anasına bakıp da
kızını almayacaktın
küfürlerine anneannemin
öyle gülmeyecektin
daha görür görmez
cigarasını tellerdirdiğini
şehriban hanımın
su yeşili gözlerine dalmayacaktın
izmirin kızları çırasını yakar adamın
izmirin kızları bir elinde de cımbızları
dişidir, anadır, efedir gidinin tatlı huysuzları
çıktılarmıydı ipek çoraplarla kordon boyuna
savaşta da, aşkta da esaslıdır kadın duruşları
hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar
davetkar çalamaz
bir göz vuruşuyla yerle bir eder
böyle bir şey olamaz
körfezin yakamozu, yıldızı,
keskin tuzu tadında
parfümü meltem
yasemenler açar balkonunda
izmirin kızları
korku yok kitabında
çal bre bir harman dalı,
delikanlı makamında
izmirin kızları
ayıptır söylemesi laf aramızda
sevişe sevişe de ölür,
dövüşe dövüşe de icabında
baba sen de ne biçim takardın
kısacık eteklerime benim
merdiven altında
dizimden belime kıvırıverirdim
balkona çıkar makber okurdum
köprü inlerdi
öyle sert sert bakardın ki
ay! zor yetişirdim
baba sen anasına bakıp da
kızını almayacaktın
küfürlerine anneannemin
öyle gülmeyecektin
daha görür görmez
cigarasını tellerdirdiğini
şehriban hanımın
su yeşili gözlerine dalmayacaktın
izmirin kızları çırasını yakar adamın
ger0nim0 ya "anlatılmak istenenler" nedeniyle sabah sabah beni ağlatan başlık. işte izmirin kızları.
en güzel tanımı, kendisi de bir izmirli olan sezen aksu tarafından yapılan kızlardır.
--- spoiler ---
hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar davetkâr çalamaz
bir göz vuruşuyla yerle bir eder
böyle bir şey olamaz
--- spoiler ---
http://fizy.com/#s/1lrvh6
--- spoiler ---
hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar davetkâr çalamaz
bir göz vuruşuyla yerle bir eder
böyle bir şey olamaz
--- spoiler ---
http://fizy.com/#s/1lrvh6
güzellikleri görecelidir belki ama candırlar...süslüdürler...kendilerini göstermeyi severler...ama istanbul tikisi gibi değillerdir...çoğu kültürlüdür...eğlenmesini, konuşmasını, içmesini bilirler...hele bir de aşık oldular mı...bir erkekğin götü tavana nasıl değdirilir çok iyi bilirler...aşık olduğu adam onu aldatmış olsa ve üzerinden 2 sene geçmiş bile olsa hala her sesinizi duyduğunda heycanlanırlar...ama bunun için sevilmezler...delikanlıdırlar çünkü...ayrılsanız bile çirkinleşmez onlarla yaşanan güzellikler...
---------------anlatmak istiyorum--------------
Anlatmak istiyorum. İçimdekileri seninle paylaşmak, kalbimden geçenleri tek tek açıklamak, benim ne halde olduğumu sana anlatmak istiyorum. Yoksunluğundan geriye kalanları, sen de bilmelisin.
İnsan Nelere Alışıyor Sevgili!
İnsan ne çabuk alışıyor değil mi? Güzel olana çok hızlı, kötü şartlara biraz daha zamanla ama yine de alışıyor. Alışkanlık! İşin püf noktası bu! Ailesi tarafından çok sevilen, el üstünde tutulan bir çocuk, büyüyüp hayata atıldığında, orada da sevileceğini zannediyor. Alışmışlık! Şansı yaver giderse, gerçekten onu kalbine alan biriyle karşılaşabiliyor. Bu sefer o düzene alışıyor.
Ben senin, beni sevme biçimine alışmıştım. Yoksunluğum burada başladı. Gittiğinde, beni kollarına alıp, başımı okşayacak; geceleri uykumda bile bana sarılarak güvende olduğumu hissettirecek bir aşkın bittiğini fark ettim, her yanım buz kesti. Ne yapacağını bilemiyor ki insan?
Neden varken kıymetini bilemeyiz zenginliğimizin? Zenginlik dediğim de elbette para değildir sadece, dostluk, aşk, aile, başını sokacak bir ev, bir meslek, bazen bir tabak yemek bile varlıktır aslında.
Birbirimizi çok sevmiştik. Şimdi ayrı kalmış olmamız, onca güzel anıyı yok saydırmıyor bana. Ayrılık! Ne hüzünlü bir kelime değil mi sevgilim? İnsanda yarım kalmış, bitmemiş bir işin telaşı duygusunu yaratıyor. Oysa şairin dediği gibi, ayrılık da sevdaya dahil!
Bazen öyle şeyler oluyor ki, hemen seni arayıp paylaşmak istiyorum. Birlikteyken konuştuğumuz bir konu, bazen basit bir dedikodu, bir an bir olay oluyor, bunu sadece sen ve ben anlayabiliriz. Kime anlatsam enteresan gelmeyecek biliyorum. İşte o anlarda elim telefona uzanıyor, sonra hatırlıyorum, artık biz diye birileri yok ki!
Eşyalarını topladım, diş fırçan ve lacivert şortunu burada unutmuşsun.. Düşünüyorum, şimdi ben bu şortu ne yapayım? Kaldırıp atamam, üstünde yaşanmışlığımız var. Sana vermek istesem, o kadar gereksiz bir konu ki, seni aramak için bahane yarattığımı düşüneceksin. Lacivert şortun olmadan da yaşıyorsundur muhtemelen. Evde dursun, bir misafir gelirse yatıya, veririm diye geçirdim içimden ama kimseye giydiremem onu. Sevdaya ihanet gibi gelir. Anlayacağın, her sabah dolabı açtığımda, elim o lacivert şorta gidiyor. Üstümü giyinmeden, bir kere elime alıp yatağa oturuyorum ve soruyorum: Ben seni ne yapayım şort?
Anlayacağın sevgili, alışkanlıklar zorluyor ayrılıkları, yoksa nedir ki ayrılık dediğin? Bir yoksunluk, bir yoksulluk zamanı! Canının çektiği ama yiyemediğin bir yemek, hayalini kurup gidemediğin bir tatil, kazanamadığın bir piyango bileti, işte bunun gibi bir his ayrılık. Neyse ki insan, her şeye alışıyor...
---------------anlatmak istiyorum--------------
edit: 4 aralık 2009 tarihinde ger0nim0'ya yazılmıştır...
---------------anlatmak istiyorum--------------
Anlatmak istiyorum. İçimdekileri seninle paylaşmak, kalbimden geçenleri tek tek açıklamak, benim ne halde olduğumu sana anlatmak istiyorum. Yoksunluğundan geriye kalanları, sen de bilmelisin.
İnsan Nelere Alışıyor Sevgili!
İnsan ne çabuk alışıyor değil mi? Güzel olana çok hızlı, kötü şartlara biraz daha zamanla ama yine de alışıyor. Alışkanlık! İşin püf noktası bu! Ailesi tarafından çok sevilen, el üstünde tutulan bir çocuk, büyüyüp hayata atıldığında, orada da sevileceğini zannediyor. Alışmışlık! Şansı yaver giderse, gerçekten onu kalbine alan biriyle karşılaşabiliyor. Bu sefer o düzene alışıyor.
Ben senin, beni sevme biçimine alışmıştım. Yoksunluğum burada başladı. Gittiğinde, beni kollarına alıp, başımı okşayacak; geceleri uykumda bile bana sarılarak güvende olduğumu hissettirecek bir aşkın bittiğini fark ettim, her yanım buz kesti. Ne yapacağını bilemiyor ki insan?
Neden varken kıymetini bilemeyiz zenginliğimizin? Zenginlik dediğim de elbette para değildir sadece, dostluk, aşk, aile, başını sokacak bir ev, bir meslek, bazen bir tabak yemek bile varlıktır aslında.
Birbirimizi çok sevmiştik. Şimdi ayrı kalmış olmamız, onca güzel anıyı yok saydırmıyor bana. Ayrılık! Ne hüzünlü bir kelime değil mi sevgilim? İnsanda yarım kalmış, bitmemiş bir işin telaşı duygusunu yaratıyor. Oysa şairin dediği gibi, ayrılık da sevdaya dahil!
Bazen öyle şeyler oluyor ki, hemen seni arayıp paylaşmak istiyorum. Birlikteyken konuştuğumuz bir konu, bazen basit bir dedikodu, bir an bir olay oluyor, bunu sadece sen ve ben anlayabiliriz. Kime anlatsam enteresan gelmeyecek biliyorum. İşte o anlarda elim telefona uzanıyor, sonra hatırlıyorum, artık biz diye birileri yok ki!
Eşyalarını topladım, diş fırçan ve lacivert şortunu burada unutmuşsun.. Düşünüyorum, şimdi ben bu şortu ne yapayım? Kaldırıp atamam, üstünde yaşanmışlığımız var. Sana vermek istesem, o kadar gereksiz bir konu ki, seni aramak için bahane yarattığımı düşüneceksin. Lacivert şortun olmadan da yaşıyorsundur muhtemelen. Evde dursun, bir misafir gelirse yatıya, veririm diye geçirdim içimden ama kimseye giydiremem onu. Sevdaya ihanet gibi gelir. Anlayacağın, her sabah dolabı açtığımda, elim o lacivert şorta gidiyor. Üstümü giyinmeden, bir kere elime alıp yatağa oturuyorum ve soruyorum: Ben seni ne yapayım şort?
Anlayacağın sevgili, alışkanlıklar zorluyor ayrılıkları, yoksa nedir ki ayrılık dediğin? Bir yoksunluk, bir yoksulluk zamanı! Canının çektiği ama yiyemediğin bir yemek, hayalini kurup gidemediğin bir tatil, kazanamadığın bir piyango bileti, işte bunun gibi bir his ayrılık. Neyse ki insan, her şeye alışıyor...
---------------anlatmak istiyorum--------------
edit: 4 aralık 2009 tarihinde ger0nim0'ya yazılmıştır...
bence (bkz: stefoecem) ne izmir ne rusya dünyanın en güzel kızıdır dedirtendir...
ege'ye kıyısı olur da kızları güzel olmaz mı dedirtendir...
(bkz: daş )
maşallah dedirtendir, izmir'i izmir yapan yapı taşlarındandır. tersleri pistir dikkat etmek gerekmektedir...
yokmuş öyle bir şey sözlük. he mini etek giymek güzellikse bilemeyeceğim.
izmirin sahili kadar güzeldir
havasından suyundan.
ne de olsa ege havası solumuşlardır, elbette güzel olacaklardır, farklı olacaklardır dediğim başlıktır...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?