iş görüşmesi sonrası telefon beklemek

ikinci bir görüşmeye çağrılma veya işe kabul edilme sonucunu alabilmek adına beklentilere girilen eziyet sürecidir. insan kaynakları sorumluları, adeta büyük bir sorumsuzluk örneği göstererek, kanser eder genelde başvuruda bulunan kişiyi.

telefonla irtibat kurmaya çalışırsın, cevap veren olmaz; e-mail ile bildirim talebinde bulunursun, yanıtlamazlar. ilk görüşme için telefonla arayıp, en kısa sürede görüşme ayarlamaya çalışan, bu nedenle mevcut işyerinizden izin alma sürecinizi zorlaştıran; cumartesi günü veya mesai bitişinde görüşmeyi asla kabul etmeyen tez canlı o değildir sanki.

(bkz: kahrolsun bağzı şeyler)

telefonu yanınızdan ayırmayarak, sürekli sesini açık tutmakla kalp atışları arasında gerçekleşen heyecan silsilesi. arada bir telefona göz atar, acaba aradılar da duymadım mı diye paranoyak oluverirsiniz aman dikkat.

(bkz: hoşgeldin hüzün)

(bkz: biz sizi ararız)

çalan her telefona heyecanla bakmaya sebep olur. Bir de arayan bilinmeyen bir numara ise heyecan iki katına çıkar. sonra kuru temizleme hizmetinden faydalanmak istemiyorum der kapatırsınız telefonu ablanın yüzüne. gerilimdir, iyi bilirim....

sürekli tekrarlanmasıyla sıkıcı hale gelen olay. bir de üstüne 48 kere görüşme yapan firmalar var, evlerden ırak.

(vurgula: yıl-dım.)

şu son zamanlarda mecburiyetten dahil olduğum durum.
acayip can sıkıyor ya.
her geçen gün aynı. herkese anlattığını git bir daha anlat ve bekle...
sağolsunlar 40-50 firmadan 1 tanesi olumsuz diye aradı.

(bkz: kahrolsun bağzı şeyler)