interrail

cocukken kurulan hayallerin gerceklestirilebilitesinin hayli yuksek olmasi olayi.

yaklaşık 10 gün önce tamamlayarak döndüğüm harika olay. iyi ki var. 22 günde 7 ülke 19 şehir be, ne güzeldi.

gençlik yıllarında mutlaka yapılması gerekendir. backpacker olmaktır, hayata farklı bir gözle bakmaktır.

yeri gelir metroya otobüse kaçak beleş binersiniz, yeri gelir parklarda banklarda nöbetleşe uyursunuz, nöbetçi arkadaşınız uyuyakalırsa sabahın köründe polis jobu ile dürtülerek uyandırılırsınız, günde 3-4 saatlik uyku ile idare edersiniz, tüm bunları yaparken de hasta olmamaya çabalarsınız ve olmazsınız. öyle çok büyük paralara ihtiyacınız yoktur, harçlıklardan 1 sene boyunca biriktirilenler yeterli olur. tadı da parasızlıktan gelir.

kısacası evinizi ve yatağınızı köpek gibi özlemektir.[ybkz]swh[/ybkz]

imkanı olan herkesin gençlik yıllarında en az bir kere yapması gereken uygulama.

bana "ahh ahh iterraille italya bee" dedirterek hüzünlendiren trenle avrupa ülkelerinde 2. sınıf trenlerin birçoğunu kullanmaya imkan sağlayan tek bilet sistemi. lise son sınıftan beri bu yaz gideceğim diyorum ama 6 yazdır birtürlü gidemiyorum. yaz geliyor yaz okulu sorun oluyor, yaz geliyor paramın olmadığını farkediyorum. öteleye öteleye iyice umudumu kaybettim artık.

not : eşlik edecek birini bulursam "bu yaz kesin gideceğim ağbi"

genelde üniversite öğrencilerinin başvurduğu seyahat şeklidir. bir diğer versiyonu için (bkz: interfly)