insanoğlunun doyumsuz olması

"bitse de gitsek" düsturunu dahi dize getirebilen bir içgüdü, zorlama silsilesinin eseridir çoğu zaman.

hedefler koyuyoruz, bi' şeyleri değiştirirsek ya da elde edebilirsek hayatımızın daha güzel, en azından daha yaşanılabilir bir hâle geleceğini umuyoruz. velhasıl olmuyor tabii, yapacak da çok bi' şey yok ne yazık ki.

aynı şekilde insanlığın devamını sağlayan şeydir. ''neyse biz doyduk kalkalım artık'' deyip gidemiyoruz sayesinde.
bok var çünkü, buradayız hâlâ.

şayet 'allahım bu da olsun valla daha bi şey istemeyeceğim' dedikten sonra istenilen olduysa tekrar bir şeyler isteme durumudur. hep bi fazlasını isteriz, sahip olduklarımız asla yeterli değildir.