herkesin çarşı olması

"çarşı bir ruhtur" felsefesinden yola çıkacak olursak bu ruh tüm beşiktaş taraftarını sarmıştır kimisi çarşıya hayran seviyesinde çarşı olmuş kimisi daha fazla hatta çarşı olmuştur. memlekette evinde oturan 73 yaşındaki büyük babam ben çarşıyım diyorsa kimse bunu inkar edemez. hal böyle iken kabul edilmeyen, onlar tarafından edilmesi oldukça zor olan bir diğer durumda diğer takım taraftarlarının bile çarşının rüzgarıyla ilerliyor olması. bu yüzden herkes çarşıdır.

reklam kokan, isim peşinde olan bir çoğunluğun yılların mücadelesi ile ortaya çıkan bir ismin, oluşan ruhun üstüne konmaya çalışmasıdır. kafalarda çarşı bereleri, boyunda çarşı atkıları.

sonuçlarının ağır olmaya başladığı eylem, benzeme durumu

(bkz: çarşı'nın acı kantarı)
sonra neden o zaman böyle yaptınız, bu zaman böyle yaptınız soruları gelir. sonra neden şu olayda böyleydi de, bu olayda böyle soruları gelir.
çarşı da eni konu bir taraftar grubudur ve sınırları yasal üyelikle çizili değildir. aldığı bir karar, bütün beşiktaş tarftarını bağlamaz.

herkesi mutlu edemezsiniz. kimisi kendini tavrından karakterinden yaptıklarından dolayı çarşıya yakın görür, kimisi birebir aynı görür. çarşıya inancı daha az olanlar ise abartıldığını düşünür hatta tam zıtta geçenler de vardır. başta da dediğim gibi. çarşı herkes i mutlu etmek için burada değil. ama herkes çarşıya saygı duymak zorunda. çünkü insanlar insanlara saygı duymak zorunda. zorunda ki kantarın terazisi dengede dursun. ağzı olan konuşabilir ama yapıcı olmak çarşıdan önce Beşiktaş'a yarar. unutmayın.