futbol

enteresan bir oyundur.

her ne kadar endüstriyelleşse de, mücadele, fizik gücü ve az biraz da akıl ve yeteneği birleştirebilen takımların başarılı olduklarını bolca görüyoruz.

şimdi ondan sonra çıkıp da "olsun, mücadele etti, hırslıydı" ve/veya "onun attığı çalımlar, tırıvırıları[ybkz]swh[/ybkz] yeter" gibi iki yaklaşımdan herhangi birini bana sunarsanız, de get derim açık açık. birader sadece mücadeleyse; "o" formayı verin bana, para falan da istemez, dilim yerlere düşene kadar mücadele ederim; basarım, koşarım, ısırırım, kıtlarım, saçından çekip baldırına vururum, vesaire vesaire. ee sonuç? benim gibi on bir tane delüğanluyu koy bakalım oraya ne oluyor? aksini de düşünelim: adamımız tam bir şovmen, rakibi madara edercesine hareketler yapıyor, tribünlerin ağzından bırak salyayı şelale akıyor, burası güzel. peki savunma ne oldu? top ayağında değilken koşmamak da neyin nesi? bunlar ev ödeviniz, çalışın da gelin bakiim.

sonuç olarak, yine belirteyim: mücadele, akıl ve az bir şey de yeteneği birleştirdiğiniz zaman gayet de üstesinden gelinebilen bir spor dalıdır; abartmamak lazım çok da. ama, gel gör ki, bu etkenlerden herhangi biri mevcut değilse, kendi ekseninizde döner durursunuz.[ybkz]swh[/ybkz][ybkz]swh[/ybkz]