esenyurt ta 11 işçinin yanarak ölmesi

inşaat işçilerinin içinde bulunduğu çadırlarda çıkan yangın sonucu hayatlarını kaybetmeleridir.

yangın sebebi henüz belirlenememiş olmasına rağmen ihmalin had safhada olduğu belli.

http://www.sabah.com.tr/Yasam/2012/03/11/beylikduzunde-yangin-11-olu

ölü sayısının 14 e ulaştığı acı olay [ybkz]swh[/ybkz]

türkiye'nin gelişen ekonomisinin kurbanları demeyeceğim. şehitleri diyeceğim. bu insanlar benim gözümde tamamiyle şehittir.


türkiye orospu çocuğu patronlardan oluşan bir ülke. yahu bir tane adam akıllı patron yok hepsi mi piç hepsi mi şerefsiz olur. ( hakaretten silinirse yuh derim amq.)

şimdi bu patron kardeşler ceplerinde 3 kuruştan feragat etmemek için sik gibi çadırlarda bu adamları yatırıyor bu adamlara o sik gibi tuvaleti olmayan yerleri layık görüyor. kendisi de gidiyor evine sıcacık evine, çocuğunu öpüyor karısıyla sevişiyor yatıyor. sonra kalkıyor bir bakıyor ki kendi şantiyesinde 14 tane işcisi ölmüş. sikinde olur mu tabi. ( yıllarca oldu bu olaylar.) ertesi gün yeni işciler yeni bir çalışma ekibi ve değişmemiş çadırlarıyla beraber işe devam ediyor bu herifler.

aahhh kafka ahhh. niye alttan alttan eleştirdin ki bu bürokratik düzeni. diyemedin mi tek cümlemede bürokrasi senin ananı sikeyim diye.

şu olaydan sonra kanaat getirdim ki bu ülkeden bi halt olmaz.kendi işçisinin güvenligini denetlemeyen bir devlet nasıl devlet olabilir ki.o patrona "kardesim sen bu adamları nasıl cadırda yasatıyosun ya bu adamlara kalacak yer bul ya da bu insaatı yapmana izin vermiyorum" diyemeyen bir devletten ne beklenir ki.

allah bu olayda parmagı olan herkesin belasını versin.

gözü dönmüş alışveriş merkezi manyaklığının son marifetidir. şu an itibariyle, kafamızı kaldırıp baktığımız her noktada en az 1 alışveriş merkezi görmek mümkünken, bir o kadarının inşaatı devam etmekte, bir o kadarı da proje aşamasındadır. başta istanbul olmak üzere, pek çok şehirde nefes alacak alan kalmadı, kafa dinleyecek alan kalmadı. her yer inşaat, her yer gürültü. alışveriş merkezine git, alışveriş yapmaya kalk, mağazalarda çalan o iğrenç, kafa ütüleyen müziklerden aptala dönüyorsun. gittiğine gideceğine pişman oluyorsun. hafta sonu evinde kafa mı dinlemek istedin? yok öyle yağma, pazar sabahın körü bile olsa, senin huzurun, inşaatın hızlı ilerlemesi kadar önemli değil. beynini delen iş makineleriyle karşılarsın günü. paran varsa tüket tüket tüket ve tüket; paran yoksa doğur doğur doğur ve doğur; kendini geçindirecek kadar kazanıyorsan ve kafan da biraz çalışıyorsa, al bunu al al al. demem o ki, insan değiliz hiçbirimiz [ybkz]swh[/ybkz]. ya yandaşsın, ya köle, ya terörist. her şey olabilirsin ama, insan olamazsın. insanca yaşayamadığın bir yerde, insanlık sadece bir masaldan, tatlı bir hayalden ibarettir. bazen hayallere dalarsın, sonra bir sabah böyle bir haberle uyanırsın, suratına kum torbası gibi çarpar, insan olamadığın gerçeği.

Ne boktan ne saçma ve ahmakça bir ülkede yaşadığımızın işareti olan bir olay.
şimdi hepimiz burada kendim dahil nutuklar atacağız, yorumlar yapacağız ama eninde sonunda belki sadece asgari ücret için ve belki de sigortasız olarak on dört kişi bu soğukta kendilerine doğru düzgün bir prefabrik verilmedi için yanarak öldü.
Bugün yarın gazeteler yazacak, hepimiz ah edeceğiz ve sonra hayatımıza kaldığımız yerden devam edeceğiz.
Para ister sağdakinin ister soldakinin elinde olsun, güç ister imansızdan ister dindardan yana olsun bu ülkede insana değer verilmiyor..Egemen kim olursa olsun ezilen hep gariban halk oluyor.
Netice şu ki; bu ülkede paran olacak arkadaşım!
Paran olursa en güzel hastanelerde sağlık hizmeti alabilirsin, paran olursa eğitim sistemi ne kadar değişirse değişsin istediğin eğitimi alabilirsin, paran kadar adamsın ve insansın.
Paran yoksa her türlü ölüm ve eziyet müstehak…

işçilerin yanacaklarını bilerek orada çalışmalarından mütevellit mevzusunun geçmesine şaşırdığım olay.

(bkz: ekmek peşinde ucuz ölüm)