türkiye'nin gelişen ekonomisinin kurbanları demeyeceğim. şehitleri diyeceğim. bu insanlar benim gözümde tamamiyle şehittir.
türkiye orospu çocuğu patronlardan oluşan bir ülke. yahu bir tane adam akıllı patron yok hepsi mi piç hepsi mi şerefsiz olur. ( hakaretten silinirse yuh derim amq.)
şimdi bu patron kardeşler ceplerinde 3 kuruştan feragat etmemek için sik gibi çadırlarda bu adamları yatırıyor bu adamlara o sik gibi tuvaleti olmayan yerleri layık görüyor. kendisi de gidiyor evine sıcacık evine, çocuğunu öpüyor karısıyla sevişiyor yatıyor. sonra kalkıyor bir bakıyor ki kendi şantiyesinde 14 tane işcisi ölmüş. sikinde olur mu tabi. ( yıllarca oldu bu olaylar.) ertesi gün yeni işciler yeni bir çalışma ekibi ve değişmemiş çadırlarıyla beraber işe devam ediyor bu herifler.
aahhh kafka ahhh. niye alttan alttan eleştirdin ki bu bürokratik düzeni. diyemedin mi tek cümlemede bürokrasi senin ananı sikeyim diye.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
