22 eylül 2012 gaziantepspor beşiktaş maçı

bugünkü oyunu her ne kadar yenilmiş bir takımın taraftarı olsam da, beğendim sevgili sözlük. anlayamadığım birkaç nokta var. sportif branşların başındaki hoca diye adlandırdığımız insanlara ki bu samet aybaba olsa bile, hiç sevmesem de kendisini, saygı duyarım evvela onu belirteyim.

olduramadığım ilk mevzu, kanatsız kalmak… holosko-erkan değişikliği ardından olcay’ın oğuzhan’la yer değiştirmesi “sağ tarafı unut” anlayışını getirdi.

bir de hiç tahammül edemediğim bir olay var ki: şişir futbolu. sakat sakat zor bela yer edindi dün geceki maçta fernandes, sanırım ondan olacak sonlarda zorlamayarak çıkardı hoca belki de, bu değişikliğin ardından takımım tam bir “başı kesik tavuk” oluverdi. kanatları kullanamayan takım, yaratıcı oyuncusunu da kaybedince bir sivasspor, kayserispor’dan farksız hale geldi. tamam kabul, bir biçimde bir taktik şekli, kazanma adına bir fikir olabilir ama sevemiyorum işte bu düşünceyi. akıllara da kayseri deplasmanında yenik götürdüğümüz maçın[ybkz]swh[/ybkz] son anlarını getirdi. gordon schildenfeld ile forvette çaresizce gol aramıştı ertuğrul sağlam.

not: her şeye rağmen iyi mücadele ettiğimizi düşündüğüm karşılaşma.

edit: veli kavlak ve necip uysal'ın ilk haftalardaki başarılı oyunlarını aratması, orta sahanın sallanması anlamına geliyordu tabi ki.