cem karaca tarafından yorumlanan bir nazım hikmet ran şiiri. her iki ustayı da saygıyla anıyoruz...
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
http://www.youtube.com/watch?v=DenXoFFjmcs
ceviz ağacı
dinlemekten ve söylemekten keyif aldığım cem karaca şarkısı.
cem karaca'nın şarkısından sonra gülhane parkı'ndaki bulunan bütün hepsinin altının tek tek arandığı ağaç türü.
öyküsü şu şekilde olduğu rivayet edilen şiir;
nazım hikmet gülhane parkındaki bir ceviz ağacının altında sevgilisi ile buluşmak üzere sözleşirler. gün gelir nazım hikmet erkenden gülhane parkına gider ve ceviz ağacının altında beklemeye başlar, bir süre sonra orada devriyeye çıkan polisleri fark eder. o dönem de şairimiz arananlar listesinde olduğundan polislerden gizlenmek zorunda kalır ve bu ceviz ağacına çıkar. nazım hikmet ağacın tepesindeyken sevgilisi gelip her şeyden habersiz ceviz ağacının altında beklemeye başlar. polislerden dolayı aşağı seslenemez ve çaresizce çıkarır kalemi kağıdını ceviz ağacının tepesinde bu şiiri yazar;
"ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında
ne sen bunun farkındasın, ne de polis farkında."
nazım hikmet gülhane parkındaki bir ceviz ağacının altında sevgilisi ile buluşmak üzere sözleşirler. gün gelir nazım hikmet erkenden gülhane parkına gider ve ceviz ağacının altında beklemeye başlar, bir süre sonra orada devriyeye çıkan polisleri fark eder. o dönem de şairimiz arananlar listesinde olduğundan polislerden gizlenmek zorunda kalır ve bu ceviz ağacına çıkar. nazım hikmet ağacın tepesindeyken sevgilisi gelip her şeyden habersiz ceviz ağacının altında beklemeye başlar. polislerden dolayı aşağı seslenemez ve çaresizce çıkarır kalemi kağıdını ceviz ağacının tepesinde bu şiiri yazar;
"ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında
ne sen bunun farkındasın, ne de polis farkında."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?