bir cinnet malzemesi olarak pazar günü çalışmak

üniversite eğitimini tamamladıktan hemen sonra çalışma yaşamına başladım. o gün bu gündür, o sene bu senedir, o yüzyıl bu yüzyıldır pazar günleri çalışıyorum. yaşım yetmiş. evet harf devriminde doğdum. doğum günüm de, pazar.

30 yıl boyunca pazar günleri tatil yapmaya alıştıktan sonra başa gelince, beyinde sulanmalara yol açması kaçınılmaz olan cinnet hâli. alışmak sevmekten daha zor geliyor.

küçücük, bir saatlik bir iş de olsa insanı delirtir. bir gün de, fütursuzca film izleyeyim, kitap okuyayım, sudoku çözeyim ne biliyim hiçbir şey düşünmeden kâr getirmeyen aktivite yapayım diye düşünürken "hadi bugün de iş var" baskısı saç beyazlatır.

babam dinlensin diye yaptığımdır.cinnet geçiriyor muyum.yaptığım işten dolayı evet.hani bir de yaz ya o yüzden çıldırmamak elde değil.neyse o dinlensin de.

(bkz: kuru temizleme )

özellikle yaz mevsiminde etkisi, bünyeye daha bir ağır gelen durum.

bilirsin herkes sokaklarda, bir yerlerde ya da deli gibi uyuyor falan.. çoğu şeyden mahrum kalırsın, böyle bi üzüntü çöker, kısaca kötü bi durumdur.

(bkz: sözüm meclisten dışarı)

35'ine gelince sosyal hayatın çöküşü ile normalleşen durum (Hoş geldin ya 35 yılın sultanı, orta yaş bunalımı)

yorgun bir cumartesi akşamı geçirdiyseniz gerçekleşmesi olası cinnet malzemesidir pazar günü çalışmak.

şekil 1a'da görmüş olabileceğiniz gibi çalışmak yerine sözlüğe falan girersiniz, kendi çapınızda grev yaparsınız.

yaklaşık 10 yıldır gerçekleştirdiğim çalışma biçimidir.
cinnet falan geçirmedim.isyan ettiğim günler oldu ama.ayrıca sizi güzel günlerin beklediğini düşünün.aklınıza güzel,anlamlı şeyler getirin.yaaaaa bsg lütfen.direk işi bırakın zengin koca bulun.

ciddi moral bozukluğu yaratandır, hele de maç varsa o pazar. [ybkz]swh[/ybkz] hadi maç olabilir tamam ama maç insan saatinde değil ise [ybkz]swh[/ybkz] intihara sürükleyebilir iş esnasında.

elinizin altındaki; kalem olur -boğaza saplamak suretiyle- , bilgisayar olur -monitöre kafa atmak suretiyle- , meze olur - nefes almadan yemek suretiyle- [ybkz]swh[/ybkz] kendini öldürme yollarını arar durursun. önünden arkandan sağından solundan beşiktaş formalı insanlar geçer de kaderine sövüp çalışmaya devam edersin elin mahkum...

bir insanın başına gelebilecek mevzuların en karanlığı,en dipsizi,en eni.

gelen müşteriye küfür etmek, ne var len diye geliyorsunuz şeklinde hitap etmek ve son olarak müşerilerden birini rehin almak şeklinde gelişen sürecin çıkış noktasıdır

yaşanmıştır bilinir ve tam anlamıyla kabustur.

bir daha pazar günü çalışan bir işyerinde bulunmak mı tövbe sözlük.

c.tesi akşamı eve gelirsin ev arkadaşın ve bi kaç arkadaşla daha yemek yenir içki faslı başlar.zaman su gibi akmaktadır.muhabbet iyice koyulaşır. ve baaaaaaaammm.... birden aklına pazar günü hemde avm de nöbetçi olduğun gelir.[ybkz]swh[/ybkz]gözün hemen saate gider.o da nesi saat 03:45.hsktr ben yatıyorum yarın çalışıcam diyerek odana gidersin.tabi yan tarafta muhabbet devam ettiğinden uyumak yerine babayı alırsın.kalkıp 2 duble daha içip sızarsın.tabi sızmadan önce evde ne kadar insan varsa hepsinin telefonunun alarmları saat 09:00 a kurularak yanına alınır.sabah alarmlar arka arkaya çalarak kalk .mnı skiym saat kaç oldu der gibi beynini yer.kalkıp bi duş alıp giyinirsin saat bu arada 09:45 olmuştur.ev halkı osura osura uyurken apar topar evden çıkarsın ve ucu ucuna yetişirsin mesaiye.[ybkz]swh[/ybkz]ne canın kahvaltı yapmak ister,ne de yapacak mecalin vardır.etrafa salak salak bakınırsın.sonra bi sözlüğe bakiim bari diyip oturursun pc nin başına.hayata isyanını sözlükle paylaşmak istersin.çok kötüyüm be sözlük.sinirden kendimi skicem o derece...

milletin horultuları arasında uyanıp , sabah kimselerin olmadığı sessiz sokakta patrona söverek işe isteksiz bir şekilde gitme sendromudur

düşüncesi bile tüylerimi diken diken eden... bir an için kendim de pazar günü çalışıyormuşçasına "uyan lan bu kabustan" diye hayflanmama neden olan durumdur...