beşiktaş'ı özlemek

kelimelerin yetersiz kalıp, tüylerin diken diken olduğu, boğazda kocaman bir düğüm, sol tarafınızda şiddetli bir çarpıntı şeklinde ortaya çıkan durumdur.

haziran-ağustos arası hariç ocak ayında da ortaya çıkabilen hissiyat.

beşiktaş cumartesi oynamışsa sonraki maçını pazar bile oynaması bünyemi etkiliyor. alışmışım artık haftada bir kere görmeye. 8 günde bir görmek bile metabolizmamı bozmaya yeterken bu 1 aylık ara sevene dünyayı zindan ediyor.

12 temmuz 2013 fc st. pauli beşiktaş maçının suratımıza çarptığı gerçek. çok özlemişiz hem de. stat da yok şimdi bir de. neyse.

bu ara fazlasıyla hissettiğimiz gerçek. stadın olmayışı falan baya bir zedeleyecek bizi ama olsun;

(bkz: alışmak sevmekten daha zor geliyor)

eski yıllara olanının yanı sıra devre arasının yarattığı özlemdir. çok oldu sanki.

ona duyduğun aşkı nasıl başka sevgilerle kıyasa tabi tutamıyorsan ona duyduğun özlemi de başkaca hiçbir özlem haline benzetemezsin. misalen yalnızca bir ay olmuştur semtine adımını atmayalı yine de ilk adımında gözlerin dolar mutlulukla.. sanki içine çektiğin her nefes biraz daha temizler ruhunu. içkinden bir yudum alır her gördüğün amblemde tekrar gülümseyerek etrafına bakarsın, her defasında başkaca birinin daha bu aşka mensup olduğunu görmek istercesine. saatine tekrar bakarsın susarak. aklında tek bir soru vardır. "sahi maça ne kadar kaldı?"

özellikle şu yıl, gerek stadsızlıktan gerekse istanbul'da bulunmamamdan dolayı her saniye aklımı meşgul eden şey.

sezon bittiği an hissedilen aslında. temmuz ortalarında şiddetlenirmiş, yeni formaların heyecanı, yeni transferler, olaylar ile merak ve özlem doğru orantılı olarak artar. neyseki şampiyonlar liginden dolayı biraz daha erken kavuşacağız, çabuk ayrılmasak.

olmazsa olmaz marş bonusu:http://www.youtube.com/watch?v=8PEHN50zacY

şu sıralar doruğa ulaşmış olan histir.
lig başlasa da maç günleri akşam olmak bilmese, yüreğimiz ağzımızda maç izlesek, her şeye rağmen umut dolsak.

özellikle son 2 sezondur ciddi ciddi yaşanılan hissiyattır.Beşiktaş'ın yükselişinin bana 2 sezondur borussia dortmund'un yükselişini anımsatması bunda en büyük etken (her sezon kadroya dahil olan oyunculardan 2-3 tane oyuncunun takımın omurgasına uymasıyla peşpeşe gelen 2 bundesliga şampiyonluğunun başlarını yaşıyor gibiyiz sanki )

beşiktaşım uğurlu olsun demektir

Özlemek demek taraftar için özüne dönmek mi acaba hani dünyanın tüm meşgalesinden kurtulup özümüze dönüyoruz ya semte geldiğimizde