bugün yine [ybkz]swh[/ybkz] havasını soluyacağım stadyum. [ybkz]swh[/ybkz]
beşiktaş inönü stadyumu
bugün saat 15.30'da, real madrid futbol takımının, 9 nisan 2013 galatasaray real madrid maçı öncesi yapacağı son antrenmana ev sahipliği yapacaktır.
http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/AbrilActualidad12_13_eng/1193040487639/1330142970046/noticia/Noticia/Real_Madrid_are_at_the_team_hotel,_the_Ciragan_Palace_Kempinski.htm?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter
http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/AbrilActualidad12_13_eng/1193040487639/1330142970046/noticia/Noticia/Real_Madrid_are_at_the_team_hotel,_the_Ciragan_Palace_Kempinski.htm?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter
hemen arkasında bulunan itfaiye ile arasına yol yapılan stadyumumuz.
bugün otobüs şoförü ile birlikte farkettik. stadın arkasındaki tünelden o tarafa (yeni açık arkası ile itfaiye arası) yol yapmışlar. lan hani stad itfaiyenin oraya çekilecekti bilmem ne?
bu yol da nereden çıktı şimdi? neler dönüyor olm?
bugün otobüs şoförü ile birlikte farkettik. stadın arkasındaki tünelden o tarafa (yeni açık arkası ile itfaiye arası) yol yapmışlar. lan hani stad itfaiyenin oraya çekilecekti bilmem ne?
bu yol da nereden çıktı şimdi? neler dönüyor olm?
real madridin 55 yıl sonra ayak bastığı stadyum. 55 yıl önce tarihler kasım ayının 27. gösterirken şampiyon klüpler kupası 2. turunda karşılaşmıştı beşiktaşımız ile beyazlar.
[bkz][/bkz]
http://www.mackolik.com/Karsilastirma/462480/Besiktas-Real-Madrid
[bkz][/bkz]
http://www.mackolik.com/Karsilastirma/462480/Besiktas-Real-Madrid
dünyanın en ateşleyici, huzur verıcı mabedı
bu sezonda yıkılmaz yıkılsa da beşiktaşımızın yararına olmaz dediğim stad.
33. hafta gençlerbirliği'yle oynanacak olan maça son kez ev sahipliği yapacak. oradan ayrılmak gerçeğiyle yüz yüze gelmeye 2 hafta kaldı. adını, yerini kaybedecek diye korktuğum doğrudur. allah korusun. bizi ayırmasın. [ybkz]swh[/ybkz]
cumartesi akşamı [ybkz]swh[/ybkz] maç sonunda çıkan olaylar nedeni ile belki de bir daha maç izleme imkanımız olmayacak mabedimiz. 1 maç seyircisiz oynama cezası verilmesi gündemde.
son maçına çok az kalmış tarihi stadyum. insan ister istemez üzülüyor. hatta yeni stadyumdaki ambiyansın asla eskisi gibi olmayacağını düşününce ağlayasım geliyor.
orduspor maçı sonunda tribünde çıkan olaylar nedeniyle saha kapama cezası alırsak bir zahmet ligden çekilelim artık. kurallara göre ceza vermeleri imkansız ama bunlar kuralına uydurabilir elbet.
orduspor maçı sonunda tribünde çıkan olaylar nedeniyle saha kapama cezası alırsak bir zahmet ligden çekilelim artık. kurallara göre ceza vermeleri imkansız ama bunlar kuralına uydurabilir elbet.
yıkılmadan maç izleme onurunu yaşadığım beşiktaşımızın yuvası.inşallah yeni stadımızda da maç izleme şerefine sahip olurum.
#264684
son maçında, kendisine layıkıyla veda edeceğimiz stad. çok şükür kapatılma falan yaşamdık
son maçında, kendisine layıkıyla veda edeceğimiz stad. çok şükür kapatılma falan yaşamdık
ilk kez bu yıl 16 mart 2013 beşiktaş kasımpaşa maçı ile girme imkanı bulduğum,doyamadan veda edeceğim kartal yuvası.bir sene daha mayısta kazmayı vuramasak olmaz mıydı?alıştık zaten.
yıkılışı ile ilgili şöyle güzel bir site yapılmasına vesile olan stad.
http://inonuyeveda.net/#!/
http://inonuyeveda.net/#!/
geçmişe dair en net anılarımdan biridir bu stada girdiğim ilk gün…
ilk olarak radyodan baba ile birlikte hop oturup hop kalkarak ne olduğunu hayal etmeye çalışarak geçirilen sonrasında televizyondan heyecanla izlenen bir gün acaba bende orada olacak mıyım diye iç geçirilen günler...
öss sınavı, testler, dershaneler, sınav sonuçları derken en sonunda İstanbul…
ve tabiki hep kilometre bazında mesafe olarak uzak kaldığımız ama kalbimizde hissettiğimiz Beşiktaş…
içimde müthiş bir heyecanla aldığım ilk bilet…
maç günü sabahın köründe gittiğim hep burada doğmanın büyümenin nasıl olacağını merak ettğim köyiçi… oyalanıyorum ama içimde heyecan… heyecan… heyecan… saatler geçmiyor… hemen gitmek istiyorum bir an önce maç başlasın istiyorum…
kafa karışık… zar zor saati 5 yapıyorum acaba saat çok mu erken gitsem mi yok daha zaman var derken başlıyorum yürümeye istanbul’un en güzel caddesinde… ama öyle heyecanlıyım ki bitmiyor o güzelim cadde bitmiyor… yavaş yavaş kaldırım kalabalıklaşıyor ilk önce saat kulesini görüyorum o zaman anlıyorum ne kadar yaklaştığımı… heyecan artıyor köşeyi dönüyorum kalabalık gözümü korkutuyor acaba geç mi kaldım diye düşünüyorum panikle ama yok diyorum… daha zaman var yine de koşar adım yeni açığa doğru gidiyorum sırayı görünce içim sıkılıyor… zaman gene geçmiyor… hadi diyorum biraz daha hızlı olsun her şey.. ama kontroller bitmiyor.. kontrol noktası, gişe derken içeri atıyorum kendimi, koridorda etrafa bakıyorum boş boş ne yapacağını bilmez halde nereye gitsem diye düşünüyorum hemen ilerde soldan bir ışık huzmesi görüyorum yürüyorum ama bu sefer heyecandan yavaş yavaş gidiyorum ya da bana öyle geliyor belkide.. ama ışığı takip ediyorum yavaş yavaş merdivenlerden çıkıyorum… güzel yaz akşamında tatlı bir çimen kokusu ile birlikte boğazın esintisini hissediyorum.. ne güzel kokuyor diye düşünüyorum duyduğum en güzel koku belki de.. son bir hamle yapıyorum ve o eşsiz manzara karşımda boğazın mavisi… çimlerin yeşili… ve Beşiktaş’ımın siyah beyazı… işte bu manzara öyle bir kazınıyor ki beynime çıkmıyor bir daha aklımdan… on yıl hatta fazlası geçti o günden.. çok sevinçler hüzünler geçti üstünde… ama hani filmlerde güya olur ya ölüm saati geldiğinde hayatınız film şeridi gibi geçer gözünüzün önünden eğer varsa böyle bir şey benim ki bir film şeridi olmayacak onu biliyorum… galiba bir fotoğraf karesi olacak içinde o mavinin, o çimen yeşilinin ve siyah beyazın olduğu bir fotoğraf karesi… işte bu fotoğraf karesinin çekildiği, kafama kazındığı yerdir Beşiktaş İnönü stadyumu…
ilk olarak radyodan baba ile birlikte hop oturup hop kalkarak ne olduğunu hayal etmeye çalışarak geçirilen sonrasında televizyondan heyecanla izlenen bir gün acaba bende orada olacak mıyım diye iç geçirilen günler...
öss sınavı, testler, dershaneler, sınav sonuçları derken en sonunda İstanbul…
ve tabiki hep kilometre bazında mesafe olarak uzak kaldığımız ama kalbimizde hissettiğimiz Beşiktaş…
içimde müthiş bir heyecanla aldığım ilk bilet…
maç günü sabahın köründe gittiğim hep burada doğmanın büyümenin nasıl olacağını merak ettğim köyiçi… oyalanıyorum ama içimde heyecan… heyecan… heyecan… saatler geçmiyor… hemen gitmek istiyorum bir an önce maç başlasın istiyorum…
kafa karışık… zar zor saati 5 yapıyorum acaba saat çok mu erken gitsem mi yok daha zaman var derken başlıyorum yürümeye istanbul’un en güzel caddesinde… ama öyle heyecanlıyım ki bitmiyor o güzelim cadde bitmiyor… yavaş yavaş kaldırım kalabalıklaşıyor ilk önce saat kulesini görüyorum o zaman anlıyorum ne kadar yaklaştığımı… heyecan artıyor köşeyi dönüyorum kalabalık gözümü korkutuyor acaba geç mi kaldım diye düşünüyorum panikle ama yok diyorum… daha zaman var yine de koşar adım yeni açığa doğru gidiyorum sırayı görünce içim sıkılıyor… zaman gene geçmiyor… hadi diyorum biraz daha hızlı olsun her şey.. ama kontroller bitmiyor.. kontrol noktası, gişe derken içeri atıyorum kendimi, koridorda etrafa bakıyorum boş boş ne yapacağını bilmez halde nereye gitsem diye düşünüyorum hemen ilerde soldan bir ışık huzmesi görüyorum yürüyorum ama bu sefer heyecandan yavaş yavaş gidiyorum ya da bana öyle geliyor belkide.. ama ışığı takip ediyorum yavaş yavaş merdivenlerden çıkıyorum… güzel yaz akşamında tatlı bir çimen kokusu ile birlikte boğazın esintisini hissediyorum.. ne güzel kokuyor diye düşünüyorum duyduğum en güzel koku belki de.. son bir hamle yapıyorum ve o eşsiz manzara karşımda boğazın mavisi… çimlerin yeşili… ve Beşiktaş’ımın siyah beyazı… işte bu manzara öyle bir kazınıyor ki beynime çıkmıyor bir daha aklımdan… on yıl hatta fazlası geçti o günden.. çok sevinçler hüzünler geçti üstünde… ama hani filmlerde güya olur ya ölüm saati geldiğinde hayatınız film şeridi gibi geçer gözünüzün önünden eğer varsa böyle bir şey benim ki bir film şeridi olmayacak onu biliyorum… galiba bir fotoğraf karesi olacak içinde o mavinin, o çimen yeşilinin ve siyah beyazın olduğu bir fotoğraf karesi… işte bu fotoğraf karesinin çekildiği, kafama kazındığı yerdir Beşiktaş İnönü stadyumu…
--spoiler--
bjk inönü : Desibel rekoru kırdığınız günden beri kulağımda işitme kaybı var. Beşiktaş taraftarı kavga ettiği gün kalbim teklemeye başladı.
bjk inönü : Beni yıkıyorlar. Üstelik karanlıktan korkarım ben, O 85 teki Gündoğdu var ya hani , o benim O da mı gidiyor şimdi ? Hay Allah.
bjk inönü : O kadar maçı kaldırmak kolay değil, tansiyonum da var artık. Doktorlar heyecan verici şeyleri yasakladı.
bjk inönü : Kolonlarım çatladı, koltuklar eskidi, boyalar dökülmeye başladı. Ben galiba ufaktan yaşlandım ey yoldaşlar ben ufaktan gidiyim.
bjk inönü : Eskisi kadar sağlam olmayınca insanlar da eskisi kadar güvenemiyor bana. Ben siz üşürken oturduğunuz yerde sizi ısıtamıyorum da.
bjk inönü : Dedik ya yaşlandık diye evlat… işte beni bu yüzden emekli etmek istiyorlar. Oysa biz mutluyduk değil mi böyle BEŞiKTAŞLILAR ?
bjk inönü: Siz ıslansanız da yağmurla coşuyordunuz hatta besteniz bile vardı ya Siz ne kadar soğuk olsa da hava benimle ısınmıyor muydunuz ?
bjk inönü : En güvende hissettiğiniz yer benim yanım değil miydi ? Artık böyle diyorlar, beni yıkıyorlar.
bjk inönü : Sizin o son dakikalarda hep bir ağızdan söylediğiniz Gündoğdu var ya hani , o benim iyi geceler öpücüğümdü...
bjk inönü : Hakkınızı helal edin be Beşiktaşlı Evlatlarım ! Ben artık yokum ama Siz Daima Var Olun...
bjk inönü : He birde unutmadan Çocuklarım yeni stadın Üstü kapanmazsa üstünüzü sıkı giyipte gelin soğuk olur buralar benden sonra ....
bjk inönü : Son olarak sakın yeni Stadyumda kavgalar etmeyin aranızda ! Unutmayın Beşiktaşlının Beşiktaşlıdan Başka Dostu Yoktur .Hoşçakalın...
--spoiler-- [ybkz]swh[/ybkz]
bjk inönü : Desibel rekoru kırdığınız günden beri kulağımda işitme kaybı var. Beşiktaş taraftarı kavga ettiği gün kalbim teklemeye başladı.
bjk inönü : Beni yıkıyorlar. Üstelik karanlıktan korkarım ben, O 85 teki Gündoğdu var ya hani , o benim O da mı gidiyor şimdi ? Hay Allah.
bjk inönü : O kadar maçı kaldırmak kolay değil, tansiyonum da var artık. Doktorlar heyecan verici şeyleri yasakladı.
bjk inönü : Kolonlarım çatladı, koltuklar eskidi, boyalar dökülmeye başladı. Ben galiba ufaktan yaşlandım ey yoldaşlar ben ufaktan gidiyim.
bjk inönü : Eskisi kadar sağlam olmayınca insanlar da eskisi kadar güvenemiyor bana. Ben siz üşürken oturduğunuz yerde sizi ısıtamıyorum da.
bjk inönü : Dedik ya yaşlandık diye evlat… işte beni bu yüzden emekli etmek istiyorlar. Oysa biz mutluyduk değil mi böyle BEŞiKTAŞLILAR ?
bjk inönü: Siz ıslansanız da yağmurla coşuyordunuz hatta besteniz bile vardı ya Siz ne kadar soğuk olsa da hava benimle ısınmıyor muydunuz ?
bjk inönü : En güvende hissettiğiniz yer benim yanım değil miydi ? Artık böyle diyorlar, beni yıkıyorlar.
bjk inönü : Sizin o son dakikalarda hep bir ağızdan söylediğiniz Gündoğdu var ya hani , o benim iyi geceler öpücüğümdü...
bjk inönü : Hakkınızı helal edin be Beşiktaşlı Evlatlarım ! Ben artık yokum ama Siz Daima Var Olun...
bjk inönü : He birde unutmadan Çocuklarım yeni stadın Üstü kapanmazsa üstünüzü sıkı giyipte gelin soğuk olur buralar benden sonra ....
bjk inönü : Son olarak sakın yeni Stadyumda kavgalar etmeyin aranızda ! Unutmayın Beşiktaşlının Beşiktaşlıdan Başka Dostu Yoktur .Hoşçakalın...
--spoiler-- [ybkz]swh[/ybkz]
yıkılıp yeniden yapılması en az 1,5 sene sürecektir ki bu normal şartlar altında, dolayısyla tahminen 2 yıl kadar uzak kalacağız mabedden.
bir çok beşiktaşlı için mabed sayılır.
(bkz: bir mabed olarak stadyum)
(bkz: bir mabed olarak stadyum)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?