asi ruh

geçen sene hakkında yazdığım bir değerlendirme vardı, sözlüğe yazmamışım hayret.

ünlü taraftar grubu çarşı'yı konu alan 2008 yapımı bir belgesel.Her Beşiktaşlının zaten izlemesi şart olan bu yapımı futbol filmlerine,yapımlarına,kültür ögelerine merak duyan herkes izlemeli.Bir semt içi dayanışma oluşumu olarak başlayan fikrin sosyal sorumluluk projeleri düzenleyen,Avrupa'dan hayranlara sahip olacak kadar büyüyen bir topluluğa dönüşmesini değişik hikayeler üzerinden işleyen yapımda Metin,Ali,Feyyaz'dan tut Yılmaz Erdoğan'a,Zeki Demirkubuz'dan Alen Markaryan'a,ondan stadın önünde köfte satan takkeli,sakallı ''Fener maçında radyo başında zikir çektik,meleklerin ışıklarını gördük adeta,Alex Runje'yi geçiyor ayağı takılıp düşüyor boş kaleye atamıyor,Allah o kadar güçlü ki,bize el verdi'' diyen adama kadar,komple bir belgesel.
Tarafgirlikten uzak durulmaya çalışılmış,nefret unsurları içermekten uzak,futbolu neden sevdiğimizi bize bir kez daha gösteren bir yapım.
Film esnasında ve sonunda jenerik akarken çalan Haydi Kalk Ayağa adlı beste,Optik Başkan,şeref Bey,maçların tribünler yarı yarıya oynandığı yıllar,taraftarın ezeli rakibinin yıldızına en büyük tepkisinin onun arabasının lastiklerini patlatmak olduğu günler...

Aynalarda gördüğümsün,
Ağladığım güldüğümsün,
Aynalarda gördüğümsün,
çözemezler kördüğümsün sen.
Bir de bir kuş gökyüzünde,
Bak ne diyor son sözünde,
Yıkılma öyle.
Haydi kalk ayağa,
Yürü güneşe.