takımını sadece kazandığında hatırlayan goygoycu taraftar

[ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz]
derbi maçları öncesi ve sonrasında ama özellikle sonrasında başka zaman zerre kadar takip etmeyen, takımından üç tane oyuncu sayamayacak, futboldan anlamam diyen ama fazlasıyla goygoycu taraftardır.
ve bunu özellikle kadın taraftarlar yapmaktadırlar.an itibariyle facebook ve twitter bu hatunların profil yorumlarıyla dolmuştur.[ybkz]swh[/ybkz] batırdınız ana sayfamın içine..! neymiş arslanım benim..arslanlara gelesiceler..
[ybkz]swh[/ybkz]

Daha çok " 'Aiyy Arda çok yakışıklı' futbol severliği"olarak karşımıza çıkar ve oldukça tehlikelidir, insanı atletico madrid'li bile yapabilir.

şöyle ki;
http://a1112.hizliresim.com/s/7/z2h1.png

Bu taraftarı anlamanın çok basip bir yolu vardır. Kapalı bağırırken yeni açıktan alkışlayan taraftarlar bu kategoriye girer.

(b: Bağırsana arkadaşım alkışlayıp ne ritim bozuyosun)

derbi günlerinde görebileceğimiz, yadırganmaması gereken taraftar türüdür. hemen hemen herkesin tuttuğu bir takım vardır ama bu insanların hepsi, futbolun sıkı bir takipçisi olmak zorunda değil. herkesin farklı ilgi alanları var. yıllarca eşi nedeniyle maçları izlemek zorunda kalıp, futbolu sevmeye çalışıp, yine de sevemeyen kadınlar var mesela. ama derbi geyikleri başkadır. bu geyiklerin bir parçası olabilmenin şartı, takımın ilk 11'ini sayabilmek olmamalı bana göre. işin suyunu çıkarıp, kendini komik duruma düşürenleri ayrı tutuyorum tabi. ama bu hayatta herkesin farklı tutkuları olabileceğini unutmamak lazım. futbol taraftarlığı, herkes için bir tutku, bir yaşam biçimi olamaz. aksini düşünmek, farklılıklara saygı düşüncesiyle çelişmek olacaktır.

dün cincon galibiyetiyle son bulan fenevbahçe-cincon derbisinden sonra atılan tweet ve facebookta yazılan yorumları gördükçe "bu kadar galatasaraylı varmıydı ya" diye şaşırdığım durumu cevaplayan olay. (bkz: sevinmek için sevmedik biz seni)

aslına bakarsanız tüm toplum olarak içine düştüğümüz hızlı tüketim alışkanlığından başka bir şey değildir. bugün bizi mutlu eden takım, yarın yenildiğinde bana ne der geçeriz. esas sorun burdadır tam olarak. yani o an için bizi mutlu eden şeyleri sahiplenme de gösterdiğimiz çabayı, onun sıkıntılarında göstermiyoruz artık.
takım tutma ve futbol özelinde ise; derbi geyiklerine girmek, birilerini kızdırmak için takım kadrosundan birilerini saymak gereklidir. futbol ile azda olsa dirsek teması gereklidir. herkes her deplasmanı kovalasın, arma aşkı ile yansın demiyorum ama, konuşuyorsa bilerek laf etsin. tutku kelimesi geçiyorsa bir yerde, maval okumakla yaşanmaz tutku.
ha ben bilmiyorum hatta ilgilenmiyorum diyorsa biri, muhabbetine de girmeyecek arkadaş. her boku biliyorum, her şeyden anlıyorum diye dolaşmayacak insalar ortada, ben dahil.

büyük ihtimalle pıtış ı vardır (yoksa da keşke olsundur) büyük maçlarda/galibiyetlerde galeyana gelen zihin yapısı başka zamanlarda futbolu 22 tane adamın bi topundan koşuşu biçiminde anlatır.

taraftar demeye dilin varmadığı eleman. sevinmek için sevmedik biz seni diye boşuna haykırmadık biz.

sarı ve kırmızı renklere gönül vermiş olan taraftarlardır.

(bkz: galatasaray taraftarı)