in yor hee ed diye okul koridorunda dolanan kız

bilhassa 83-88 dönemi jenerasyonunun ortaokul-lise döneminde sıklıkla karşılaştığı rocker desen değil, gotik desen değil, marjinal desen hiç değil, ne zikim olduğu belli olmayan özenti ergen kızdır.

bunlardan birinin kafasını merdiven tırabzanına sürterek kıvılcım çıkartmayı kaç kez istemişimdir allah bilir.. ama disiplin cezası alır okulum 1 sene daha uzar, şu dönem öncesi hipsterlarını görmeye 1 yıl daha fazla maruz kalırım diye caydım hep..

ergenim dertli triplerle yağmurlu havalarda, elinde walkmeni, kulağında kulaklığı geçer koridordaki camın kenarına, ki genelde o tarafta da kalorifer olur, dayar dizini ya da kıçını kalorifere, başlar "in yor heeeeeedddd zaaaambi zaammmbii" diye içten içten, hafif hafif böğürmeye..

3 kuruşluk zikindirik hazırlıkta öğrendiği ingilizceyle şarkının tam olarak ne demek istediğini de bilmez, takılır öyle.. hep bi alttan alttan "dertli insan" imajı yayar, olgun kız portresi çizmeye çabalar..

halbuki en büyük derdi kendisinden 5 sınıf üstte okuyan batuhan'ın dün onu, onun izin verdiğinden daha çok ellemiş olmasıdır.

ahh evin yansın cranberries sıçtın ağzımıza haberin yok.. 90 jenerasyonunun erkekleri ne şanslı halbuki. onlar koridorlarda r&b söyleyip, ufak kıvırmalarla minik dans hareketleri yapan eğlenceli enerjik kızlar görüyorlar her gün. onlarla derse giriyorlar. bizler gibi melankolik özenti ergenlerle değil..

cranberries dinleyen kızdır, bak iyiymiş bu, bu kız okur ben söyleyeyim.

onun dışında hem cranberries dinleyip hem de sözleri bilen kızdır. ben mesela zombie şarkısının o meşhur nakaratını 'iyaheeeyy iyaheeeeeyy sahaabe sahabe sahabee eee ooo oo' diye söylüyordum ortaokuldayken. hatta sempatik bir adam olan din dersi hocamızdan yüz bulup kendisiyle de paylaşmıştım bunu.