17 ağustos 1999

kybele
bütün bir hafta boyunca arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştığım , ulaşamayıp deli olduğum. bazı arkadaşlarımı toprağın derinliklerine sürükleyen şiddetine rağmen anılarımızı da yıkamayan o hazin facianın tarihidir
zagor
17 Ağustos depremi, tüm Marmara Bölgesi'nde, Ankara'dan izmir'e kadar geniş bir alanda hissedildi. Resmi raporlara göre, 17.480 ölüm, 23.781 yaralı oldu. 505 kişi sakat kaldı. 285.211 konut, 42.902 işyeri hasar gördü. [3] Resmi olmayan bilgilere göre ise yaklaşık 50.000 ölüm, ağır-hafif 100.000'e yakın yaralı olmuştur. Ayrıca 133.683 çöken bina ile yaklaşık 600.000 kişiyi evsiz bırakmıştır.
besiktaskli
15 yaşımın bitmesine 4 gün kala ölümle burun buruna geldiğim tarih.

yıldızlardan korkutan, gece uykusuna hasret bırakan tarih...
bir beşikten ötesi, korkudan ötesi. ruhun en yalnız saatleri...
vakit gecenin bir saati. sabahın ilk saatleri...
bir korku, bir endişe.
yürekler buruk, gözler yorgun...
sevdalar ürkek, dualar sitemli...
ve bugün...
o günün yıl dönümü.
kalplerde burukluk..
takvimlerden silinmek istenen günün yıl dönümü.
gün takvimde, acı yüreklerde, hatıralar zihinlerde...
ne diyelim ki bunca şeyin üzerine.
allah unutturmasın dostlar.
allah unutturmasın...
babasinintakiminitutankiz
hala hatırladıkça tüyler ürperten hazin tarihtir.çocuk yaşta deprem gerçeğiyle tanışmama sebep olmuştur.Ahmet mete ışıkara'nın adının deprem dede diye duyulmasını da sağlamıştır.ne evler ne canlar almıştır.hoş o tarihten sora bi farkındalık yaratıldı deprem konusunda ama yine öyle bir deprem olsa türkiyenin buna hazır olduğunu düşünmüyorum sözlük.yazık ki ne yazık.
huzur tribünde
dile kolay derler ya işte o da öyle. tam 13 yıl..
yaşanmışlıklar, acılar, ölümler, yıkılan evler, dağılan yuvalar..

'sesimi duyan var mı?' öyle bir işlemiştir ki içinize kaç yıl geçerse geçsin asla hafızanızdan silinmeyecektir bilirsiniz.

depremi ilk kez yaşadım o gece, depremin ne olduğunu bile bilmiyordum. yakınlarımdan hiç kimseyi kaybetmedim şükürler olsun.. ama yinede her aklıma geldiğinde zindan karanlığı çabuk çıkmıyor.
tahazaki
üzerinden tam 15 yıl geçmiş büyük felaket.

dün sakaryada olmam hasebiyle anma etkinliklerine katılma fırsatım oldu.

anma programını bu sene kimse düzenlemeye yanaşmadığı için tatangalar gönüllü olarak yaptı. en fazla 200 kişinin olduğu katılımın çoğunluğunu sakaryaspor taraftarı oluşturmaktaydı.

mevlüt okutuldu, konuşmalar yapıldı ve dağıldılar.

unutuyoruz başımıza gelen büyük felaketleri ve bu felaketlerde kaybettiklerimizi

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol