alan walsh

gazza
sergen'in örnek aldığı futbolcudur. kendi de söylerdi bunu imalı olarak. metin-ali-feyyaz döneminin gizli kahramanlarındandı. koşmazdı, çok mücadele etmezdi. ama süper bir futbol zekası vardı. direkt adrese teslim paslar ve müthiş ortalar açardı. wilson ve mc donald ile gordon milne tarafından getirilmişti.

35 yaşında falandı lakin çatır çatır da oynardı. wilson ve donald yalan olurken, walsh yardırmıştı. adamda öyle bir sol ayak vardı ki, ceza sahasının içindeki adamlara çarptırarak goller bile atardı. şifo mehmet ile ian wilson'a attırdığı golleri hatırlıyorum da, adamlar sadece ceza sahasında duruyorlar, walsh öyle bir muz orta açıyordu ki sol kanattan "zınk" bizimkilerin sadece kafasına çarpıyordu top. herhangi bir başka bir hareket yoktu. sonuç, gol. müthiş bir adamdı, keşke guti'deki egoistlik ve "bu dünyayı siklemem ben" tripleri olmayaydı da ikinci bir alan walsh'ımız olaydı diye çokça iç geçirmişimdir.

kendisi skorer de bir abimizdi, beşiktaş'a gelmeden evvel ingiltere'de gol krallığına oynardı. sıfat olarak tipik bir west ham united holiganı görüntüsünde olsa da conrad'ın orda otururdu, güzel bir aile yaşantısı ve efendi bir kişiliği vardı. ilk geldiklerinde ise yaşlarından ötürü "seba'nın askerlik arkadaşları" esprisi yapılmaktaydı. mc donald ve wilson pert olunca bu espri daha da bir katmerlendi lakin walsh, metin-ali-feyyaz ve rıza çalımbay hücum hattında ortalığı darma duman edince o sözlerin sahipleri teker teker sözlerini yemek zorunda kaldılar.

(bkz: özledik reyiz)

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol