akla karşı tezler

bir başkasına söylenemeyen, ömür boyu insanın içinde kalan düşünceler yığınıdır.

sanırım en canalıcı kısmı "en mutlu insanlar belki de baca temizleyicileridir" olan bir ismet özel'in şiir

1.
gecenin ucudur en uygun zaman, bahse girerim
dusunun: sabah cok yakin
oysa isilti yok ortalikta
nerdeyse gece bitmis
ama surmekte karanlik
henuz uyanmis bazilari
henuz uyumamis bazilari
bazilari uyanmis uykusuna doymadan
bazilari uykusuna varmadan doymus
goruyorsunuz ilm-i hilaf u cedel duzeniyle hayat
nasil da surukluyor kendini
ve ben bunu kanitlayabiliyorum
su sair halimle
boylece size ey saygideger erbab-i cumhuriyet
akilli ve yetenekli oldugumu
kanitlamis oluyorum
sizler de
bu derin bilgeligi kavrayarak
kendi degerinizi ortaya koymus oluyorsunuz.

2.
utusuz bir pantalon kadar tedbirliyim
tarihi bir gercek kadar sikilgan
bilmem ki tesalya'daki termofil
bir yigitlik anisi
bir hayinlik aniti mi olsa
yine bilmem quantum kuramini
ogrenen insan hakli midir
kendini ardickusu sanmakta-
ben
yirminci yuzyilin sonlarinda
en uzak uyanislar ikliminde yasadim
bir imparatorluk genisligindeki gencligim sirasinda
kadinlardan daha cok birinci subeye vardim.

3.
en mutlu insanlar belki de
baca temizleyicileridir
oyle dar, oyle kara karanlik bir yerdedirler ki
yureklerini genis, dayanikli
aydinlik tutmak zorundadirlar
buna yukumlu sayarlar kendilerini.
baca temizleyicileri baskalarini sevmekle kalmaz
baskalarinca sevilirler ayni zamanda
cunku herkesi dusunmeyecek kadar mutlu
herkes tarafindan dusunulmeyecek kadar mutludurlar.

4.
koyluleri nicin oldurmeliyiz?
bu sorunun karsiligini bulamiyorum
icinden cikilmaz bir olay, ama onemsiz
koyluleri oldurmesek de olur
hatta onlarin kalin suratlarini
gormezlikten gelebiliriz
yapilacak cok sey var daha
sozgelimi ben, kendim
hic hayit agaci gormemisim
gormeden olurum diye korkum da yok
degil mi ki albatrosu baudelaire'den
yves bonnefoy'dan semenderi ogrendim
bir gun bakarsiniz
su guzelim bilgic beynimi kirip
tenesir tahtasi olarak kullanabilirim.