"gençlik edebiyat dergisi" 36. sayıdan bu zamana bıkmadan aldığım mevsimlik dergi. 57 aydır falan alıyorum yani!
adı yok
43. sayısı ile sanırım 50. sayıları filan arasında yazılarımın yayımlandığı dergi... bana kattığı şeyler elbette yabana atılamaz... yazılarımın blog sayfasından çıkıp canlı kanlı insanlar tarafından evinde, koltuğunda, belki de yatağında uzanarak okunduğunu bilmek güzeldi... okurlardan gelen geri dönüşler de beni hayatımda mutlu eden ender şeylerden biriydi... bu dergi sayesinde ciddi ciddi yazılarıma fanatiklik derecesinde bağlanan insanlarla tanıştım, bunu başarabilme potansiyelim olduğunu görmem açısından bile kendilerine minnettarım...
gelin görün ki o potansiyeli olmasına rağmen gelişime bu kadar kapalı bir dergi daha görmedim... ne dediysek olmadı... daha iyi bir dağıtım dedik, daha kolay edinilebilme dedik, dedik de dedik ama çıt çıkmadı... cılız bir ses çıkar gibi olsa da o da olumsuz oldu...
ayrıca yayıncısı carpe diem yayınları'nın bu "ortaokullu kitleye hitap edelim bize yeter aga" felsefesi bir noktadan sonra sıktı... dergide kendi çizgime en yakın gördüğüm isim "emre sert"ti sanırım, sadık bir dergi okurundan son aldığım habere göre o da uzun zamandır görünmüyormuş ortalıkta... görünmez tabii... sen çizgi karakter kapaklı, nostradamus'dan düşünceler, mevlana'dan sözler, tolstoy'dan inciler diye google'dan söz toplayana kitap basıp durur, onun, benim gibi kendi yazılarını yayımlayan, kendi tarzını yaratmaya çalışan, kafa patlatan, hatta bu özelliği ile fanatik kitle edinme potansiyeline sahip adama en ufak bir ilgi göstermez, kitap çıkartalım teklifini geçtim; "yazsın işte yea!" der gibi arada bir halini hatırını bile sormazsan adam gider abi... tek giden ben değilmişim demek ki...
her şeye rağmen bendeki yeri ayrıdır... ilk göz ağrıdır... hiçbir şey olmasa bile sadece ömer sevinçgül'e saygımızdan laf da ettirmeyiz minicik dergimize... halâ minicik dergimizdir o bizim... severiz kendisini... bizimkisi biraz kırgınlık, biraz da eleştiri hepsi bu... hala ara ara sitesine filan göz atarım... abonelik sistemine de geçmişler... "günaydın!" dedim görünce...
gelin görün ki o potansiyeli olmasına rağmen gelişime bu kadar kapalı bir dergi daha görmedim... ne dediysek olmadı... daha iyi bir dağıtım dedik, daha kolay edinilebilme dedik, dedik de dedik ama çıt çıkmadı... cılız bir ses çıkar gibi olsa da o da olumsuz oldu...
ayrıca yayıncısı carpe diem yayınları'nın bu "ortaokullu kitleye hitap edelim bize yeter aga" felsefesi bir noktadan sonra sıktı... dergide kendi çizgime en yakın gördüğüm isim "emre sert"ti sanırım, sadık bir dergi okurundan son aldığım habere göre o da uzun zamandır görünmüyormuş ortalıkta... görünmez tabii... sen çizgi karakter kapaklı, nostradamus'dan düşünceler, mevlana'dan sözler, tolstoy'dan inciler diye google'dan söz toplayana kitap basıp durur, onun, benim gibi kendi yazılarını yayımlayan, kendi tarzını yaratmaya çalışan, kafa patlatan, hatta bu özelliği ile fanatik kitle edinme potansiyeline sahip adama en ufak bir ilgi göstermez, kitap çıkartalım teklifini geçtim; "yazsın işte yea!" der gibi arada bir halini hatırını bile sormazsan adam gider abi... tek giden ben değilmişim demek ki...
her şeye rağmen bendeki yeri ayrıdır... ilk göz ağrıdır... hiçbir şey olmasa bile sadece ömer sevinçgül'e saygımızdan laf da ettirmeyiz minicik dergimize... halâ minicik dergimizdir o bizim... severiz kendisini... bizimkisi biraz kırgınlık, biraz da eleştiri hepsi bu... hala ara ara sitesine filan göz atarım... abonelik sistemine de geçmişler... "günaydın!" dedim görünce...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?