18 şubat 2016 diyarbakır'da askeri konvoya saldırı

6 şehit haberinin olduğu saldırı. yaralılar da varmış.

bıçak kemiğe dayana dayana vicdanları söküp attı sanırım. bende bu olayları kınıyorum, devlet büyükleri de bu olayları kınıyor. aramızda bi fark göremiyorum. o zaman ben de devlet büyüğüyüm.

http://www.hurriyet.com.tr/son-dakika-diyarbakirda-askeri-aracin-gecisi-sirasinda-patlama-40056969

yeter artık ya.

sabrımızı zorlamasınlar, bıçak kemiğe dayandı ve yayın yasağı üçlemesi ile ileri demokratik ülkemde üstü anında kapatılacaktır. allah tüm şehitlerimize rahmet eylesin. kalanlara ve yakınlarına sabır versin. asıl bu milletin halen nasıl sabrı tükenmedi orası tam aziz nesinlik. ben yorum yapamıyorum.

yaptıkları algı operasyonunun ve toplum mühendisliğinin gayet başarılı olduğunu gösteren olaylardan sadece biri. alıştık arkadaşlar, alıştırıldık. artık normal geliyo herşey. ama ateş düştüğü yeri yakıyo. allah rahmet eylesin tüm vatan evlatlarına. mirasımıza sahip çıkacak gücümüzü de elimizden alıyorlar. lanet olsun hepsine.

Kimin, neyin sabrı ediliyor anlamakta güçlü çekiyorum. Bir asker veya sivil yada geçtim her şeyi bir canlı dahi yaşamını yitirdiğinde devlet koltuğunda, tsk'da, kuru bi açıklamadan başka birşey yok. Başımız sağolsun, vatan sağolsun bla bla bla. Öyle bir hale gelmiş vaziyetteyiz ki; ölü sayısının az olmasına sevinir olduk. Ölüme sevinmek... Ancak bizim ülkede vuku bulacak hadisedir. 20 sinde gençleri, uzman çavuş olmuş fakat mesleğinin başında olan çocukları öldürmek artık adetten olmuş gibi.

Bir insan neden ölmeli? Koltuğunda telefon görüşmeleri, ikili görüşmeler yaparak bu çocukların ölmesini sağlayan, bundan prim yapan çakallar yönetiyor memleketi. Ama o kadar balık hafızalı bir milletiz ki biz o kadar olsun. Yarın 4. Köprüyü yapıyoruz deseler;'yiyorlar ama adamlar yapıyor yaww' tepkimelerini duymak mümkün. Yani beleşe hiç bir şey yok. 1 yol 10 insan, 1 köprü 50 insan, 1 seçim 100 insan, 1 koltuk için yüzlerce insan ölmelidir.