Kimin, neyin sabrı ediliyor anlamakta güçlü çekiyorum. Bir asker veya sivil yada geçtim her şeyi bir canlı dahi yaşamını yitirdiğinde devlet koltuğunda, tsk'da, kuru bi açıklamadan başka birşey yok. Başımız sağolsun, vatan sağolsun bla bla bla. Öyle bir hale gelmiş vaziyetteyiz ki; ölü sayısının az olmasına sevinir olduk. Ölüme sevinmek... Ancak bizim ülkede vuku bulacak hadisedir. 20 sinde gençleri, uzman çavuş olmuş fakat mesleğinin başında olan çocukları öldürmek artık adetten olmuş gibi.
Bir insan neden ölmeli? Koltuğunda telefon görüşmeleri, ikili görüşmeler yaparak bu çocukların ölmesini sağlayan, bundan prim yapan çakallar yönetiyor memleketi. Ama o kadar balık hafızalı bir milletiz ki biz o kadar olsun. Yarın 4. Köprüyü yapıyoruz deseler;'yiyorlar ama adamlar yapıyor yaww' tepkimelerini duymak mümkün. Yani beleşe hiç bir şey yok. 1 yol 10 insan, 1 köprü 50 insan, 1 seçim 100 insan, 1 koltuk için yüzlerce insan ölmelidir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?